“ปกติแกไม่เห็นสนใจผู้หญิงคนเดียวกับฉันนี่หว่า”
“เปลี่ยนมั่งสิวะ” พงษ์ระพีตอบไป ทั้งที่สายตายังอยู่กับภาพหญิงสาวที่ยังสนุกสนานกับการเต้นรำในฝูงชน
“ไอ้หนุ่มหน้าตี๋นั่นใครวะ แฟนหล่อนหรือเปล่า เต้นซะชิดเชียว” อณวัฒน์ยังไม่ละสายตาและยังคงให้ความสนใจทุกรายละเอียด
“ดอกไม้งาม ย่อมมีแมลงตอม เราสองคนยังอยากตอมเลย จริงมั้ยวะ” พงษ์ระพีไม่ค่อยใส่ใจว่าใครจะเกาะแกะหญิงสาว ต่อให้มีคู่ต่อสู้ร้ายกาจแค่ไหน ลองเขาอยากได้ เขาต้องทำทุกวิถีทางให้ได้เธอมา ไม่ว่าจะได้มาด้วยเล่ห์หรือกล เขาย่อมสามารถทำได้ ไม่เว้นแม้ชั้นเชิงทางธุรกิจ
“ฉันจะลงสนามต่อสู้ เพื่อให้ได้สาวสวยนั่นมา” อณวัฒน์กล่าวเสียงกร้าว และมั่นใจไม่ต่างจากอีกฝ่ายที่กระหยิ่มในใจ “เพื่อนเขาก็สวยเซ็กซี่นะเว้ย ไม่สนรึไง หล่อนคนที่เดินชนแกไง ไม่ลองจีบดูล่ะ” อณวัฒน์เบี่ยงเบนความสนใจพงษ์ระพี
“ไม่ ไม่ใช่ หล่อนไม่ใช่ผู้หญิงต้นแบบ แพทเทิร์นนั้นหาไ
