(WARM TALK)
“รีบลุกไปไหน ขอกอดก่อน” ผมดึงร่างบอบบางของมอร์ฟีนกลับลงมานอนที่เตียงแล้วกอดไว้อีกครั้งหลังจากที่นอนกอดเธอมาทั้งคืน แล้วผมก็หอมแก้มเธอซ้ำ ๆ
“ปวดฉี่”
“อย่านานนะ” ผมหอมแก้มเธออีกครั้ง แล้วค่อยปล่อยกอดเธอ เธอหันมามองหน้าผมก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไป
สงสัย มอร์ฟีนแค่กำลังสงสัยและชั่งใจว่าผมจะจำเรื่องเมื่อคืนได้ไหม ซึ่งคนอย่างผมก็ต้องจำได้อยู่แล้วสิครับ ก็ผมไม่ได้เมา เหล้าเบียร์แค่นั้นทำอะไรคนที่เอาร่างกายตัวเองทดลองใช้ยาทุกชนิดที่สั่งให้นักวิทยาศาสตร์คู่หูผู้ลึกลับ ผลิตออกมาก่อนนำขายแบบผมไม่ได้หรอกครับ
ผมก็แค่แสดงละครว่าตัวเองเมา เพื่อหลอกเอาเมียก็แค่นั้น อย่าด่าผม เพราะถ้าผมขอดี ๆ คิดเหรอว่าคนอย่างมอร์ฟีนจะให้ผม เห็นผมโง่เรื่องมิเกลแบบนี้ แต่เรื่องวางแผนต้อนมอร์ฟีนผมคิดไว้หมดแล้วครับ
และคำว่า ‘รักจนวันตาย’ ผมก็จะทำแบบนั้นกับมอร์ฟีนจริง ๆ เพราะผมตั้งใจพูด แต่มอร์ฟีนอาจจะไม่ได้ตั้ง
