Ep.6 SEXAHOLIC ผู้หญิงขาดเซ็กส์ไม่ได้ The one who destroyed me
1521 คำ
“ แน่นจะขยับไม่ได้เลย...แมร่ง..” มอร์ฟินสบถขึ้นอย่างเสียงสั่นๆ
เขาถอนแก่นกายออก จนพบว่าปลายหัวมีคราบของเลือดติดอยู่เต็มไปหมด...
ฉันปากสั่นหน้าสั่นและแอ่นอกอย่างสุดจะฝืนและพูดอะไรไม่ออกเลย นอกจากอยากให้เขากระแทกเข้ามาอีก...เจ็บแค่ไหนก็ยอม..
“เธอไม่เคยหรอวะ” เขาขมวดคิ้วและนิ่งไปสักพัก...
ฉันที่หายใจอย่างหอบเหนื่อย มองไปที่ท่อนเอ็นที่ไม่ใช่เล็กๆ และรอยเลือดคงจะเป็นสิ่งที่เรียก พรมจรรย์สิน่ะ...
“ ต่อเถอะนะ มันไม่สำคัญ” ฉันตอบไปอย่างไม่สนใจอะไรทั้งนั้น
“ เธอเลือกเองนะ” เขาพูดก่อนจะเอานิ้วชี้และกลางลูบแตะที่ลิ้นของตัวเองเพื่อนนำเอาน้ำลายจากริมฝีปากของเขา ปาดลงเข้าที่ช่องรักของฉัน..เพื่อเอามาเพิ่มความล่อลื่นให้ของเขาได้เข้ามาในตัวตนของฉันได้ง่ายขึ้น ...
และเขาก็ค่อยๆดันสิ่งนั้นเข้ามาช้าๆ ซึ่งฉันรับรู้แทบจะทุกๆสัมผัสนั้น..
ส๊วบบบบ ไม่นานหนักมอร์ฟินก็เสียบกระแทกเข้ามาอีกครั้ง
แต่คราวนี้ ใบหน้าของเขามีรอยยิ้มแปลกๆที่ต่างจากในตอนแรก..
เขาจับที่เอวของฉันยึดเอาไว้แน่น...
และเริ่มที่จะซอยเข้าหาแบบไม่มียั้ง..ไม่มีหยุด...ตั่บ ๆๆๆๆๆๆ
“อ่าส์...อื้ออออ อะ อะหื้ออ” ฉันร้องครวญครางแทบขาดใจและปวดแสบปวดร้อนที่ช่องคลอดที่คับแน่น แต่ต้องฝืนทน
มันทั้งเจ็บทั้งเสียวกับสัมผัสของเขาที่กระแทกเสียบเข้าร่องสวาทและเสียดสีเข้าออก
จนแทบจะฉีกขาด..
“ ซี้ดด...ส์อื้ออ ร่านดีหนัก” มอร์ฟินเองก็ครางและด่าต่อว่าฉันทั้งที่ยังกระแทกเข้าหา
เราทั้งคู่ต่างร้องครวญครางแข่งกับเสียงของเตียงนอนที่เขยื้อนไปตามแรงกระแทกนั่น
ตั่บ ตั่บ ตั่บ ๆๆๆ
เสียงกระแทกนั่นดังไม่รู้เท่าไหร่ต่อเท่าไหร่ และเขายังคงซอยหนักกระแทกเน้นใส่ฉันอย่างไร้ความปราณี..
ปีศาจร้ายในตัวที่ทำร้ายชีวิตของฉัน มันทำสำเร็จแล้ว
มันทำสำเร็จแล้วจริงๆ
มอร์ฟินกระแทกหนักขึ้น และก้มหน้าลงไซร์ที่ซอกคอของฉัน ก่อนจะค่อยๆเลื่อนต่ำลงไปดูดที่หน้าอกของฉันแทน..และเงยหน้าขึ้นมาประชันกันอีกครั้ง...
เอวของเขาถาโถมใส่ร่างกายของฉันไม่มียั้ง
“ ซี้ดด..” เขาอ้าปากอย่างเสียวซ่านแต่ไม่มีเสียงใดๆ
ในขณะที่ฉัน...
ตั่บๆ ๆๆๆ เสี่ยวสุดๆในตอนที่เขาดูดกระชากที่ยอดปทุมถัน จนชูชันตั้งชี้ขึ้นอย่างไม่เคยเป็นมากก่อน...
“ อื้อออ อื้ออออ อ่าาาาาาาาาส์” ฉันร้องครางขึ้นก่อนที่ร่างกายจะสะดุ้งเบาโหว่งและเสียวสุดตัวก่อนที่ทุกอย่างขาวโพล้งไปหมด
ฉันหลับตาสนิท รับความรู้สึกดีและสุข เพียงเสี้ยวนาทีหนึ่ง..
“ อื้ออออออ” ฉันจิกปลายเท้าลงกับเตียงและปลดปล่อยอารมณ์ออกมาจนหมดสิ้น
และครั้งนี้มันไม่เหมือนทุกๆครั้ง ตรงที่ฉัน...ถูกผู้ชายจริงๆกำลังเอา..
มันไม่ใช่ภาพฝัน มันไม่ใช่ภาพลวงตาเช่นทุกๆคนที่ โสตประสาทสร้างขึ้น
พับบ พั่บๆๆ ร่างกายกำยำตรงหน้ายังคงสอดใส่อวัยวะนั้นเข้ามาในตัวฉัน
และเขายังคงเร่งจังหวะอยู่แบบนั้น ในขณะที่ฉันเริ่มกับมาตั้งสติได้อีกครั้ง....ฉันที่กำลังจะกลายเป็นฉันจริงๆ...
“ ฮึกก ฮื้ออ ซี้ดดด..” เสียงครางของเขา ใบหน้าของเขาที่เต็มไปด้วยหยาดเหงื่อ
ฉันมองไปที่ร่องสวาทที่ถูกของเขาทิ่มแทงเข้ามาอย่างแรง และมีรอยเลือด..
ความเจ็บปวดที่ค่อยๆชัดขึ้น..และแสบจนแทบอยากจะหุบขา..
ตั่บบบ...
“ .......” ไม่นานมอร์ฟินก็ปล่อยน้ำอุ่นๆกลิ่นคาวนั้นเข้ามาในตัวของฉัน..ฉันตกใจกับความรู้สึกนั้น
ก่อนจะนึกขึ้นได้ว่า...
“ เฮ้ยย” ฉันสะดุ้งก่อนจะขยับตัวออกทันที...
ทำให้น้ำบางส่วนของเขาไหลลงที่เตียงจนเลอะไปหมด มอร์ฟินที่ยังคงตาปรือและหอบเหนื่อยนั่งชันเข่าในท่าที่เราเพิ่งจะเสร็จกิจกามไป...
“ ทำไมแตกในล่ะ?” ฉันถามก่อนจะลูบจับร่องรักบวมแดงของตัวเองที่เอ่อล้นไปด้วยคราบน้ำอสุจิ และ...
เลือดบริสุทธิ์...และเจ็บจนแทบจะขยับขาไม่ออก...
" แต่ก็ไม่ได้ปล่อยทั้งหมดนี่.." เขาพูดอย่างหอบเหนื่อย ก่อนจะทิ้งตัวลงนอนข้างๆกับฉันบนเตียง...
จริงที่ฉันผลักเขาออกทันทีเขายังไม่เสร็จดี
แต่ฉันก็รู้สึกว่า..เขาแตกไปแล้วในตัวของฉัน..
ฉันรีบลุกนั่งและเดินไปล้างในห้องน้ำทันทีอย่างกังวลใจ
ในขณะที่ล้างเนื้อล้างตัวอยู่ในห้องน้ำ
จู่ๆ มอร์ฟินก็เดินกลับเข้ามาอีกครั้ง..
" กินยาคุมฉุกเฉินเอาก็ได้มั้ง?" เขาพูดน่านิ่งๆ ก่อนจะเดินเข้ามาก้มล้างหน้าที่อ่างราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น
" ฉันใช้ห้องน้ำอยู่นะ" ฉันรีบดึงม่านในห้องอาบน้ำปิดทันที เพราะเสื้อผ้าไม่มีติดตัวเลยสักชิ้น
“ นี่เธอประสาทกลับรึเปล่า?" มอร์ฟินซับหน้าของตัวเองและหันมามองทางฉัน
" เธอแก้ผ้าโชว์ฉัน ยั่วจนฉัน "
" จนฉันพลาดเอากับเธอ " มอร์ฟินย้ำถึงเหตุการณ์ที่มันเกิดขึ้น
" ไม่ทราบว่า ต้องอายอะไรอีกหรอ? " เขาตอบอย่างไม่ใส่ใจและเดินเปิดประตูออกไป...
ฉันเองก็รีบล้างเนื้อล้างตัวและเดินออกมาสวมใส่เสื้อผ้าตามเดิม
ซึ่งมอร์ฟินเองก็ยังคงนอนแผ่อยู่บนเตียงอย่างผ่อนคลายและไม่ได้ใส่ใจอะไรกับฉัน
แต่พอฉันจะเดินมาใส่รองเท้าส้นสูงและหยิบกระเป๋าคู่ใจเพื่อที่จะกลับไปบ้านของตัวเอง..
" เดี๋ยวก่อน" มอร์ฟินเรียกฉันเอาไว้ก่อนที่ฉันจะเปิดประตูห้องออกไป..
" เดี๋ยวฉันไปส่ง" เขาพูดขึ้นทั้งที่ยังหลับตาสนิท
" ไม่จำเป็น ฉันกลับเองได้ " ฉันตอบไปอย่างเสียงแข็ง
" ไปส่งซื้อยาคุมฉันเองจะได้มั่นใจว่าเธอไม่ได้คิดจะจับฉัน " เขาพูดขึ้นและมองฉันด้วยแววตาที่ดูถูกดูแคลน
" เธอนี้ก็แปลกนะ ทำตัวเหมือนเป็นคนละคนกับเมื่อกี้เลยอะ" มอร์ฟินลืมตาขึ้นก่อนจะลุกขึ้นมานั่งมองฉันตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า
" พอเสร็จ ก็ลืมหน้าผัวเลยหรอ? " เขาพูดออกมาและมองกลับไปบนเตียงที่เราสองคนเพิ่งจะร่วมกันทำสิ่งอุบาทว์นั่นไปฉันกำหมัดแน่นอย่างเจ็บในใจ ที่วันนี้พ่ายแพ้ให้กับด้านมืดของตัวเอง
" ผัว?? " ฉันทวนคำนั้นอย่างแสยะยิ้มใส่ทั้งที่ในใจยังเจ็บแปลบๆ
มอร์ฟินเองก็ชะงักนิ่งไปเหมือนกับว่าเขาเองเพิ่งรู้ตัวว่าพูดอะไรออกมา
" แค่นอนกับฉันครั้งเดียว หลงฉันจนยกให้เป็นเมียเลยหรอ?" ฉันสวนเขากลับไปอย่างตั้งใจปั่นหัวของเขา..
เขาหลบสายตาของฉันทันทีที่ฉันพูดออกไปอย่างแดกดัน
"เมียเนี่น มันมากกว่าแฟนจริงไหม? " ฉันพูดออกไปอย่างจงใจให้เขารู้ว่า
เขาไม่มีสิทธิ์พูด หรือเหยียดหยามอะไรฉันไปมากกว่านี้
เพราะว่าเรื่องทั้งหมดในคืนนี้ไม่ใช่ฉันคนเดียวที่พลาด เขาเองก็พลาดที่นอกกายคนที่เขารัก
"โทษทีที่ให้เกียรติ ผู้หญิงใจแตกอย่างเธอมากเกินไป " เขากัดริมฝีปากของตัวเองทันทีและจ้องมาที่ฉัน
ก่อนจะเดินมากระชากเปิดประตูห้องให้กับฉัน
" เราก็แค่นอนเอากัน เพราะเธอ เ-ยน และจงใจมาอ่อยฉันเท่านั้นเอง" เขายักไหล่พูดขึ้นอย่างไม่มียอมให้ฉัน
" จำไม่หรอว่าเธอร้องขออะไรจากฉัน " เขาพูดขึ้นด้วยแววตาที่สะใจ..
" จำได้ " ฉันตอบไปทั้งโกรธทั้งสั่น
แอ๊ดดด.. ทันทีที่ประตูเปิดออกมาเราก็เจอเข้ากับ
" มอร์ฟิน? " เสียงของแอลตัล เจ้าของงานวันเกิดในคืนนี้ ที่กำลังหิ้วปีกของ..
" อ้าว..แซมมี่” เอวาลีนชี้หน้าของฉัน แต่เมื่อว่าเธอจะดื่มหนักจนเมาและขาดสติไปแล้ว
เพราะว่าขนาดยืนเองยังไม่รอดเลย
“ พวกเธอสองคนมาทำอะไรในห้องเดียวกันอะ” เป็นเสียงของเอวาลีนที่พูดขึ้นและมองเราสองคนสลับกันด้วยแววตาที่ล่องลอยด้วยความมึนเมา เดี๋ยวยิ้มเดี๋ยวงอแง
" เออๆ มึงไม่ต้องไปยุ่งเรื่องคนอื่นหรอก แค่ทรงตัวยืนยังไม่ได้เลย" แอลตัลตัดบททันทีที่เห็นว่ามอร์ฟินนิ่งไป..
“ เดี๋ยวฉันดูแล เอวาลีนเอง” ฉันที่กำลังจะเอื้อมมือไปพยุงตัวของเอวาลีน
แต่แอลตัลส่ายหน้า
- ผู้เขียน
