ตอนที่
๒๔
ของข้าอย่ายุ่ง
“เจ้าเป็นอะไรหรือไม่...” หยางฮุ่ยหมิ่นพูดไม่ทันจบประโยคลี่เหมยพูดขึ้นทันทีว่า “ข้าไม่เป็นอะไรโชคดีที่ท่านพี่มาช่วยข้าไว้ทัน”
“เป่าเป้ยเจ้าโดนน้ำร้อนที่แขนเจ้าต้องไปให้หมอดูว่าเจ้าเป็นอะไรมากหรือไม่” หยางฮุ่ยเดินไปจับที่แขนของเป่าเป้ยแต่กลับโดนลี่เหมยดึงเขากลับมา
“ท่านพี่เหตุใดท่านถึงรู้จักชื่อของนางมานี่เดี๋ยวนี้นะ” ลี่เหมยชักสีหน้าไม่พอใจใส่หยางฮุ่ยหมิ่นและยังหันมาทำตาเขียวใส่เป่าเป้ยอีกด้วย
“การทำงานในครัวต้องระมัดระวังให้มากกว่านี้ ไม่ใช่ใครจะเดินไปเดินมาอย่างนี้ได้ถ้าไม่มีหน้าที่ก็ไม่ควรมาเกะกะ” หยางซ่านไฉพูดขึ้นมาเพื่อตำหนิลี่เหมยทางอ้อมเพราะนางเห็นอย่างชัดเจนว่าลี่เหมยเป็นคนตั้งใจทำให้หม้อน้ำร้อนหล่นจากมือของเป่าเป้ย
“ข้าน้อยต้องขออภัยเจ้าค่ะนายหญิงข้าน้อยไม่ระวังเองเจ้าค่ะจะลงโทษข้าน้อยก็แล้วแต่สมควรของนายหญิงเจ้าค่ะ” เป่าเป้ยยืนก้มหัวเพื่อเป็นการสำน
