ตอนที่ 1 สัญญาในวัยเยาว์
1223 คำ
ภู ภูดิศ เพื่อนรัก เพื่อนสนิทของอาชิตั้งแต่อนุบาล วันนี้เป็นวันเปิดเรียนวันแรก อาชิมาโรงเรียนพร้อมกับเด็กผู้หญิงวัยสามขวบหน้าเหมือนสองคนนามว่าเอวากับเอรินที่พึ่งเข้ามาเรียนในชั้นอนุบาลหนึ่ง
ทั้งสองเหมือนกันก็เพียงหน้าตา แต่นิสัยกับต่างกัน คนหนึ่งดูมั่นใจในตัวเอง พูดจาตรงไปตรงมา ไม่ยอมคน ส่วนอีกคนอ่อนหวาน อ่อนโยน แต่ก็ดูเหมือนจะไม่ยอมคน และที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิงคือรอยยิ้ม แต่ภูกับดูจะถูกชะตากับเอรินเจ้าของรอยยิ้มหวานละมุนตั้งแต่แรกเห็น
อาชิขึ้นชื่อเรื่องหวงน้องสาวมาก ใครมาแตะต้องน้องสาวไม่ได้เลย โดยเฉพาะผู้ชายที่ชอบแอบหอมแก้มป่องๆของน้องสาวโดยเฉพาะเอริน แต่จะมีหน่วยฟ้องคอยวิ่งฟ้องพี่ชายตลอดเมื่อมีคนมาขโมยหอมแก้มเอริน
"พี่อาชิขา พี่อาชิ" เอวาตะโกนลั่น ร้องเรียกหาพี่ชาย
"เอวา พี่อาชิอยู่นี่"
"พี่อาชิขา มีพี่ป.6มาหอมแจ้มเอริน" เอวาฟ้อง
"แล้วตอนนี้เอรินอยู่ไหน" อาชิถามด้วยความร้อนใจ
"ทางนู้นค่ะ" เอวาชี้ไปทางที่ตัวเองวิ่งมา อาชิรีบวิ่งไปทันที ตามด้วยภูกับเดล
"อึก...พี่อาชิขา" เอรินยืนสะอื้นพลางลูบแก้มของตัวเองป่อยๆ
"เอรินไม่ร้องนะครับคนเก่งของพี่ภู พี่ภูเช็ดให้แล้ว" ในระหว่างที่อาชิตรงเข้าใส่รุ่นพี่ ภูก็หยิบผ้าเช็ดหน้าขึ้นมาเช็ดแก้มให้เอริน
"ค่ะ เอรินจะม่ายย้องแย้ว"
"มึงทำอะไรน้องกู" เมื่อเห็นน้องร้องไห้อาชิก็ตรงเข้าใส่พวกรุ่นพี่ทันที
"เห้ยกูเป็นรุ่นพี่มึงกล้าขึ้นมึงขึ้นกูเลยหรอวะ แล้วกูก็แค่หอมแก้มน้องเอรินมึงมีปัญหามากป่ะ" รุ่นพี่ป.6 ทำหน้ายียวยใส่อาชิกับเพื่อน
"แค่หอมแก้มหรอ" อาชิเอ่ยอย่างเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน
พลั่ก!
"มึงกล้าถีบกูหรอวะ" รุ่นพี่ป.6ชี้หน้าอาชิอย่างเอาเรื่องเมื่อถูกอาชิถีบจนล้มหงายหลัง
"ก็แค่ถีบเปล่าวะ ฮ่าๆๆ" เดลพูดยียวนใส่บ้ง
"มึงอย่าคิดว่าเป็นรุ่นพี่ป.6แล้วกูจะไม่กล้าถีบมึง" อาชิบอกเสียงกร้าว
"มึง!...พวกมึงจัดการ" รุ่นพี่ป.6เอ่ยบอกเพื่อนอีกสามคนให้จัดการ
พลั่กๆๆ!! ตุ๊บๆๆ!! ผัวะๆๆ!!
รุ่นพี่พุ่งเข้าใส่อาชิ เดล ภู จนเกิดเหตุตะลุมบอล แต่กลุ่มของอาชิเรียนการต่อสู้ทุกคน จึงจักการพวกรุ่นพี่ซะอยู่หมัด มีเจ็บบ้างด้วยเพราะขนาดตัวที่เล็กกว่า แต่ก็ถือว่าน้อยนิดเมื่อเทียบกับรุ่นพี่ที่ปากแตก เลือดกำเดาไหลแขนเดาะ ขาเคล็ดจนเดินเหมือนเป็ด
"โอ๊ยยยยย!!" รุ่นพี่ตัวต้นเหตุร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด เมื่ออาชิจัดการจนแขนเดาะวิ่งไปฟ้องครู
วันนั้นทุกคนถูกเรียกเข้าห้องปกครอง และถูกเชิญผู้ปกครองกันทุกคน
"พ่อแทน แม่พาย พี่อาชิเต็บ" เอวาวิ่งมาฟ้องทันทีที่เห็นพ่อแทนกับแม่พายมารอรับที่หน้าโรงเรียน
"อาชิเป็นอะไรลูก ทำไมมอมแมมขนาดนี้ ปากแตกด้วย" พรพระพายพูดด้วยความตกใจ เมื่อเห็นสภาพลูกชายที่เนื้อตัวมอมแมม ปากแตก มีรอยฟกช้ำตามตัว
"เอรินทำให้พี่อาชิเต็บ" เอรินเดินเข้ามาจับแขนแม่พาย เอ่ยบอกพร้อมน้ำตาที่คลอเบ้า
"มันเกิดอะไรขึ้นครับคุณครู ทำไมอาชิถึงเป็นแบบนี้" แทนไทเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงไม่ค่อยพอใจเท่าไรนัก
"คือเรื่องมันเป็นแบบนี้ค่ะ มีเพื่อนรุ่นพี่ป.6 มาหอมแก้มน้องเอริน น้องเอวาก็ไปฟ้องอาชิ อาชิโกรธเลยเข้าไปชกหน้ารุ่นพี่ ทีนี่ก็ชุลมุนกันเลยค่ะ เลยเป็นอย่างที่เห็นนี่แหละค่ะ แล้วพรุ่งนี้เชิญผู้ปกครองพบด้วยนะคะ เพราะทางพ่อแม่ของรุ่นพี่ดูท่าจะไม่ยอม เพราะลูกของเขาแขนเดาะ" คุณครูพูดด้วยความหนักใจ
"แขนเดาะเลยหรอคะ" พรพระพายพูดด้วยความตกใจ
"ก็มันอยากมาแตะต้องน้องเอริน แค่นี้มันยังน้อยไป" อาชิพูดด้วยความโมโหเมื่อนึกถึงรุ่นพี่คนนั้น
"แต่อาชิทำพี่เขาแขนเดาะเลยนะลูก"
"เก่งมากครับลูกชายพ่อแทน เป็นพี่ชายที่ปกป้องน้องสาว"
"ใช่ค่ะ พี่อาชิเจ๋งที่สูดเจย" เอวาชื่นชมพี่ชายตัวเอง
"พี่แทน! แทนที่จะห้ามลูก กับชมลูกว่าดีซะงั้น เอวาก็เป็นไปกับเขาด้วย"
"ถ้ามันยังกล้ามาแตะต้องน้องเอรินอีก อาชิจะเอามันให้หักไปเลย" อาชิบอก
"พอกันเลยพ่อลูก...ต้องขอโทษคุณครูด้วยนะคะ" พรพระพายพูดอย่างเหนื่อยใจ ก่อนที่จะขอโทษขอโพยคุณครู
"อาชิเล่าให้พ่อแทนฟังสิว่าอาชิใช้ท่าไม้ตายอะไร" แทนไทเดินจูงมือลูกชายเดินไปที่รถ
"อาชิเตะมัน ต่อยมันแบบที่พ่อแทนกับอาเดย์สอนเลยครับ แล้วอาชิก็จับ...." อาชิก็เล่าให้ผู้เป็นพ่อฟังด้วยความภูมิใจ
"พ่อแทนรอเอวาจ้วย" เอวาวิ่งตามไปจับมือผู้เป็นพ่อ
เอรินแหงนมองหน้าผู้เป็นแม่ ที่ยื่นส่ายหัวให้กับสามคนพ่อลูก
"เอรินครับ พี่ภูซื้อมาฝาก อ่ะของเอวาด้วย" ภูยื่นไอศกรีมให้เอวากับเอรินคนละแท่ง
"ขอบคุงค่ะ/ขอบคุงค่ะ" เอวา เอริน พูดพร้อมกันพร้อมทั้งยื่นมือไปรับไอศกรีมจากภู
"ไอภู ทำอะไร" อาชิพูดเสียงดังเมื่อเห็นเพื่อนอยู่ใกล้น้องสาวของตัวเองเกินไป
"แค่ซื้อไอติมมาให้เอวากับเอรินเอง ก็อาชิมาช้าเราก็กลัวน้องจะหิวขนม" ภูตอบ
"แน่นะ" อาชิถาม
"ไม่เชื่อก็ถามเอวากับเอรินดูสิ"
"พี่ภูแค่ชื้อไอติมมาฝากเอรินกับเอวาค่ะ ม่ายได้ทามไยเจย" เอรินเป็นคนตอบ ก่อนจะหันไปสบตากับภู
"แล้วไป งั้นพี่อาชิไปซื้อขนมมาให้นะ เอวากับเอรินรออยู่ตรงนี้" อาชิบอกก่อนจะเดินไปซื้อขนม
"เอวาไปด้วย" เอวาวิ่งตามอาชิไป จึงทำให้ภูกับเอรินอยู่กันสองคน
"เอรินครับ ถ้าโตขึ้นเราเป็นแฟนกันนะ" ภูเดินมานั่งย่อตัวตรงหน้าเอรินที่กำลังกินไอศกรีมอย่างเอร็ดอร่อย
"เดี๋ยวพี่อาชิก็ต่อยพี่ภูหยอก" เอรินตอบ
"เราก็ไม่ต้องบอกใครสิว่าเราคบกัน"
"มันจาดีหยอคะ"
"เรามาเกี่ยวก้อยสัญญากันนะ ว่าโตขึ้นเราจะเป็นแฟนกัน" ภูบอกพร้อมทั้งยื่นนิ้วก้อยมาให้เอริน
"ฉันญาค่ะ" เอรินยื่นมือไปเกี่ยวก้อยพี่ภูของเธอ พร้อมทั้งส่งยิ้มให้กัน
- ผู้เขียน
