ไม่มีใครเตือนNc
1277 คำ
ตอนที่7 ไม่มีใครเตือน? NC
“ไอ้บ้ามาฉุดฉันทำไม!” แสนดียังนั่งพับเพรียบอย่างหมดสภาพแม้ถูกลากเข้ามาในลิฟต์แล้ว คนตัวสูงย่อตังลงนั่งแล้วบีบเข้าที่คางของเธออย่างแรง แต่มันยังไม่ใช่แรงทั้งหมดที่เขามี
“ปากเนี่ยนะ”
“อ๊ะ!”
“ไม่มีใครเตือนหรือไงวะถึงได้กล้า”
“แล้วใหญ่มากจากไหนที่เลวใส่คนอื่นได้ฝ่ายเดียวน่ะฮ๊ะ!”
“ฉันเลวได้มากกว่าที่เห็นอีก ยัยเด็กอวดดี”
พรึ่บ
ใบหน้าเรียวสะบัดตามแรงเหวี่ยงของมือหนา และเมื่อหันกลับมาเธอก็เห็นว่าเขากำลังถอดเข็มขัดหนังออกจากตัว
“ทะ..ทำอะไรน่ะ อย่านะไอ้ไมค์”
“ซี้ดดด เธอนี่แม่งใจถึงจริง ๆ” เขายิ้มราวคนบ้าคลั่งก่อนจะใช้เข็มขัดเส้นนั้นปล้ำมัดข้อมือของเธอไพร่หลัง
“กรี๊ดด ช่วยด้วยค่ะ!
“ร้องสิ ร้องให้ดังกว่านี้ฉันจะได้เอาเธอโชว์กล้องไปเลย”
“ไอ้เลว!”
ติ๊ง
เสียงสัญญาณลิฟต์เปิดออกราวกับระฆังเตือนว่าได้เวลาลงนรกของเธอแล้ว ไมเคิลลากคนที่ถูกมัดออกมาจากลิฟต์ไปยังหน้าห้องเธอแล้วผลักเธอติดผนังข้างประตู
“บอกรหัสมา ถ้าไม่อยากแสดงหนังสดตรงนี้”
“...” เธอมองชายหนุ่มตาขวางแข็ง ‘ตอนนั้นเผลอมองว่าหล่อไปได้ยังไง’
“อ่า ชอบเอ้าท์ดอร์ก็บอกสิ”
“อื้ออ” ไมเคิลปล้ำถอดกางเกงยีนส์ขายาวที่เธอสวม ซึ่งมันทำให้เธอหวาดกลัวเขาสุดขีดจนต้องยอมบอกรหัส
“456789!”
“และถ้ารหัสนี้เปิดไม่ได้จะเอาแม่งตรงนี้แหละคอยดู” เขารั้งเธอไว้ได้มือเพียงหนึ่งข้าง ก่อนจะใช้ข้างที่เหลือไปกดรหัสซึ่งมันเปิดได้จริง ๆ ‘แสดงว่ากลัว’
ผลั่ก
“โอ๊ยย!” ร่างบางถูกผลักเข้ามาในห้องอย่างแรงจนล้มลงราบกับพื้น เส้นผมยาวสยายลงมาปรกใบกรอบหน้าสวยจนเกือบมิดและเขาก็ช่วยเอามันออกไปให้พ้นใบหน้าของเธอด้วยการรวบมันขึ้นแล้วกำไว้ไม่เบามือ
“อ๊ะ!”
“กลัวมั้ย”
“...”
“ดี ในเมื่อไม่กลัว...” คนตัวสูงแสยะยิ้มเมื่อเห็นความหวาดหวั่นในดวงตาคู่สวยของเธอ เพราะเห็นว่ามือหนากำลังถอดกางเกงยีนส์ขายาวออกไปจนพ้นขาเรียวยาวราวนายแบบ
“ไมค์... อย่านะ”
“เธอทนได้อยู่แล้ว เก่งไม่ใช่เหรอ”
“ไม่นะ! แสนดีเบี่ยงหน้าแท่งเนื้อที่เขาจับมันมาจ่อใกล้กลีบปาก แต่มืออีกข้างเขายังไม่ได้ปล่อยไปจากเส้นผมของเธอ และมันบังคับให้เธออยู่นิ่ง
“นายเพิ่งแยกจากผู้หญิงคนนั้นมา อย่าทำแบบนี้นะฉันขอร้อง”
พรึ่บ
เธอถูกเหวี่ยงจนนอนตะแคงบนพื้นอย่างหมดสภาพก่อนจะถูกจับให้คว่ำและถูกเท้าเหยียบเข้าให้ที่แผ่นหลัง
“อ๊ะ! เจ็บ”
“ไม่เก่งแล้วหนิ” เขาแสยะยิ้มอย่างเลือดเย็นเมื่อเห็นสองมือที่ไพร่หลังกำแน่น คงจะเกลียดเขาเข้ากระดูกดำ และการเอากับคนที่เกลียดนี่แหละ คือสิ่งที่เขาจะให้มันกับเธอ
พรึ่บ
กางเกงยีนส์สีอ่อนของหญิงสาวถูกเหวี่ยงออกไปจากขาเรียวสวย สะโพกผายมีชั้นในลูกไม้สีชมพูอ่อนเกาะอยู่ สองก้อนกลมกลึงน่าขย้ำทำให้อดฟาดฝ่ามือลงไปไม่ได้
เพี๊ยะ
“อื้อ!”
“แค่นี้ก็แดง หึ”
“ไม่ทำนะฉันยังเจ็บ”
“อยู่เงียบ ๆ หรือจะอมให้ฉันเอามั้ยล่ะ” แสนดีกลืนน้ำลายลงคออย่างไม่มีทางเลือก เธอสะอิดสะเอียนเขาเกินไปที่จะทำแบบนั้นแทน
มือหนากระชากชั้นในของเธอออกทำให้ตอนนี้ร่างบางเหลือเพียงเสื้อครอปคอกลมเอวลอยติดตัว เขากวาดมองเรือนร่างของเธอเต็ม ๆ ตาเป็นครั้งแรกซึ่งมันไม่มีตรงไหนที่เป็นตำหนิเลย
“หื้มม อ่าส์” เพียงแค่มองไม่ได้สัมผัสแท่งเนื้อก็แทบจะปริแตก อาจเพราะก่อนหน้านี้ยังค้างคาไม่ได้ปลดปล่อยก็เป็นได้ และถุงยางก็ได้ใช้กับผู้หญิงคนนั้นไปแล้ว
“เหี้ยเอ๊ย!ไม่มีถุงยาง”
“ปล่อยฉันเถอะ”
“อย่าพูดให้เจ็บคอเลย ฉันไม่มีวันปล่อย ซี้ดดด”
“อื้อ!” หญิงสาวถึงกับกัดฟันเมื่อความเจ็บแล่นพล่าน เขาเล่นจะดันเข้าทั้งที่ร่องสาวไร้ความชุ่มชื้น แถมสติเธอก็ต็มร้อยเปอร์เซ็นต์อีกต่างหาก
“จิ๊ เข้ายากฉิบหาย”
“ก็ไม่ต้องเข้าสิ”
“ให้เข้าปากแทนใช่มั้ย” แสนดีหลับตาปี๋ทั้งเกลียดในตัวเขา ทั้งเกลียดในคำพูด ‘พวกมันเป็นบ้าอะไรถึงมากอยากเอาชนะผู้หญิงกันนัก’
“ไม่เข้าโว๊ย!” เขาคำรามอย่างหงุดหงิดก่อนจะปลดข้อมือที่ถูกมัดออก และจับร่างบางพลิกหงาย เธอพยายามจะลุกหนีแต่ก็ถูกมือหนากดที่ลำคอเอาไว้แน่น
“อื้อ หายใจไม่ออก”
ชายหนุ่มไล้สายตามองช่วงล่างเนียนละเอียดของเธออย่างชอบใจ ‘แสนดีเหมือนเด็กมัธยมปลายอย่างที่ไอ้แม็กซ์พูดจริง ๆ’
“เธอมีขี้แมลงวันตรงนี้ด้วยว่ะ” เขาจิ้มที่จุดน้ำตาลเข้มเล็ก ๆ จุดเดียวบนเนินเนื้ออวบอูมที่เมื่อคืนไม่เห็นเพราะไฟไม่ได้สว่างขนาดนี้ และก็ได้เห็นรอยแดงที่น่าจะเกิดจากการถูกเขาทะลวงเข้าไป แต่สีชมพูยั่วยวนมันทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะส่งนิ้วไปทำความคุ้นชินกับมันก่อน
“อย่า...”
นิ้วแกร่งขยับเข้าสุดออกสุดอย่างเชื่องช้าจนเธอจิกเกร็งนิ้วเท้า ร่างบางบิดพริ้มเล็ก ๆ แต่ต้องกัดริมฝีปากไว้เต็มพิกัด
“เธอแม่งเงี่ยxเร็วดีว่ะ น้ำเต็มนิ้วฉันเลย”
“เอาออกไป!”
มือหนึ่งข้างยังกดบีบลำคอ หากเธอดิ้นเขาก็จะบีบแรงขึ้น และคลายลงให้ถ้าเธออยู่นิ่ง ๆ ไม่ต่อต้าน อีกข้างหนึ่งปรนเปรอเธอด้วยความชำนาญอย่างรู้จุด ไมเคิลค่อย ๆ ชักนิ้วออกก่อนจะใช้นิ้วที่ฉ่ำน้ำนั้นเขี่ยวนที่ติ่งเนื้อเล็ก ใกล้จุดขี้แมลงวันเรียกเสียงหวานให้หลุดออกจากปากของเธอได้
“อ๊ะ.. อ๊าา”
“เสียวเหรอ ซี้ดด” สีหน้าบิดเบ้ของเธอทำเขาแทบทนไม่ไหว และจะไม่ทนอีกต่อไป ก่อนที่เธอจะถึงปลายทางเขาก็หยุดทุกอย่างและแทรกสิ่งที่ใหญ่กว่านิ้วเข้าไป
ปึก
“อร๊ายย เจ็บ!”
“อื้มม ตอดดีฉิบ...อ่าา” ไมเคิลแช่ค้างลำกายไว้อย่างนั้นปล่อยให้ผนังอ่อนนุ่มตอดตุบไปเรื่อย ๆ เพราะมีอีกอย่างของเธอที่เขาชอบมันมาก ๆ
เสื้อครอปพร้อมชั้นในถูกดึงขึ้นกองไว้บนเนินอก รอยสีแดง ๆ ที่ทำไว้เมื่อคืนยังเด่นชัดตัดผิวขาว ๆ เธอหลับตาลงเพื่อที่จะไม่เห็นหน้าเขาให้เจ็บจึง ไม่ได้เห็นรอยยิ้มปีศาจที่มองตรงนั้นอย่างชอบใจ แท่งเนื้อถูกบีบรัดแน่นจนขยับได้ยาก ‘เมื่อคืนขนาดใส่ถุงยังเสียวขนาดนั้น แล้วเนื้อแนบเนื้อล่ะ’
“อื้อ!”
“อ่าา” เขาขยับสะโพกเนิบนาบเพราะชอบมองเวลาลำกายมันถูกกลืนหายไปจนหน้าท้องแบนราบนูนขึ้นและถูกคายออกมาเกือบสุดหน้าท้องของเธอก็แบนตามสภาพเดิม เมื่ออารมณ์ป่าเถื่อนพุ่งถึงขีดสุดก็อดทำตามสัญชาตญาณไม่ได้
ปึก! ปึก! ปึก!
- ผู้เขียน
