“แค่นี้นะ เดี๋ยวเย็นนี้เจอกัน ที่ไหนค่อยนัดกันอีกที เอางั้นนะ” ปลายสายตัดบทเช่นกัน ในเมื่อความ คิดถึงหลังจากหายไปครึ่งปี มันทำให้เธอคิดอะไรได้หลายๆ อย่าง โดยไม่คิดถึงเรื่องราวเก่าก่อน ซึ่งมันทำให้เธอต้องทิ้งเมืองไทยไปเสียนาน ทั้งสองกดตัดสาย
“ยัยกาลมันกลับมาแล้ว และคืนนี้เราจะเลี้ยงต้อนรับมัน” จีระนันท์วางโทรศัพท์ลงในกระเป๋าสะพายคู่ใจและส่งตาวาวให้สองสาว ที่กำลังสงสัยอย่างที่สุด
“จริงหรือวะ งั้นคืนนี้เราตามก๊วนให้ครบ” จบคำสั่ง ณัฐนิชาก้มหน้าล้วงมือเข้าไปในกระเป๋าสะพายควานหาโทรศัพท์เครื่องบาง “อ้าว ยัยเนิบรีบเข้าสิ” ณัฐนิชาว่าขวัญแก้วที่ยังทำท่าลังเล “โทรตามเพื่อน นี่โทรศัพท์” เธอถือวิสาสะหยิบโทรศัพท์จากกระเป๋าของขวัญแก้ว เพื่อเร่งให้เธอทำอะไรให้ทันกับความคิดของเธอ
“อะ...จ้ะๆ” ขวัญแก้วรับมาอย่างงงๆ “ให้ฉันโทรหาใคร” ขวัญแก้วยังงงกับคำสั่งเพื่อน
“ฉันจะโทรหายัยป่าน ยัยจีโทรหายัยเกต ส่ว
