“มัสรสตอบเลขข้อนี้หน่อยซิ”ฉันสะดุ้งเมื่ออาจารย์ฉัตรเรียกให้ฉันตอบคำถาม ซึ่งฉันทำไม่ได้ TOT ทำยังไงดีล่ะทีนี้ฉันหันซ้ายหันขวาขอความช่วยเหลือจากเพื่อนรอบข้างแต่ยัยเพื่อนรักทั้ง3กลับก้มหน้าก้มตาพร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย ให้มันได้อย่างนี้สิ ตาย ตาย ตาย แล้วฉันจะทำยังไงดีล่ะ
“เอ่อ...หนู”เห็นไหมล่ะว่าการที่ไม่ตั้งใจเรียนมันเป็นยังไง อ๊าย! และงานซวยของฉันก็มา
“ว่าไงมัสรส...ตอบไม่ได้ใช่ไหม”อาจารย์ฉัตรถามฉันพร้อมกับขยับแว่นสายตาอันหนานั้น
“ค่ะ”ฉันพยักหน้าตอบโดยที่ไม่ลืมที่จะก้มหน้าก้มตาอย่างสำนึกผิดT^T อยากจะร้องไห้
“ไม่เป็นไร...ออกมารับขนมมา^_^”อาจารย์พูดอย่างใจดี ว้าวดีจังขนาดตอบไม่ได้ยังได้กินขนมฟรี งั้นคาบต่อไปหนูจะไม่ตั้งใจเรียนนะอาจารย์ขา^o^
พอฉันเดินมาถึงหน้าห้องตรงตำแหน่งที่อาจารย์สอนอยู่ อาจารย์ก็เดินไปหยิบอะไรซักอย่างที่อยู่ในถุงที่ดูเหมือนว่าข้างในนั้นจะมีขนม
“อ๊ะ!...แบมือมาแล้วยืนเค
