ทันทีที่เหล่านางกำนัลรับใช้เก็บโต๊ะอาหาร เสี่ยงชิงก็ยกป้านน้ำชามาวางไว้ แล้วดึงคนสนิทของพระชายาออกไปด้วย แม้เซี่ยอิงลั่วจะสงสัยเพราะตั้งแต่เย็นมานี้ไม่เห็นเสี่ยวหวา แต่มีท่านอ๋องอยู่ด้วยจึงไม่กล้าเอ่ยปาก ได้แต่นั่งก้มหน้าก้มตาอยู่บนตั่งคนงามโดยไม่รู้จะทำยังไงต่อไปดี อีกอย่างยามนี้ในสมองของนางกำลังมีความคิดหนึ่งถาโถม ท่านอ๋องเสด็จมากินมื้อเย็น นั่งดื่มชา จนป่านนี้ยังไม่เสด็จกลับ สิ่งนี้ไม่ใช่กำลังบอกเป็นนัยหรือว่าค่ำคืนนี้เขาจะนอนค้างกับนาง
ถึงจะแต่งเข้าวังอู่เทียนมาอยู่ในฐานะพระชายาแล้ว แถมข่าวลือเรื่องถูกเคี่ยวกรำในห้องหอแพร่สะพัดไป แต่นางกลับจำไม่ได้ว่าค่ำคืนนั้นเกิดอะไรบ้าง จะว่าเป็นจริงดังข่าวลือก็ไม่น่าจะใช่ แต่ถ้าไม่จริงนั่นก็หมายความว่า...
ดวงตาแห่งความหวาดหวั่นประสานสบสายตาดำเข้มของจิ่นอ๋องเล็กน้อย ในยามที่เขาละเลียดดื่มด่ำกับชาชั้นเลิศดูน่าหลงใหลเป็นที่สุด จะว่าไปแล้วบุรุษผู้เป็
