ตอนที่
๑๘
ลูกสาวข้าใครอย่าแตะ
ซีซวนที่กำลังจัดเตรียมอาหารมื้อเย็นพร้อมกับตัดพ้อในวาสนาความรักของตนที่ไม่เคยเจอความรักกับใครเขาสักที
“เจ้า” เสียงของหญิงสาวนางหนึ่งเรียกซีซวนที่ตอนนี้กำลังกวาดใบไม้หน้าบ้านหลังจากที่เตรียมอาหารเย็นใส่จานเสร็จ
“เจ้ามาหาหยางอู่เฌิ๋นใช่หรือไม่” ซีซวนที่รู้ว่าเสี่ยวเจียงชอบหยาวงอู่เฌิ๋นจึงคิดว่านางมาหาอู่เฌิ๋น
“ข้านำหมั่นโถวที่ท่านแม่ทำมาฝากมารับไปสิ” เสี่ยวเจียงพูดพลางยื่นหมั่นโถวให้ซีซวน
“ขอบใจเจ้ามากเดี๋ยวข้าบอกหยางอู่เฌิ๋นให้ว่าเจ้านำมาฝาก
“ข้าไม่ได้นำมาให้แค่หยางอู่เฌิ๋นเจ้าก็กินด้วยนะ ข้ากลับก่อนนะ” เสี่ยวเจียงยิ้มบาง ๆ ก่อนจะเดินหันหลังแล้วตรงกลับบ้านทันทีส่วนซีซวนนั้นนั่งมองหมั่นโถวอยู่อย่างนั้นแล้วก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่
“นางไม่ได้นำมาให้คุณชายรองคนเดียวก็หมายความว่านางก็นำมาให้ข้าด้วย หมั่นโถวก้อนนี้ช่างน่ากินเหลือเกินหรือข้าจะเก็บไว้กินคนเดียวดีนะ
