ตอนที่ 5 หลี่ซื่อกับแผนการร้าย

1765 คำ
ตอนที่ 5 หลี่ซื่อกับแผนการร้าย               วันถัดมาทุกคนต้องตื่นเช้าเพื่อออกเดินทางไปยังสุสานบรรพชนสกุลซ่งที่ชานเมืองทางฝั่งตะวันออก นั่งอยู่ในรถม้าราวหนึ่งชั่วยามและเดินขึ้นเขาอีกระยะหนึ่งก็ถึง พ่อบ้านซูพาบ่าวไพร่มาปัดกวาดและจัดที่ทางไว้ก่อนแล้ว ฮูหยินผู้เฒ่านำจุดธูปเริ่มการเซ่นไหว้ด้วยข้าวของที่จัดมาครบครัน ปิดท้ายด้วยการเผากระดาษเงินกระดาษทอง           หลังลงจากสุสาน ฮูหยินผู้เฒ่าพาทุกคนไปกินอาหารที่โรงเตี๊ยมชื่อดังของเมืองเยี่ยเฉิง พ่อบ้านซูได้แจ้งไว้ก่อนแล้วว่าต้องจัดอาหารเจขึ้นโต๊ะเท่านั้น           กลับถึงจวน บ่าวไพร่ออกมารอรับที่หน้าประตู รวมทั้งซีเสวี่ยด้วย ซีเสวี่ยในสายตาคนอื่นก็คือหญิงงามคนหนึ่ง ความสูงก็สูงกว่าหญิงสาวทั่วไปเล็กน้อย ท่าทางสุภาพถ่อมตน           ทว่าสายตาที่มองอิ๋นจื่อนั้นมีความพิเศษบางอย่างที่อิ๋นจื่อก็บอกไม่ได้ ตั้งแต่อิ๋นจื่อตามฮูหยินผู้เฒ่ามาที่นี่เมื่อหลายปีก่อน ซีเสวี่ยก็มองนางเช่นนี้แล้ว แต่ก็ไม่ได้เข้ามาพูดคุยตีสนิทด้วย           หลี่ซื่อตรงไปหาซีเสวี่ย คว้ามืออีกฝ่ายจูงมือกันกลับเรือนไปต่อหน้าทุกคน อิ๋นจื่อมองสาวใช้ข้างกายตนที่มองหลี่ซื่อกับซีเสวี่ยเดินไปพร้อมกันด้วยท่าทางหวาดกลัว แต่ก็อยากรู้อยากเห็นอยู่ด้วย นางสะกิดอีกฝ่ายให้เก็บสายตากลับและเดินไปส่งฮูหยินผู้เฒ่ากลับเรือนกลางก่อนจะกลับเรือนพักของตนบ้าง           ในเรือนข้างหลี่ซื่อกับซีเสวี่ยปิดประตูกำลังนอนเกยทับกันที่ตั่งนอนริมหน้าต่าง คนหนึ่งนอนหงายเอนหลังพิงหมอน คนหนึ่งอยู่ในอ้อมแขนหันข้างไปซบอกซีเสวี่ย           “เจ้าว่านางเด็กอิ๋นจื่อนั่นมองเจ้าแปลกๆ หรือ?”           “ข้าคงคิดมากไปเอง”           “ฮึ หากไม่ใช่ฮูหยินผู้เฒ่าให้ท้าย มีหรือนางจะอยู่ดีถึงทุกวันนี้ได้” หลี่ซื่อเงยหน้าขึ้นมองใบหน้างามเกลี้ยงเกลา “เจ้าก็สนใจนาง?”           “ไม่ใช่ ข้าแค่รู้สึกว่านางอาจจะจับพิรุธเรื่องของเราสองคนได้แล้ว”           “ปิดปากนางซะก็สิ้นเรื่อง”           “ฆ่าหรือ?”           “ชีวิตน้อยๆ ของนางสกุลซ่งก็มอบให้อยู่แล้ว เจ้าอยากจะลองดูหน่อยหรือไม่ นางเด็กนี่รับใช้สามีข้าอยู่ที่เรือนอักษรทุกวัน ต่อให้สองคนนั้นพูดว่าไม่มีอะไรกัน ใครจะเชื่อ! แม้แต่ข้าก็ไปวุ่นวายที่เรือนอักษรของเขาบ่อยๆ ไม่ได้”           “ดูท่าอาเจี๋ยจะไม่ชอบใจอิ๋นจื่อมาก เช่นนั้นซีเสวี่ยจัดการให้ดีหรือไม่”           “ซีเสวี่ยจะจัดการยังไง?” หลี่ซื่อสอดมือเข้าไปในสาบเสื้ออีกฝ่าย ลูบไล้แผ่นอกเรียบตึงสะกิดปลายยอดสีน้ำตาลอ่อนรัวเร็วอยู่หลายครั้งและเปลี่ยนข้างทำเช่นเดียวกัน           “ต้องทำลายชื่อเสียงก่อนเป็นไง?”           “ซีเสวี่ยอยากเล่นละครเป็นโจรเด็ดบุปผาหรือ? ห้ามจริงจังเล่า เสร็จกิจแล้วค่อยโพนทะนาออกไปให้รับรู้กันให้ทั่ว ข้าก็อยากจะดูน้ำหน้านางเหมือนกัน ชอบเสแสร้งให้คนอื่นสงสารดีนัก”           หลี่ซื่อลุกขึ้นพลิกกายขึ้นนั่งคร่อมลำตัวซีเสวี่ย แกล้งบดสะโพกกับต้นขาเขาหลายครั้งจนซีเสวี่ยต้องประคองสะโพกงอนงามและช่วยถลกกระโปรงขึ้น คลายชุดด้านบนของนางให้ตัวเองได้เชยชมความอวบอิ่มที่มองเท่าไรก็ไม่เบื่อ           “ก่อนเจ้าจะกลับ ข้าจะเป็นโจรเด็ดบุปผาอิ๋นจื่อให้ก็แล้วกัน”           “ดี” หลี่ซื่อยิ้มขณะที่ยกสะโพกขึ้น ปลดสายรัดเอวและถลกชุดของซีเสวี่ยขึ้นไปกองอยู่บนหน้าท้องหมด มือเรียวลูบไล้ลำผงาดเพื่อปลอบประโลมมัน รูดขึ้นลงหลายครั้ง ทั้งยังยิ้มยั่วและค่อยๆ ขยับสะโพกนั่งทับลำอวบใหญ่ ช่องทางบุปผาเปียกชื้นบดทับมันจนนอนราบ นางรูดสะโพกไปหน้าทีหลังที เนื้อนวลเนียนบดเคล้าส่วนหัว รูเล็กๆ หลั่งน้ำใสออกมา ยืนยันว่านางทำให้มันทรมานได้           “อ่าส์ๆ บดลงมาแรงอีก” ซีเสวี่ยหงายหน้าครางเสียงยาว สองมือลูบขยำสะโพกหลี่ซื่อไปด้วย           “เมื่อคืนข้ายังไม่อิ่มนัก หากวันนี้ไม่ต้องตื่นเช้า ข้าคงไม่ปล่อยเจ้าลงจากเตียงหรอก”           “คุณชายใหญ่ไม่ทำให้หรือ เหตุใดอาเจี๋ยถึงกระหายเช่นนี้”           “นานวันเข้าก็เบื่อกันไปบ้าง” หลี่ซื่อไม่ได้พูดว่านางอยากทำกับท่อนลำอวบใหญ่ของเขามากกว่าและติดใจมันจนถึงวันนี้ ลำอวบแข็งผงาดทะลวงเข้าไปในร่องหลืบทีทำเอานางกายสั่นสะท้าน ยิ่งมันขยับเข้าออกครูดช่องทางภายในและลากเอากลีบเนื้อปริปริ้นออกมายิ่งกระสันเสียว นางติดใจท่อนใหญ่และชมชอบยิ่ง ไม่สนว่ามันจะทำให้บุปผาหลืบลึกของนางหย่อนคล้อยแต่อย่างใด           “ใส่เถอะ ให้ข้าเข้าไปในตัวเจ้า” ซีเสวี่ยเจอท่าทางยั่วยวนของหลี่ซื่อถึงกับกายสั่น อยากสอดซุกเข้าไปในร่องอุ่นเต็มที           หลี่ซื่อแลบลิ้นเลียริมฝีปาก ดึงมือเขาขึ้นมาดูดเลียนิ้วเรียวยาวจนครบทุกนิ้ว ก่อนจะยกสะโพกจับท่อนลำเปียกลื่นที่ถูกน้ำคาวสวาทของนางไหลเปื้อน นางจับมันรูดขึ้นลงสองสามครั้งและจดจ่อมันเข้ากับปากทางหลืบเสียว กดสะโพกลงเล็กน้อยให้ส่วนหัวเข้าไปอิงแอบด้านในและแกล้งดึงออกมาถูไถส่วนหัวกับติ่งบวมเป่งจนความเปียกลื่นเพิ่มขึ้น นางจึงค่อยๆ นั่งลงไปทับท่อนลำใหญ่โตความคับแน่น ความเสียดเสียวทำให้นางครางออกมาเสียงยาว “อ่าส์ๆ มันดีมา คับแน่นไปหมด ซีเสวี่ย อ่าส์เสียว” นางค่อยๆ กดสะโพกลงไปจนมันกลืนเนื้อท่อนลำจนหมด มันเป็นเรื่องน่าเหลือเชื่อที่ลำอวบใหญ่และยาวนั้นหายเข้าไปในกายนางจนไม่มีเหลือ หลี่ซื่อกดท้องน้อยตัวเองเมื่อรับรู้ถึงความคับแน่น           “อ๊าส์ ซีเสวี่ย อา อ่าส์ อ๊าส์ เบาๆ” หลี่ซื่อผวาเฮือกเมื่ออยู่ๆ เอวถูกกุมและบั้นเอวของซีเสวี่ยขยับเสยขึ้นรัวเร็ว ขณะที่นางต้องรองรับท่อนลำอวบใหญ่แทบตาเหลือกค้าง มันจุก มันเสียดเสียวและรู้สึกดีไม่น้อย นางครวญครางสลับกับหอบหายใจถี่กระชั้นสะโพกขยับช่วยเคลื่อนไหวสอดประสานเข้าลึกล้ำและดึงออกจนแทบหลุด ใบหน้างามหงายเงยด้วยความสุขสม           ซีเสวี่ยขยับสะโพกเสยขึ้น เขาเห็นลำเนื้อของตัวเองหายเข้าไปในร่องหลืบของนางครั้งแล้วครั้งเล่า ขาออกมันลากเอากลีบเนื้อปริ้นออกมาพร้อมกับน้ำเหนียวสีขาวขุ่นเปื้อนตรงโคนท่อนลำที่อยู่ในพุ่มพฤกษ์ทั้งของนางและเขามันเปียกแนบเนื้อและเสียดสีกันในจังหวะกระแทกเข้า           ตับๆ ตับๆ           เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังสนั่นพร้อมเสียงครวญคราง สาวใช้ที่เฝ้าอยู่หน้าห้องก้มหน้าต่ำ ไม่มีใครส่งเสียง พวกนางล้วนเป็นคนของหลี่ซื่อที่ซื่อสัตย์และไว้ใจได้ ไม่ต้องกลัวว่าจะมีใครมาพบเห็นเพราะสาวใช้ของนางจะกันคนอื่นออกไปจนหมด           ภายในห้องยังร้อนแรง อารมณ์เตลิด ใบหน้างามแดงก่ำเพราะความเสียวซ่าน ซีเสวี่ยชอบเวลาที่หญิงสาวเสียความเป็นตัวเองเพราะเหมือนเขาได้ควบคุมนาง เขายิ่งรัวบั้นเอวเสยขึ้นดังตับๆ หัวแม่มือกดบนติ่งกระสันบดขยี้ปุ่มสวาทรัวเร็วจนมือเขาเปียกชุ่ม           หลี่ซื่อใบหน้าหงายเก นางยันสองมือไปด้านหลัง วางมือลงบนเข่าซีเสวี่ย มีเพียงแค่เอวที่ร่อนรับไปพร้อมกับสะโพกของซีเสวี่ยที่เสยขึ้นไม่หยุด ท่าทางของนางทำให้ซีเสวี่ยเห็นจุดเชื่อมต่อได้ชัดขึ้น บุปผาแดงกลางดงพุ่มไม้ดำช่างดูเร้าอารมณ์ยิ่ง เขาขยับเอวรัวเร็วเป็นสองเท่าจนร่างด้านบนกระเด้งกระดอนแทบจะหลุดจากส่วนกลางที่เชื่อมกัน ปิ่นปักผม ดอกไม้ประดับ หวีสับหลุดจากผมดำสลวยที่เกล้าไว้อย่างดี ผมยาวสยายคลายตัวสะบัดไหวตามจังหวะกระแทก           “อะๆ ซีเสวี่ย ข้าจะบ้าตายแล้ว อ๊าส์ อูยส์ ซีเสวี่ย” หน้าอกอวบใหญ่กระเด้งไปตามจังหวะดูยั่วตา ซีเสวี่ยจึงลุกขึ้นนั่ง สองร่างนั่งหันหน้าเข้าหากัน สี่ขาตั้งชั้นเหมือนกัน มีแค่ส่วนกลางกายที่ขยับสอดประสานเข้าชิดกันในจังหวะรัวเร็ว           “ข้าจะแตกแล้วอาเจี๋ย อ่าส์ ซี๊ด” เสียงเขาหอบแหบพร่าสองตาหรี่ลง ริมฝีปากแดงขยับสูดปากซี๊ดซ๊าด           สองร่างขยับเด้งบั้นเอวเข้าหากันรัวเร็วและกายสั่นเกร็งกระตุกพร้อมกับเสียงกรีดร้องเสร็จสมและเสียงครางแหบต่ำ น้ำขาวข้นฉีดพุ่งเข้าสู่หลืบร่องคับแน่น หลี่ซื่อเองก็ปลดปล่อยธารน้ำหลั่งรินจนหว่างขาของทั้งสองเปียกแฉะเหนียวเหนอะ           หน้าอกอวบใหญ่ถูกฟ้อนเฟ้น ริมฝีปากบางแดงเรื่ออ้าครอบปลายยอดสีชมพู ดูดดุนตวัดลิ้นวนรัวเร็ว นางและเขาเพิ่งเสร็จสมยังอยู่ในอารมณ์กระสัน เขาเลยขบกัดปลายยอดอกด้วยความหลงลืม นางเองก็ชอบความรุนแรงของซีเสวี่ย ทั้งยังแอ่นอกให้อย่างเต็มใจ ส่วนกลางกายที่ยังเชื่อมติดแน่นเริ่มขยับเข้าหากันอีกครั้งจนน้ำเหนียวข้นทะลักล้นหยดเปื้อนเบาะนอนบนตั่ง           “อ่าส์ ซีเสวี่ย เอาอีก เร็วเข้า ข้าจะเสร็จอีกแล้ว อ๊าส์ๆ” หลี่ซื่อกายกระตุกสั่นรุนแรงและเสร็จสมไปอีกครั้งในเวลาอันรวดเร็ว           ซีเสวี่ยดันนางให้นอนลง เขาก้มลงไปประกบปากลงกับร่องสวาท ดูดกลืนน้ำคาวเหนียวข้นผสมกับน้ำกามของเขาเข้าไปอึกหนึ่ง จากนั้นก็ดูดมันออกมาป้อนหลี่ซื่ออึกหนึ่ง อีกฝ่ายก็อ้าปากรอรับ ซีเสวี่ยคายน้ำคาวในปากเป็นทางไหลยาวลงสู่ปากนาง จากนั้นทั้งสองก็จูบกันอย่างเร่าร้อนและเริ่มแสวงหาความกระสันกันอีกครั้ง
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม