“แกจะไปมั้ย พล่ามอยู่ได้ไอ้มหา” พงษ์ระพีชักรำคาญเมื่อมหายังเทศไม่จบ รู้สึกจะเทศมหาชาติจบไปสามเรื่องแล้ว
“ไป” มหาตอบสั้นๆ ได้ใจความ
“เท่านั้นแหละ จะเทศน์อะไรนักหนาวะ” มหาโดนพงษ์ระพีต่อว่าอย่างไม่จริงจังนัก เพราะรู้นิสัยกันจนทุกซอกทุกมุม “เจอกันคืนนี้ที่ผับไอ้แดน แค่นี้นะ”
“อืม” มหาตอบสั้นๆ อีกครั้ง เพราะพูดไปเยอะแล้ว หมดเรื่องอะไรจะสั่งสอนพงษ์ระพีอีก คำตอบจึงได้ยินแค่นั้น
วรกาลตื่นขึ้นมาเกือบสองทุ่ม แม้จะแปลกใจว่าตัวเองหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ พอตั้งสติได้ จึงจัดการพาตัวเองเข้าห้องน้ำ ชำระร่างกายเพื่อให้สดชื่น เธอตั้งใจจะอาบน้ำให้สดชื่นหลังจากขึ้นมาสำรวจบนห้อง บรรยากาศเก่าๆ ทำให้เธอเคลิ้มกระทั่งหลับไป เมื่อร่างกายสะอาดเอี่ยมหอมหวานเท้าบางๆ ค่อยๆ พาตัวเองออกมาจากห้องน้ำ จัดการแต่งตัวด้วยชุดเรียบร้อย
“พ่อคะ กาลยืมรถพ่อใช้นะคะคืนนี้ ขอออกไปเลี้ยงฉลองกับเพื่อนเก่าหน่อยค่ะ” วรกาลโผ
