“เอ่อ...กินข้าวต่อดีกว่าเนอะ^0^”แฟรงก์เบี่ยงประเด็น
“เฮ้อ...”
นี่สรุปฉันมาเที่ยวเพื่อเอาความทุกข์มาทิ้งหรือว่ามาเอาความทุกข์เพิ่มกันแน่เนี้ย ฉันล่ะเพลียจริงๆ สองคนนั้นก็เหมือนกันเจอหน้ากันทีไรเป็นต้องปะทะฝีปากกันทุกทีเลย เห็นแล้วเพลียจิต
หลังจากที่ทานอาหารเสร็จแล้วฉันก็มาเดินเล่นที่ริมทะเล ตอนนี้ก็เริ่มเย็นแล้วด้วย บรรยากาศที่นี่ก็ดีมากๆเลยด้วย น้ำทะเลก็ใสน่าเล่นมากๆเลย หาดทรายก็ขาวสะอาดตา แถมคนก็น้อยแลดูเงียบสงบเหมาะแก่การพักผ่อน แต่จะรู้สึกเงียบมากกว่านี้ถ้าไม่มีไอ้คนข้างๆเดินมาเป็นเพื่อนฉัน ก็ตั้งแต่ฉันเดินมาเนี้ยไม่มีเลยที่นายแฟรงก์จะหยุดพูด เอาเป็นว่านายนี่พูดทุกอย่างที่เห็นพูดเก่งจริงๆ สงสัยตอนเด็กๆแม่ไม่ยอมให้พูดโตมาเลยเก็บกฏแบบนี้
“นี่นาย นายจะตามฉันมาทำไมเนี้ย”พูดมากชะมัดเลยคนอะไรก็ไม่รู้
“ก็ตามมาดูแลคุณไง^_^”นี่เขาจะอารมณ์ดีเกินไปแล้วนะ ไม่ว่าฉันจะดุ จะด่า จะว่าเขายังไงเขาก็
