Crazy Doctor 10

1316 คำ

ฉันกลับมาถึงบ้านแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้า เก็บมือถือที่มีไว้ติดต่อผู้คนไว้ในตู้ ไม่คิดจะหยิบมันขึ้นมาใช้อีก เพราะคนที่ฉันเคยติดต่อเป็นประจำ ตอนนี้มันไม่มีอีกแล้ว ฉันต้องทำใจให้ได้ ต้องยอมรับความจริง แม้ว่ามันจะเจ็บแค่ไหนก็ตาม จากนั้นฉันก็กลับเข้ามาห้องที่พ่อสร้างไว้ให้ แล้วทำการหลับ ฉันชื่นชอบการนอน เพราะมันไม่ต้องคิดอะไรทั้งนั้น ช่วงเวลาที่หลับฉันไม่ต้องรู้สึกหรือนึกคิดอะไรสักอย่าง ซึ่งมันดีมาก ๆ และร่างกายของฉันมันก็พร้อมหลับเสมอเมื่อฉันต้องการ มันเป็นเรื่องน่าแปลก แต่มันก็เป็นแบบนั้นจริง ๆ… “คุณหนู” แล้วก็เป็นป้าแม่บ้านคนเดิมที่รีบเดินมาทักฉันเมื่อฉันเปิดประตูห้องออกมา หลังจากที่ฉันหลับไปสองวันเต็ม ๆ “เดี๋ยวฟีนจะเข้าไปอาบน้ำแต่งตัวนะคะ ป้าช่วยเตรียมอาหารอ่อนให้ฟีนที” ฉันบอกแล้วเดินมายังห้องที่มีอีกคนใช้ชีวิตอยู่ แต่เวลานี้เขาคงจะไปโรงพยาบาลแล้ว และมันเป็นเรื่องดี เพราะฉันไม่อยากเห็นหน้า

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม