ฟรอยด์ อากาศเอก อิงกลาสต์โน เขานั่งอยู่ตรงนั้น อยู่ใกล้เพียงไม่กี่ก้าว จึงฉีกยิ้มกว้างๆ ให้ในเวลาที่อีกฝ่ายหันมาสบตาเข้าพอดิบพอดี อืม...พอได้เห็นหน้าเขาชัดๆ อีกครั้ง ก็รู้ทันทีเลยว่า ฟรอยด์ช่างมีเสน่ห์มาก ดูจากบรรดาสาวๆ ซึ่งนั่งมองอยู่นอกพื้นที่ที่เขาจับจองสิ ต่างพากันจ้องมายังเขาตาเป็นมันเชียว ทว่าสำหรับเธอแล้ว เขาก็เป็นได้แค่เพื่อนคนหนึ่ง เพื่อนคนที่มีสง่าราศีดีพอจะกระตุ้นต่อมโมโหของเคลล์ได้เป็นอย่างดีเสียด้วย
“ขอโทษที่มาช้านะคะ”
คลี่ยิ้มแหยๆ อย่างขอลุแก่โทษ ในการมาสายไปชั่วโมงกว่าๆ ของตน
ฟรอยด์ค่อยๆ หยัดกายลุกขึ้นอย่างให้เกียรติ พร้อมผายมือเชื้อเชิญให้เธอนั่งในฝั่งตรงกันข้าม ดวงตาสีสนิมของเขาคอยมองมาอยู่เสมอ
“ต้องขอโทษจริงๆ นะคะ” คุลิกาย้ำอย่างรู้สึกผิดจริงๆ
“ไม่เป็นไรครับ ยังไงผมก็รอได้ ผมดีใจนะครับที่คุณมา”
“ฉันต้องมาสิคะ” หญิงสาวตอบยิ้มๆ แล้วมองไปรอบๆ “วันนี้ดูเป็นทางการจังเลย
