ตอน 31

1611 คำ

“เราไปซื้อของที่ห้างฯ กันดีกว่าค่ะ” สาวน้อยนึกถึงตู้เย็นที่ค่อนข้างว่างเปล่า เมื่อคืนเธอพยายามควานหาของทานให้ชายหนุ่ม ที่เข้ามาเยี่ยมเธอในยามดึก และจบลงด้วยบทรักร้อนแรง จนหลับไปพร้อมกัน  “ไปสิ” เช้านี้ชายหนุ่มว่าง่ายเกินคาด ไม่อ้างงานเหมือนเช่นทุกครั้ง  “ไป...ไปได้จริงหรือคะ ไม่มีงาน ไม่ติดอะไรหรือคะ พี่ระพี” สาวน้อยรู้สึกประหลาดใจแต่...ไม่วายดีใจ  เก็บอาการดีใจไว้ไม่อยู่กระโดดสุดตัว จนที่นอนหนานุ่มเด้งและยวบตามน้ำหนัก  ชายหนุ่มคว้าข้อมือบางไว้  ทำให้ร่างบางของสาวน้อยล้มลงบนที่นอนอีกครั้ง  ชายหนุ่มพลิกตัวขึ้น ทาบทับร่างด้วยร่างหนากว่าบนร่างบาง  โน้มใบหน้าซุกไซ้ซอกคอขาวหอมกรุ่น อย่างคุ้นชิน มือไม้ไม่อยู่สุข ทำหน้าที่อย่างสัมพันธ์กัน  “ขอมื้อเช้าอีกหน่อยนะ” เขาส่งตาวาวให้สาวน้อยใต้ร่าง “บ้า พี่ระพี เมื่อคืนไม่พออีกหรือคะ” ค่ำคืนที่ผ่านมาเขากับเธอเข้าสู้ห้วงรักกันหลายครั้ง  “สำหรับ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม