“หรือจะให้ผมอุ้ม อยากให้ทำก็บอก หรือว่าจะให้ทำแบบที่คุณกาลโดน” เขาจ้องหน้าหญิงสาวหน้าหวาน ผมยาวดกดำสลวยชวนมอง เขามองข้ามหญิงสาวไปได้อย่างไรกัน หรือเพราะเขาไม่มีโอกาสพบ หญิงสาว ท่าทีของณัฐณิชาทำให้อณวัฒน์รู้สึกเอ็นดูเธอยิ่ง อยากทำเหมือนที่เพื่อนทำ แต่เพราะด้วยที่เพิ่งรู้จักกัน ให้ทำกล้าหาญชาญชัยแบบเพื่อนคงต้องคิดหนัก คนอย่างเขาให้เกียรติผู้หญิงที่เขาชอบเสมอ
เมื่อโดนขู่แบบนั้น ทั้งสองสาวจำยอมลงจากรถ เพื่อมาสูดอากาศและซึมซับเอาแสงแดด สายลม ที่โชยมากระทบผิวบอบบางอย่างว่าง่าย พงษ์ระพีลอบยิ้มกับชัยชนะของตัวเอง จนวรกาลรู้สึกหมั่นไส้ ส่งค้อนให้ ชายหนุ่ม เขากลับเต็มใจรับ
วรกาลและพงษ์ระพีนั่งอยู่บนผืนทราย ในยามบ่ายคล้อยจวนค่ำ หลังจากเลิกทำพ่อแง่แม่งอน ส่วนอณวัฒน์กับณัฐณิชา นั่งสังเกตการณ์อยู่เตียงผ้าใบริมหาด คอยส่งสายตาให้หญิงสาวข้างกายบ่อยๆ มันทำให้เธอหน้าแดง นั่นยิ่งทำให้เ
