Ep.INTRO
INTRO :
@ประเทศไทย
เวลา 19:30น
พรวด!!
“แค่กๆ ห๊ะ!!! เมื่อกี้พี่ว่าอะไรนะ? ขออีกที!!”หญิงสาวหน้าตาสวยคมแบบลูกคลึ่งไทย-อเมริกา สำลักน้ำจนหน้าดำหน้าแดง หลังจากที่ได้ฟังพี่ชายของเธอกล่าวบางอย่างออกมา
“แก ช่วย ปลอม ตัว เข้าไปเรียนแทนฉันได้ไหม? คือฉันมีภารกิจจำเป็นที่ต้องไปทำจริงๆ ถ้าฉันพลาดครั้งนี้ไป ฉันก็อาจจะเสียใจไปตลอดชีวิตเลยก็ได้ ช่วยฉันหน่อย นะ นะ น้องรัก”
ชายหนุ่มที่หน้าตาเหมือนเธออย่างกับแกะ พูดเน้นชัดถ้อยชัดคำ ที่เขาร่ายยาวออกมาทั้งหมด ก็เพื่อขอร้องเธอให้ทำเรื่องที่มันไม่น่าจะเป็นไปได้
“นี่พี่บ้าไปแล้วหรอ! ที่พี่เร่งเร้าให้ฉันกลับมาจากอเมริกา ก็เพราะเหตุผลนี้เนี่ยนะ พี่ต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ”
เธอพูดพร้อมกับส่ายหน้าไปมาเบาๆ บอกเขาเป็นนัยๆว่ามันเป็นไปไม่ได้ และ เธอจะไม่ทำเด็ดขาด
“พี่จำเป็นจริงๆนะเกี๊ยว แกช่วยพี่ครั้งนี้ครั้งเดียวแล้วพี่สัญญา แกอยากได้อะไรพี่จะยอมแกทุกอย่างเลยนะๆ” เมื่อคนเป็นพี่ชายเห็นว่าน้องสาวมีท่าทีเหมือนจะไม่ยอม เขาจึงเรี่มใช้ไม่อ่อนรบเร้าเธออีกครั้ง
หญิงสาวที่ได้ยินแบบนั้นก็เรี่มเกิดอาการคิดหนัก หลังจากที่พึ่งกลับมาถึงบ้าน ข้าวก็ยังไม่ทันได้กิน กำลังจะนั่งลงก้นยังไม่ติดเก้าอี้ พี่ชายของเธอก็เรี่มพูดเปิดประเด็นเรื่องนี้ขึ้นมาซะก่อน
“นี่พี่ไปเอาความคิดแบบนี้มาจากไหนกัน ฉันละปวดหัว นี่ถ้าไม่ติดว่าเป็นพี่ชายนะอยากจะเอามะเหงกเขกหัวมันสักที”
“โถ่…แกอย่าใจร้ายนักเลยน่า ถ้ามันไม่จำเป็นจริงๆ คนแบบฉันเนี่ยหรอจะไปขอความช่วยเหลือจากแกน่ะ”
“เชอะ! ทำเป็นปากดี ถ้าเกิดพ่อแม่รู้เข้า ท่านเอาเราตายแน่ๆ” น้ำเสียงที่พูดออกมานั้นเจือไปด้วยความกังวนอยู่ในที ดวงตากลมโตจ้องมองหน้าพี่ชายด้วยท่าทางคิดหนั
“แกก็ย่าให้พ่อกับแม่รู้สิวะ ตอนนี้ท่านทำงานอยู่ที่อเมริกา แล้วช่วงนี้แกก็หยุดซัมเมอร์พอดี ถ้าแกไม่บอกฉันไม่บอก ก็จบแล้วป่ะ”
“เฮ้อ…!! พี่มันก็พูดง่าย แล้วถ้าถูกจับได้ล่ะ” เธอคิดพร้อมกับถอนหายใจยืดยาวด้วยท่าทางเป็นกังวน
“ไม่หลอกน่า เราสองคนหน้าตาเหมือนกันจะตาย ถ้าไม่สังเกตดีๆมันแทบจะแยกไม่ออกเลยนะ จะต่างกันก็แค่เพศ แล้วก็…แกออกจะหน้าหวานก่วาฉันแค่นิดหน่อยเท่านั้นเอง” พี่ชายพูดออกมาพร้อมกับมองสำรวจน้องสาวตั้งแต่หัวจรดเท้า เพื่อประเมินทางสายตา
ซึ่งมันก็จริงแบบที่เขาว่า เพราะทั้ง2คนเป็นแฝดที่เกิดจากไข่ใบเดียวกัน หน้าตาจึงคล้ายกันมาก
“…”
“แกอย่าคิดนานนักสิเกี๊ยว โรงเรียนจะเปิดเทอมวันจันทร์นี้แล้วนะ เหลืออีกแค่2วันเอง”
“ถ้าฉันช่วยพี่ แล้วฉันจะได้อะไร?”
เธอถามออกไป เพราะทำงานใหญ่ขนาดนี้ มันก็ต้องมีข้อแลกเปลี่ยน และ เธอก็อยากรู้ว่าข้อแรกเปลี่ยของพี่ชาย กับสิ่งที่จะให้ฉันทำต่อไปนี้ มันจะคุ้มกันไหม
เพราะถ้าโดนจับได้ พี่ชายของเธอก็อาจจะโดนไล่ออกจากโรงเรียน ส่วนเธอก็อาจจะโดนพ่อแม่สวดยั๊บอย่างแน่นอน
“ ข้อแรกเปลี่ยนงั้นหรอ?”
“…อาฮะ”
“เอาแบบนี้แล้วกัน ถ้าเกิดพวกเราทำภารกิจนี้สำเร็จ แล้วฉันกลับมาทันเปลี่ยนตัว ฉันจะยอมเป็นเบ้ทำตามคำสั่งของแกทุกอย่างเลย แล้วแกก็เอาเงินค่าขนมของฉันไปได้เลย เป็นระยะเวลา3เดือน แบบนี้โอเครไหม?”
“อืมมม…ข้อเสนอน่าสนใจ แต่จะตกลงดีไหมน๊าาา”
หญิงสาวใช้นิ้วจิ้มคางตนเอง ทำท่าคิดอยู่สักพัก เพราะอยากจะแกล้งพี่ชายของตน เวลาที่เขาทำสีหน้าแบบนี้แล้วมันตลกสิ้นดี จนอยากจะหยิบมือถือขึ้นมาถ่ายรูปเก็บเอาไว้
“นี่!!แล้วฉันก็รู้นะว่าแกน่ะแอบปลื้มไอ้คริส กัปตันทีมบาสอ่ะ บางทีถ้าแกปลอมตัวเข้าไปเรียนที่นั่น แกอาจจะได้ใกล้ชิดกับมันมากขึ้นก็ได้นะ”
หญิงสาวมีอาการตกใจอย่างเห็นได้ชัด เมื่อพี่ชายดันไปรู้ความลับของเธอเข้า แถมเขายังทำหน้ายิ้มล้อเลียนใส่เธออีก
“นะ นี่พี่รู้ด้วยหรอ?” หญิงสาวรีบถามโพล่งออกไป พร้อมทำหน้าตาเลิ่กลั่ก จนเก็บพิรุธไว่ไม่อยู่
“อ้อ แอนนี่มันบอกฉันหมดแล้ว แกแอบชอบมันตั้งแต่ประถมนี่ใช่ป่ะ”
“หื้อ…ยัยแอนนี่ แกก้าไปบอกความลับสุดยอดของฉันกับไอ้พี่ก้าได้ไงเนี่ย!! คราวนี้มันได้เอามาล้อฉันพอดี” หญิงสาวบ่นอุปขึ้นมาเบา
“เอาน่า…ฉันจะไม่ล้อแกก็ได้ ถ้าแกยอมตกลง อย่าทำหน้าแบบนั้นสิน้องรัก”
“…”
“ถ้าไม่ตอบ ก็เอาเป็นว่าตกลงตามนี้นะ ดิล…”
“ก็ได้…นี่เห็นว่าเป็นพี่ชายหรอกนะ ถึงยอมช่วยเนี่ย ถ้าเป็นคนอื่นก็ฝันไปเถอะ!”
“เหรออออ ไม่ใช่อยากจะเข้าไป เพราะไอ้คริสหรอกหรอ?”
“พี่ไม่รู้อะไร ก็เงียบไปเลย เดี๋ยวฉันก็ไม่ช่วยซะนี่” พูดจบร่างงามระหงก็ลุกขึ้นยืนพร้อมกับใบหน้าแดงเป่ง ก่อนจะรีบลากกระเป๋าใบโตขึ้นห้องของตนเองไปทันที
สรุปที่เธอนั่งเถียงกับพี่ชายมาตั้งนาน สุดท้ายเธอก็ต้องตกลงช่วยเขาอยู่ดี