Ep.4 SEXAHOLIC ผู้หญิงขาดเซ็กส์ไม่ได้(One night stand)

2002 คำ

ผ่านในงานปาร์ตี้ที่สนุกสนาน แต่ฉันไม่สนุกกับมันเลย “แซมหายไปไหนมาอะ” เอวาลีนที่เดินหน้าแดงก่ำมาทางฉันด้วยท่าทีเมาๆ “ เข้าห้องน้ำนะ พอดี....ท้องเสีย” ฉันพูดกับเอวาลีนอย่างยิ้ม “ ฉันอยากจะกลับ...” ยังไม่ทันที่ฉันจะพูดในสิ่งที่ต้องการออกไป “ อ้าวแซมมี่หายไปไหนมาลูก ใกล้เวลานั่งเทียนเอ้ยเป่าเทียนแล้วนะ” พี่เฮเลนที่มึนเมาควงกับชายหนุ่มอีกคนหนึ่งเดินมาทักทายฉัน ซึ่งชายหนุ่มคนนั้นก็คือนายแบบที่เธอปั้นขึ้นมาเอง.. อย่างที่บอกว่าเธอเป็นสาวสองที่สวยมากๆ ไม่แปลกถ้าผู้ชายบางคนจะสนใจ “ งั้นผมไปเอาเครื่องดื่มนะ” ผู้ชายคนนั้นบีบแก้มของพี่เฮเลนก่อนจะเดินแยกออกไป “ ไปๆ เข้าไปในงานกันสาวๆ” พี่เฮเลนลากเราสองคนกลับเข้าไปงานภายในตัวบ้าน ที่ปิดไฟมืดสนิท และคนรวมๆ สามสิบกว่าคนก็กลับเข้าในนั้น เพื่อที่จะรวมฉลองวันเกิดให้เจ้าของงาน ซึ่งแน่นอนว่า ฉันไม่กล้าที่จะขอตัวกลับแน่ๆ และไหนจะมือของพี่เฮเลนที่ควงแขนของฉัน “ เดี๋ยวมานะ ไปจุดเทียนก่อน” เสียงเอวาลีนดังขึ้น ก่อนที่เธอจะหายไป ฉันมาที่นี้ไม่ใช่เพราะวันเกิดของใคร แต่มาเพื่อรู้จักกับพี่เฮเลน และฉันควรอยู่ต่อเพื่อสนิทกับเธอมากขึ้น และฉันควรจะต้องอดทนสู้กับตัวเอง และสิ่งรอบกายนี้ให้ได้ ฉันเหลือบมองพี่เฮเลนอย่างยิ้มๆและมีหวัง ฟู๊บบบบบบบ เสียงคัตเอาท์ไฟในงานดับลงสนิท... “ ขอขุ่นแม่ถ่ายไอจีสตอรี่แปป” พี่เฮเลนปล่อยแขนที่ควงฉันออกก่อนจะยกโทรศัพท์ขึ้นมาอัดวิดีโอเหมือนกับคนอื่นๆ คนเกือบสามสิบกรู่เข้ามารอบโต๊ะขนาดกลางลายหินอ่อนสุดหรู จึงทำให้พื้นที่ในงานแคบลง ฟั่บบบ ฟึ๊บบบ เสียงของผู้คนที่เริ่มตีวงเข้ามาเบียดเสียดเพื่อร้องเพลงอวยพรวันเกิดให้กับเจ้าของงาน และเริ่มต้นความชุลมุนวุ่นวายจนสลับที่สลับทางไปหมด ฟึ๊บบบ ร่างของใครบางคนชนเข้ากับแผ่นหลังของฉัน ก่อนจะขยับแนบชิดราวกับจะเป็นหนึ่งเดียวกับร่างกายของฉัน happy birthday to you ขาของคนด้านหลังแนบชิดกับขาของฉัน...เพราะคนเบียดและแออัด happy birthday to you แต่ว่า... มือของเขาค่อยๆ..เลื่อนมาจับที่เอวบาง..อย่างช้าๆ....ยิ่งเบียดเข้ามา เขาก็ยิ่งบีบเอวของฉันกดแน่น.. happy birthday to you เสียงร้องเพลง แฮปปี้เบริ์ดเดย์ดังก้อง เสียงไฟจากเทียน เริ่มเคลื่อนที่ตามตำแหน่งของเค้กนั่น มือนั่นค่อยๆลูบขึ้นลงระหว่างสะโพกกับเอวบ้าง... และฉันเหลือบหันไปมองพบว่า มันเป็นเงาลางๆของผู้ชายคนหนึ่ง... “ แฮปปี้เบริ์ด...เดย์...ทู....ยูววว...เป่าได้” เสียงร้องเพลงดังสนั่น และเจ้าของวันเกิดที่กำลังอธิฐานเตรียมที่จะเป่านั่น..... มือของชายคนนั้นเริ่มที่จะลุกล้ำฉันมากขึ้น ฉันรวบรวมสติที่มีเพื่อที่จะต่อต้านความรู้สึกของตัวเอง ฟุ๊บ ฉันปัดมือของผู้ชายคนนั้นออกไป ลมหายใจอุ่นๆที่พ่นใกล้ลำคอ ขยับตัวมาเบียดกับฉันมากขึ้น ก่อนจะใช้บางสิ่งที่น่ารังเกียจนั้น ถูกไถกับด้านหลังของฉันอย่างแนบแน่นและบดขยี้ มือไวๆนั้นฉวยโอกาส ที่จะจาบจ้วงล้วงตรงใจกลางความเป็นสตรี แต่ฉันก็ไม่กล้าที่จะเอ่ยปากร้องออกไปแม้ว่าเขากำลังจะคุกคามทางเพศฉันอยู่ก็ตาม บรรยากาศในงานยังคงครึกครื้น และเสียงอวยพร เสียงถ่ายภาพไปที่เจ้าของงานดังก้อง กลบกับความมืดมิดที่ไม่มีใครรู้ว่าฉันกำลังเจอกับ หมับ...หน้าอกของฉันถูกบีบขย้ำ และชายคนนั้นยังลูบไล้ลงต่ำไปที่ท่อนล่างใต้สะดื้อ ฉันพยายามจะขัดขื่นทั้งที่จริงๆแล้ว ทุกสัมผัสทางกาย ทางเพศนั้นมันไวต่อฉันและโรคที่ฉันเป็นอยู่เอามากๆ “อย่าดิ้น ถ้าไม่อยากให้คนหันมาทั้งงาน” ชายคนนั้นเอ่ยขึ้นข้างๆใบหูของฉัน ก่อนจะควักเอาของเขาออกมา ดุ้นๆกับร่องกลางระหว่างขาหนีบของฉัน อย่างไม่อายหรือเกร็งว่าจะมีใครเห็น... มือของเขาค่อยๆ จับขาของฉันทั้งสองข้างที่หนีบกันๆไว้แน่น ออกจากกันช้าๆ กระโปรงราตรีค่อยๆถูกขยับขึ้นทีละเล็กทีละน้อย....จนเกือบจะถึงโคนข้าง.. “ เฮ้ๆๆๆๆ....” เสียงคนในงานร้องเฮ้ เย้กันก่อนที่.. ฟุ๊บบบบบ เสียงไฟในงานจะติดขึ้นสว่างไสวไปทั่วบ้าน “ เฮืออกก” ฉันหายใจอย่างติดๆขัดๆ และตัวสั่นอย่างทำอะไรไม่ถูก พรึ๊บบบ กระโปรงยาวของฉันสะบัดลงอยู่ในแบบเดิม ใจของฉันที่เต้นสั่นระรัว...ร่างกายที่สูบฉีดและความ..เสียวซ่านนั้นที่ทวีคูณเป็นเท่าตัว ฉันหันกลับไปหาเขาคนนั้น... “ นาย” เขาคือผู้ชายคนที่คั่วอยู่กับพี่เฮเลน ฉันก้าวถอยหลังเล็กน้อย อย่างสั่นๆ ทั้งที่ร่างกายตอบสนองเขาอย่างห้ามไม่ได้ ผู้ชายคนนั้นลูบเป้ากางเกงของเขาที่ตุงอย่างเห็นได้ชัด ก่อนที่เขาจะใช้ลิ้นดุนที่กระพุ้งแก้ม ราวกับต้องการสื่ออะไรบ้างอย่างกับฉัน “ ไม่นะ.....หยุด..” ฉันเอามือจิกเข้าที่มือทั้งสองข้างให้หยุดใจเอาไว้ ทั้งที่ร่องสวาทของฉันร้อนผ่าวและคันราวกับต้องการเสียดสีกับบางสิ่ง ฉันพยายามควบคุมปีศาจร้ายนั้น แม้ว่ามันเกือบจะทนไม่ได้อีกแล้ว ฉันควบคุมมันมาเกือบสิบแปดปีและฉันจะเสียท่าให้มันไม่ได้ ผู้ชายคนนี้ฉันไม่รู้จักแม้แต่ชื่อ... ฟึ๊บบบ ชายคนนั้นผลักฉันเข้าไปหลบมุมหลังกำแพงนิ่งหลังจากที่ทุกคนออกไปจากทบริเวณนี้ เพื่อตรงไปโดนสระว่ายน้ำและปาร์ตี้กันต่อ... เขามองตรงมาที่หน้าของฉัน และจับปากคางแน่นก่อนจะ.... จ๊วบบบ ประกบปากจูบฉันอย่างดูดดื่ม ซึ่งปีศาจร้ายในตัวของฉัน ก็จูบตอบกลับไปอย่างเร่าร้อนทันที มือของเขาขย้ำเข้าที่หน้าอกอย่างรุนแรง ยิ่งทำให้ฉัน..เสียวซ่านมากขึ้นและมากขึ้น ซึ่งฉันในเวลานี้ไม่ต่างจากผู้หญิงใจแตกทั่วๆไป ความร่านและไฟราคะของโรคร้าย แผดเผาทำลายสติยั้งคิดและความถูกต้อง เขาพยายามจะถลกกระโปร่งของฉันขึ้นอีกครั้ง...ซึ่งร่างกายของฉันกลับต้องการ ต้องการที่จะนอนกับเขา ทั้งที่ไม่รู้จักเลยด้วยซ้ำ... “ เธอสวยมาก..สวยที่สุด” เขาพูดพ่นกลิ่นแอลกอฮอล์นั้นออกมา ฉันแทบจะล้มทั้งยืน ด้วยความรู้สึกต้องการที่เกินจะควบคุม โรคร้ายกำเริบ ความรู้สึกหวาบหวิวและแทบจะขาดใจ...ถ้าฉันไม่ได้นอนกับเขา... ชายคนนั้นดึงมือของฉันไปจับที่ของเขาที่ใหญ่ตุงขึ้นจนแน่นคับกางเกง... “ไม่ ไม่ ไม่ฉันจะทำ” พรึ๊บบ ฉันผลักตัวของเขาออกทันทีอย่างหวาดกลัว ก่อนจะ เพี้ยะ !!! ฉันสะบัดมือตบใบหน้าของตัวเองอย่างตั้งสติ ความเจ็บเนี้ยแหละที่จะเรียกสติของฉัน เพี้ยะ ๆ เพี้ยะๆ ฉันตบหน้าตัวเองและถอนห่างจากชายคนนั้น “ เฮ้ๆ ตบหน้าตัวเองทำไม..” ชายคนนั้นพยายามจะเดินเข้ามาหาฉันอย่างตกใจไม่แพ้กัน... ....... “ เราขึ้นห้องกันก็ได้” ยังไม่ทันที่เขาจะพูดจบ.. ........... “ เนตัลไปทำอะไร ตรงนั้น.....พี่หาเธอทั้งงานเลยนะ” เสียงของพี่เฮเลนกระแทกเสียงและดังขึ้นจากด้านหลังของเราสองคน... ก่อนที่เธอจะเดินมาคั่นกลางระหว่างฉันกับผู้ชายของเธอ... สีหน้าของเธอไม่พอใจอย่างชัดเจน... “ อ้าวพี่เฮเลน ผมตามหาพี่แทบแย่” ผู้ชายคนนั้นพุ่งเข้าโอบพี่เฮเลน “ ผมแค่มาถามหาพี่จากเธอคนนี้นะ” ชายคนนั้นตอบกลับราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น และรีบพาเธอเดินเข้างานไปทันที เธอเองก็ดื่มจนเมาไม่ต่างกัน แต่คนที่กำลังแย่ คือฉัน..ฉันต่างหากที่ควบคุมมันไม่ได้แล้ว ฉันวิ่งออกจากงานมา อย่างเสียสติ เหงื่อตกและหอบเหนื่อย... “ แท็กซี่...” ฉันโบกเรียกแท็กซี่คันหนึ่งที่ขับผ่านมา... ก่อนที่จะบอกที่อยู่ของบ้านตัวเอง... และแน่นอนว่าฉันที่..ร่องรักเปียกชุ่มไปด้วยน้ำหวานแห่งความใคร่ จนแทบจะเดินก้าวขาไม่ออก ฉันรู้สึกต้องการมากๆ และต้องการกับผู้ชายทุกคนๆ....และฉันกลัวว่า..กลัวว่าตัวเองจะ... ยังไม่ทันจะก้าวขึ้นไปได้... “ ยังไม่ไปดีกว่าค่ะ...ขอโทษที” ฉันหันหน้ากลับมาทันที และปิดประตูรถแท็กซี่ ใบหน้าที่หน้าระอุ ความต้องการที่ไม่มีที่ระบาย ฉันจำใจเดินกลับเข้าไปในงานอีกครั้ง แต่ความรู้สึกของครั้งนี้มันทวีคูณ และรุนแรงมากกว่าครั้งไหนๆ เพราะมันถูกปลุกเร้าด้วยผู้ชายจริงๆ และของจริงความรู้สึกที่เป็นจริง... “ อื้อออออออ” ฉันหมัดแน่น ความต้องการที่แทบจะยับยั้งไม่ได้อีกแล้ว ฉันแทบอยากจะร้องกรี้ดออกมาให้ดังที่สุด ฮอร์โมนแอนโดรเจนที่หลั่งออกมามากเกินว่าปกติ และ...ความต้องการที่มีมากกว่าผู้หญิงที่ถูกยาปลุกเซ็กส์เข้าไปซะอีก แอ๊ดด... ปั๊กกก.. ฉันผลักประตูเข้ามาในห้องว่างห้องหนึ่ง ก่อนจะทรุดตัวลงนอนกับพื้น ราวกับขาดสติ... มือบีบแน่นที่หว่างขาและขย้ำอยู่แบบนั้น เพราะมันร้อนและต้องการบางอย่าง จนฉันแทบจะยืนไม่ไหว ต้องการบางอย่างทิ่มเข้าไป สอดเข้าไป... ฉันค่อยๆเงยหน้าขึ้นมองแสงไฟบนห้องก่อนจะเริ่มถอดเสื้อผ้าออกจนหมด ด้วยความร้อนที่แผดเผาจากด้านในร่างกาย ความใคร่ที่ไม่รู้อิ่ม ความต้องการที่ไม่รู้จัก.. ฉันบี้นิ้วลงกับกางเกงลายลูกไม้จน ยับเข้าไปด้านในร่องสวาท ฉันแอ่นกายสู้ปลายนิ้วตัวเองอีกครั้ง “ ฮื้อออ อือ้ออ” ฉันร้องครางออกมาทั้งน้ำตาอย่างไม่อาจจะห้ามหรือต้านทานมันได้.... “ทำอะไรอะ?” เสียงของใครอีกคนดังขึ้นจากด้านหน้าประตูห้องที่ไม่ได้ล็อกนั่น... ฉันหันไปมองเขาอย่างเลื่อนลาง ความต้องการที่ไม่สนอีกแล้วว่าเขาคือใคร และสิ่งที่ต้องการคือการได้นอนกับเขา เพื่อหยุดอาการบ้านี่ เพื่อหยุดอาการทรมานแบบนี้ “ หรือเขาจะเป็นแค่ภาพจินตนาการเท่านั้น..” ฉันมองไปที่ชายคนนั้น ก่อนจะสอดนิ้วเข้าไปจนลึกสุดโคนสายตายังคงมองตรงไปที่แววตาของชายคนนั้น เสื้อผ้าที่ไม่มีแนบกาย มืออีกข้างที่บีบหน้าอกและยอดปถุมทันเร้าอารมณ์ตัวเอง ก่อนที่จะขยับขึ้นนั่งหน้าตรง และมองที่เขาพร้อมๆกับช่วยตัวเอง... “ เธอมัน..” เสียงนั้นสั่นๆ ก่อนจะเดินเข้ามาในห้องและกดล็อกประตูแน่นหนา... เพราะเหมือนจะมีเสียงของใครกำลังเดินมาทางนี้... ฉันที่นั่งบดขยี้ร่องสวาท และจ้องมองเขาด้วยสายตาที่ยั่วยวนอย่างไม่ได้ตั้งใจจะเป็น.. เขาที่มองเรือนร่างของฉันอย่างนิ่งไป เรือนร่างที่บิดตัวยั่ว..และสอดนิ้วคาเอาไว้แบบนั้น ยอดปถุมทันสองเต้าที่ชี้ตรงที่ใบหน้าของเขาและสะโพกที่ขยับเบาๆ.... “ เธอกำลังยั่วฉันนะ..” มอร์ฟินมองเรือนร่างอย่างไม่ละสายตาไปไหน “ นอนกับฉันสิ” “ เอากับฉันที” “ ....มอร์ฟิน....”

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more