(WARM TALK)
“งานที่โรงพยาบาลพ่อตามึงเป็นยังไงบ้างวะ” เป็นไอ้ริมผาที่เอ่ยถามผม ส่วนเพื่อนอีกสองคนก็ตั้งหน้ารอฟังคำตอบ
“ก็ปกติดี” ผมบอกและพ่นควันบุหรี่ออกจากปาก
“แล้วเมียมึงเด็ดไหมวะ ผู้หญิงอะไรโคตรสวย มองแล้วไม่อยากจะละสายตา ถ้าเป็นเมียกูกูจะดูแลอย่างดี” ไอ้กีต้าร์ทำหน้าอยากรู้อยากเห็น
“ไม่รู้ กูไม่นิยมเอากับคนประหลาดแบบนั้น” ผมยกซดแอลกอฮอล์หลังจากพูดจบประโยค
“อะไรคือประหลาด นอกจากมึงที่ชอบฉีดยานอนหลับให้ตัวเอง ชอบให้น้ำเกลือแทนการกินข้าว มีคนอื่นประหลาดกว่ามึงอีกเหรอวะ” ไอ้สต๊อปที่เงียบปากอยู่นานออกความเห็น
“ก็ยัยนี่แหละที่ประหลาดกว่ากู คนบ้าอะไรอยู่ในห้องกักเก็บความเย็นได้เป็นวัน ๆ แล้วยังนอนหลับในนั้นถึงสองวันโดยไม่ใช้ยานอนหลับ ผ้าห่มก็ไม่มี มนุษย์บ้าอะไรไม่รู้จักความหนาว” ผมเล่าให้เพื่อนฟัง ถึงพฤติกรรมประหลาดของยัยนั่น
“เหมือนพวกแวมไพร์ แต่เมียมึงอาจจะไม่ถึงขั้นนั้น หรืออาจจะถึงว
