“ขอแซนวิชกับนมอุ่นๆ สักแก้วนะซิลเวีย” หลังจากที่กลับเข้ามายังห้องทำงานแล้ว เขาก็หันไปต่อสายภายในหาเลขาทันที ไม่นานของที่ว่านั่นก็มาเสิร์ฟถึงที่
ก๊อก ก๊อก ก๊อก “ของว่างค่ะท่านประธาน” ซิลเวียเดินเข้ามาพร้อมถาดของว่างที่ท่านประธานสั่ง
“เอาไปให้คุณยาหยี เธอยังไม่ได้ทานกลางวัน” สุดที่รักเงยหน้าขึ้นมาจากหนังสือด้วยความแปลกใจ ด้วยไม่คิดว่าเขาจะใส่ใจเรื่องเล็กน้อยแค่นี้ด้วย
“คุณหยียังไม่ทานกลางวัน? แล้วแค่แซนวิชจะพอเหรอคะ รอพี่เดี๋ยวนะคะ เดี๋ยวพี่จะรีบหาอะไรมาเพิ่มให้ ว่าแต่คุณหยีอยากทานอะไรเป็นพิเศษรึเปล่าคะ” ได้ยินแบบนั้นซิลเวียจึงรีบกุลีกุจอจัดการให้ด้วยความเป็นห่วง
“แค่นี้ก็พอแล้วค่ะพี่ซิลเวีย ความจริงหยีก็ไม่ค่อยหิวเท่าไหร่ด้วย แต่ไหนๆ พี่ก็อุตส่าห์เอามาแล้ว ถ้าไม่กินก็เสียน้ำใจแย่สิเนอะ” สุดที่รักว่าพลางหยิบแซนวิชชิ้นเล็กๆ ใส่ปาก
“ไม่เอาอะไรแน่เหรอคะคุณหยี” ซิลเวียยังอดห่วงไม่ได้ ด้วยขอ
