เกมรัก : ตอนที่ 13
ติ้ง (เสียงแอปพลิเคชั่นไลน์)
เควิน : รออยู่ที่เดิม
ข้าวหอม : (สติกเกอร์โอเค)
“ฉันกลับก่อนนะ เควินไลน์มาบอกว่ารอฉันอยู่” ข้าวหอมโบกมือลาเพื่อนสาวคนสนิท
ข้าวหอมเดินมาตรงที่จอดรถประจำของเขา เห็นร่างสูงกำลังสูบบุหรี่ราคาแพงอยู่นอกรถ พ่นควันขาวคลุ้งไปทั่วบริเวณ สายตาคมหันมามองเธอพอดี ทำให้เธอยิ้มตอบกลับ
“นายไม่ต้องไปส่งฉันก็ได้ ย้อนไปย้อนมาเสียเวลา” ข้าวหอมพูดพร้อมกับเดินเข้ามาเธอหยุดอยู่ตรงหน้าชายหนุ่มอย่างห่างๆ เควินพอจะรับรู้ได้ว่าเธอคงไม่ชอบกลิ่นของมัน เขารีบดับบุหรี่ด้วยเท้า และบดขยี้มันจนแหลก
“นายรู้ได้ไงว่าฉันไม่ชอบกลิ่นบุหรี่” ข้าวหอมเดินเข้าไปใกล้เขามากกว่าเดิม
“ปกติเธอคงไม่คุยกับฉันห่างเป็นเมตรเหมือนเมื่อกี้หรอกนะ” เควินตอบ
“แสนรู้” ข้าวหอมย่นจมูกใส่คนตรงหน้า เควินจ้องใบหน้าหวานอยู่แบบนั้น มันเป็นภาพที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน
“หน้าฉันมีอะไรติดเหรอไง” ข้าวหอมที่เห็นว่าเขาเอาแต่จ้องหน้าเธอ จนตัวเธอเองเริ่มผิดสังเกต
“น่ารักดี” เควินพูดออกมา ทำให้คนตรงหน้ายิ้มจนหุบไม่ลง
“ไปเหอะ กว่านายจะถึงบ้านก็มืดพอดี มัวแต่มองอยู่ได้ คนเขาก็เขินเป็นนะ” ข้าวหอมพูดออกมาตรงๆ จนคนที่ได้ยินยิ้มออกมากับคำพูดเธอ
“ฉันชอบเวลานายยิ้มนะ” ข้าวหอมส่งยิ้มกลับไปและเดินไปขึ้นรถสปอร์ตสีดำคันหรู
เควินขับรถสปอร์ตคันหรูออกมา แต่วันนี้เขาขับไปอีกทาง ไม่ใช่ทางกลับคอนโดของเธอ
“นายจะไปไหนเหรอ” ข้าวหอมถามด้วยความแปลกใจ เขาไม่ได้บอกเธอตั้งแต่แรก
“พาสาวไปดินเนอร์”
“หื้อออ อะไรของนาย สภาพชุดนักศึกษาทั้งคู่เนี่ยนะ” ข้าวหอมถามด้วยความแปลกใจ เขาควรจะบอกเธอตั้งแต่แรก วันนี้เธอแต่งหน้ามาบางๆแค่นั้น ผมเผ้าที่ดูไม่เรียบร้อยกระเซอะกระเซิง ไม่เหมาะกับการดินเนอร์ร้านหรูแน่
“แค่นี้ก็สวยแล้ว ไม่ต้องแต่งอะไรเยอะหรอก ดินเนอร์ที่คอนโดฉันเอง ฉันยังไม่เคยพาใครขึ้นไปชมวิวชั้นดาดฟ้าของคอนโดฉันเลย ฉันอยากดินเนอร์กับเธอเป็นคนแรก” เควินพูดอย่างยิ้มๆ ข้าวหอมยิ้มให้กับคำพูดของเขา คำว่าคนแรกของเควินมันพิเศษมากสำหรับเธอ
“มัดมือชกชัดๆ” ข้าวหอมพูดออกมาเพื่อแก้เขิน
“เธอขึ้นรถมาเองนะ” เควินพูดสวนกลับมาทันที
ฮ่า ฮ่า ฮ่า “โอเค ฉันยอมนาย” ข้าวหอมหัวเราะอย่างมีความสุข ฝ่ามือหนาของเควินเอื้อมไปจับมือเธอประสานเอาไว้บนหน้าตักแกร่ง เขาขับรถด้วยมือเดียวและไม่ยอมปล่อยมืออันนุ่มนิ่มของเธอเลย
-1ชั่วโมงผ่านไป-
เควินพาเธอมาถึงคอนโดสุดหรูของเขา รอบแรกที่เธอมาไม่ได้สังเกตอะไรเยอะ เพราะมาแบบไม่เต็มใจ ต่างจากครั้งนี้ เธอเข้ามาภายในคอนโดสุดหรูของเขาที่ตกแต่งไปด้วยวัสดุราคาแพงทั้งหมด ต่อให้เธอไม่รู้ราคาก็ตามแต่คิดว่าคนอย่างเควินไม่ธรรมดาแน่นอน
"ของขวัญ" เควินพูดพร้อมกับยื่นถุงกระดาษมาตรงหน้าของหญิงสาวที่นั่งเล่นโทรศัพท์อยู่บนโซฟาหนังราคาแพง
"หื้อออ เนื่องในโอกาสอะไร" ข้าวหอมเงยหน้าขึ้นและถามเขากลับ
"แค่อยากซื้อให้แฟน เห็นมันสวยดี น่าจะเหมาะกับเธอ"
"ขอบคุณนะ" ข้าวหอมยิ้มและเอื้อมมือไปรับของตรงหน้า เธอหยิบออกมาดูมันเป็นชุดเดรสสีขาวสายเดี่ยวสั้นเหนือเข่า โชว์หลังแทบจะถึงก้น
"มั่นใจว่าชุดนี้ซื้อให้ใส่เฉยๆ แล้วไม่จบที่เตียง" ข้าวหอมเอาชุดมาทาบตัวและถามเขาไปตรงๆ เธอไม่ใช่เด็กสาวเรียบร้อยสักเท่าไหร่ ชุดแบบนี้เธอก็ใส่มันบ้างเวลาไปเที่ยวผับเที่ยวบาร์ ถึงปกติเธอจะไม่ค่อยใส่ชุดแบบนี้ก็ตาม
"มันเหมาะกับเธอดี"
"หึ๊" ข้าวหอมส่งเสียงในลำคอ และเดินออกไปเปลี่ยนชุด
จุ๊บ
"ขอบคุณอีกครั้ง" ร่างบางเข้าไปหอมแก้มชายหนุ่ม และรีบวิ่งเข้าห้องไปเปลี่ยนชุดทันที เควินยิ้มให้กับท่าทีของคนตัวเล็กที่เหมือนเด็กขโมยของ
แกร่ก (เสียงเปิดประตู)
ไม่นานข้าวหอมก็ออกมาพร้อมกับใส่ชุดที่เขาซื้อให้ เธอปล่อยผมสีดำยาวสลวย ชวนทำให้คนที่นั่งรออยู่มองเธออย่างไม่ละสายตา
"เก่งนะ เลือกไซส์ฉันพอดีเป๊ะ" ข้าวหอมเอ่ยแซว เพราะเขาเลือกไซส์ชุดได้พอดีกับตัวของเธอเลย
เควินไม่ตอบอะไรกลับมาเขาลุกและเดินมาจับมือของหญิงสาวให้เดินไปพร้อมกับเขา เควินพาเธอถึงบนชั้นดาดฟ้าของคอนโด มันเป็นพื้นที่ส่วนตัวของเขา นานๆเขาจะขึ้นมาคิดอะไรเรื่อยเปื่อยที่นี่คนเดียว บรรยากาศรอบๆประดับประดาไปด้วยดอกไม้กำลังเล่นกับไฟสีเหลืองอ่อน เสียงเพลงคลอเบาๆ สร้างความโรแมนติกให้เขาทั้งคู่
"ดิบเถื่อนอย่างนายก็โรแมนติกกับคนอื่นเขาเป็นเหมือนกันนะ" ข้าวหอมพูดเมื่อเควินเลื่อนเก้าอี้ให้เธอนั่ง และเขาก็อ้อมไปนั่งฝั่งตรงข้าม บนโต๊ะมีอาหารที่เขาสั่งเตรียมไว้ให้ก่อนที่จะขึ้นมาได้ไม่นาน เพราะเขาตั้งใจจะอยู่กับเธอแค่สองคน ไม่อยากให้คนอื่นเข้ามาวุ่นวาย
เควินหยิบไวน์ราคาแพงขึ้นมาและเทให้กับข้าวหอมก่อน ตามด้วยของเขา ทั้งคู่นั่งทานอาหารพร้อมกับดื่มไวน์ไปด้วย คุยกันเรื่องราวต่างๆมากมาย ทั้งเขาและเธอเปิดเผยมุมที่หลายคนไม่เคยเห็นต่อกัน เสียงเพลงคลอเคลียเหมาะกับบรรยากาศยามค่ำคืนบนตึกสูง
"คุณผู้หญิงจะยอมออกมาเต้นรำกับกระผมซักเพลงได้หรือไม่" เควินลุกออกจากโต๊ะ เขายื่นมือข้างหนึ่งออกมาเพื่อขอร้องเธอให้ลุกออกมาเต้นรำกับเขา
"ได้ค่ะ" ข้าวหอมยิ้มร่าพร้อมกับยื่นมือไปจับเพื่อตอบรับคำขอของคนตรงหน้า
ทั้งคู่ยืนโยกตามจังหวะของเพลงแนวคลาสสิค โดยที่ข้าวหอมใช้แขนทั้งสองข้างกอดคอคนตัวสูงไว้ เควินใช้ท่อนแขนแกร่งกอดรัดเอวของหญิงสาวไว้เช่นกัน ฤทธิ์ของไวน์ราคาแพงทำให้คนตัวเล็กส่งสายตาหวานเยิ้มให้คนตรงหน้า เควินค่อยๆประกบริมฝีปากบางอย่างทะนุถนอม ข้าวหอมยอมให้เขาตักตวงความหวานจากเธออย่างเต็มที่ รสชาติของไวน์ที่ติดอยู่ภายในโพรงปากของทั้งคู่ยิ่งสร้างความหอมหวานมากขึ้นไปอีก เวลาผ่านไปหลายนาทีที่ทั้งคู่ยังคงจูบกันแบบดูดดื่ม ไม่นานเควินก็ละริมฝีปากออกและประทับรอยจูบอย่างแผ่วเบาที่หน้าผากมน ทั้งคู่ประสานสายตากันอย่างหวานเยิ้ม
"อ๊ะ" ข้าวหอมอุทานตกใจเมื่อร่างแกร่งช้อนตัวเธอขึ้นในท่าเจ้าสาว ข้าวหอมรีบคว้าคอเขาไว้อัตโนมัติ เควินอุ้มเธอลงมาถึงห้องนอนของเขาร่างรวดเร็ว เขาค่อยๆวางร่างบางลงบนเคียงขนาดใหญ่ โดยที่แขนเธอยังคล้องคอเขาไว้ สายตาทั้งคู่ประสานกันโดยไม่พูดอะไรออกมา
เควินบรรจงจูบอีกครั้ง เรียวลิ้นสากค่อยๆคืบคลานไปทั่วโพรงปาก ข้าวหอมจูบตอบกลับถึงเธอจะยังไม่ชำนาญแต่ก็พร้อมที่จะรองรับรสจูบจากเขาได้ดีกว่าครั้งแรก มือหนาของเควินลูบไร้ไปทั่วร่างกายของเธอ ชุดเดรสสั้นที่ตอนนี้ถูกดึงขึ้นมาจนถึงเอวคลอด มือหนายังคงวนไปทั่วร่างกายของเธอ จนคนที่ถูกสัมผัสถึงกับขนลุกชูชันไปทั่วทั้งตัว เควินจัดการถอดชุดของเธออกอย่างง่ายได้ เผยให้เห็นหน้าอกคัพดีที่ถูกปิดจุกด้วยซิลิโคนสีเนื้อ
เควินจััดการดึงซิลิโคนปิดจุกออกให้พ้นทาง เผยให้เห็นหน้าอกขนาดใหญ่ที่ไม่มีใครคิดว่าของจริงจะใหญ่ขนาดนี้ ไม่รอช้าริมฝีปากหนาดูดดื่มอย่างหื่นกระหาย
“อ๊ะ อื้อ ~~”
ข้าวหอมที่ถูกสัมผัสเป็นครั้งแรกถึงกับสะดุ้งกับการกระทำของเขา เธอไม่เคยให้ชายใดล่วงล้ำพื้นที่ส่วนตัวของเธอเลย และเควินก็เป็นผู้ชายคนแรกที่เธอยอมให้เขาเข้ามาในพื้นที่ส่วนตัวของเธอ เรียวลิ้นสากดูดดื่มสองเต้าอวบอย่างเอาแต่ใจ จนคนที่โดนสัมผัสร้องครางออกมา มือหนาขยำหน้าอกอีกข้างไปพร้อมกัน เขายอมรับว่าร่างกายของข้าวหอมทำให้เขาหลงใหลมากที่สุด
"อื้ออออ เค" ข้าวหอมยังครางออกมาไม่หยุดเมื่อเขาดูดดึงและสร้างรอยไปทั่วร่างกายของเธอ จากความเจ็บกลายเป็นความเสียวที่เธอไม่เคยได้สัมผัสมาก่อน ริมฝีปากหนาพ่นจูบไปทั่วลำคอ ใบหู และหน้าอกอันแสนอวบอิ่ม
มือหนาค่อยๆเลื่อนลงมาจนถึงแพนตี้ลูกไม้ตัวจิ๋ว เควินจัดการดึงออกทันที เผยให้เห็นเนินสามเหลี่ยมอันโหนกนูนสีชมพูระเรื่อ ไร้ขนปกปิด เควินจับขาของเธอชันขึ้นให้เป็นรูปตัวเอ็ม เขาแค่มองแวบแรกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าเธอไม่เคยผ่านชายใดมาก่อน โพรงสว่างที่ปิดสนิทมีแค่น้ำหวานที่ไหลออกมาจากการเล้าโล้มของเขา ไม่รอช้าใบหน้าคมคายก็ซุกลงไปที่หว่างขอของเธอทันที
"อื้อออออ เค มันเสียวว เบาๆ" ข้าวหอมครางออกมาไม่ได้ศัพท์ ความรู้สึกมากมายถาโถมเข้ามาเมื่อเควินสอดลิ้นเข้าไปในโพรงสวาทของเธอ
เควินใช้ลิ้มชิมรสน้ำหวานจากร่องสวาทอย่างดูดดื่ม เขาไม่เคยใช้ลิ้นทำให้ใครมาก่อน เขาเป็นคนรักความสะอาดมาก ผู้หญิงคนที่ผ่านมาล้วนแต่ผ่านชายอื่นมาก่อน เขาเลยไม่มั่นใจที่จะใช้ลิ้นกับผู้หญิงเหล่านั้น แต่กับข้าวหอมเขามั่นใจว่าเขาคือคนแรกของเธอ
เรียวลิ้นสากสอดเข้าไปในโพรงสวาทอย่างชำนาญสายธารน้ำหวานไหลออกมาอยู่ตลอดเวลา แต่เขาดูดกินจนแทบไม่เหลือ เควินใช้ลิ้นกระดกขึ้นกระดกลงกับติ่งเกสรรัวๆ ยิ่งเขาทำเร็วและถี่มากเท่าไหร่ ร่างบางยิ่งกระดกสะโพกตอบรับกับการกระทำของเขามากขึ้นเท่านั้น เควินใช้ทั้งลิ้นทั้งริมฝีปากดูดกินอย่างไม่รังเกียจ สร้างเสียงลามกไปทั่วห้องผสานกับเสียงครางของข้าวหอมยิ่งสร้างความกระสันในตัวเขาให้พลุ่งพล่าน
"อ๊ะ อ๊ะ เค ฉันรู้สึกแปลกๆ อื้อออ" ข้าวหอมทั้งครางและพูดออกมาเมื่อเธอรู้สึกเสียวจนแทบจะระเบิดออกมา ตอนนี้ท้องไส้เธอปั่นป่วนไปหมด เควินยิ่งเร่งจังหวะรัวลิ้นให้เร็วและถี่มากกว่าเดิม
"อ๊ะ อ๊ะ อ๊าาาาา" ไม่นานร่างบางก็กระตุกเกร็งถี่ๆ และปลดปล่อยสายธารน้ำหวานออกมาจนล้นทะลักโพรงสวาท ข้าวหอมนอนหายใจอย่างเหนื่อยหอบ สมองเธอขาวโพลนไปหมด เควินจัดการดื่มกินทุกหยาดหยดไร้ซึ่งความรังเกียจ
สปอยตอนต่อไป : เค.......ฉันเจ็บ มันจุกไปหมดแล้ว