ep.5
1515 คำ
"เฮียมาคัสจะไปไหนคะ?" เธอเห็นเขาคว้าสูทสีดำแบรนด์หรูขึ้นมาใส่จึงเอ่ยถาม
"ไปทำงาน"
"ทำงาน?"
"ฉันต้องไปเคลียร์งานที่คลับ" มาคัสพูดเสียงเรียบ
"คลับงั้นหรอ?..เบลไปด้วยได้มั้ยคะ"
"……"
"นะคะ..เบลขอไปด้วยนะอยู่แต่บ้านเบลเบื่อ" เสียงหวานเอ่ยขอพร้อมทำตาปริบๆ
"อืม"
"เย้~งั้นเบลขึ้นไปเปลี่ยนชุดก่อนนะเฮียมาคัสรอตรงนี้ห้ามทิ้งเบลนะ" จีเบลรีบสาวเท้าขึ้นไปยังห้องนอนอย่างรวดเร็วเปลี่ยนใส่ชุดเดรสสายเดี่ยวสีดำรัดรูปความยาวเหนือเข่า ผมยาวรวบขึ้นมัดทรงดังโงะ
ตึก! ตึก!
เสียงสองเท้าเล็กกึ่งเดินกึ่งวิ่งลงมาจากชั้นสองของบ้านอย่างเร่งรีบเพราะกลัวว่าชายหนุ่มจะไม่รอเธอ
"ไปค่ะเฮียมาคัส" เสียงหวานเอ่ยเรียกทำให้คนที่นั่งรอหันมามอง แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไร
"……"มาคัสลุกขึ้นยืนเต็มความสูงเดินออกมาขึ้นรถที่เคนขับมารอรับที่หน้าบ้าน ตามด้วยร่างบางที่รีบสวมรองเท้าส้นสูงสี่นิ้ววิ่งมาขึ้นรถ แล้วรถยนต์คันหรูก็แล่นออกจากบ้านหลังใหญ่ด้วยความเร็ว
@คลับND
เมื่อรถแล่นเข้าจอดในที่จอดวีไอพีมาคัสจึงเปิดประตูก้าวเท้าลงจากรถ
"ลงมา" ร่างบางรีบตวัดปลายเท้าตามลงไปเดินเข้ามาด้านในคลับ
"เบลนั่งหน้าบาร์ได้มั้ยคะ" ร่างบางเอ่ยขึ้น ดวงตากลมโตมองไปยังใบหน้าหล่อเหลาของคนตรงหน้า
"อืม" ได้ยินเพียงเสียงครางในลำคอเป็นคำตอบ จีเบลจึงเดินแยกไปยังหน้าบาร์ สายตาก็พลางมองสำรวจคลับหรูแห่งนี้ที่นี่ดูหรูหราใหญ่โตประดับประดาไปด้วยไฟหลากสีและราคาเครื่องดื่มคงแพงหูฉี่
"คนเยอะจัง" เสียงหวานพึมพำเบาๆ
"บลูมาการิต้าที่นึงค่ะ" เมื่อได้ที่นั่งหน้าบาร์หญิงสาวจึงสั่งค็อกเทลกับบาร์เทนเดอร์หนุ่ม
"ซักครู่ครับ" เสียงทุ้มของหนุ่มบาร์เทนเดอร์ตอบกลับอย่างสุภาพ ตั้งแต่ก้าวเท้าเข้ามาที่นี่ฉันเจอแต่ผู้งานดีทั้งนั้นเลยตั้งแต่การ์ดหน้าคลับพนักงานเสริฟบาร์เทนเดอร์นักร้องแม้กระทั่งเจ้าของคลับใบหน้าฟ้าประทานมากแม่ ^^
"ได้แล้วครับ"
"ขอบคุณค่ะ" ฉันยิ้มให้บางๆพร้อมยื่นมือเล็กไปรับแก้วค็อกเทลสีฟ้า แล้วหันหน้าไปมองนักร้องบนเวที 'หล่อ~มาก'
แก้วแรกหมดไป แก้วสองก็ตามมาพอได้ดื่มแล้วมันหยุดไม่ได้อ่ะ ตอนอยู่อังกฤษฉันไปดื่มกับโซเฟียบ่อยมากเรียกได้ว่าแทบทุกวันเลยก็ว่าได้ เลิกเรียนแล้ว กลับไปฝึกตามคำสั่งเฮียทีแค่นี้เอง จากนั้นฉันจะไปไหนก็ได้เฮียไม่ห้าม
"วิสกี้ หนึ่งที่ค่ะ"แก้วสาม สี่ ห้า ก็ตามมาเรื่อยๆจนตอนนี้ใบหน้าสวยเริ่มชาและเริ่มลุกขึ้นยืนขยับโยกไปตามจังหวะเพลง
อีกด้าน...
ผมขึ้นมาชั้นสามของคลับเพื่อเคลียร์งานเอกสารบัญชีรายรับรายจ่าย แล้วก็ดื่มบรั่นดีไปด้วยเพลินๆ จนเวลาร่วงเลยมาถึงห้าทุ่มเศษ เอกสารทุกอย่างก็เสร็จเรียบร้อย 'จีเบล' ผมลืมไปเลยว่าพาเธอมาด้วย มือหนาเลื่อนไปจับเมาส์เพื่อเปิดดูกล้องวงจรปิดบริเวณหน้าบาร์
หน้าจอคอมพิวเตอร์ฉายภาพของผู้คนจำนวนมากที่เข้ามาในสถานบันเทิงยามค่ำคืนแห่งนี้และตอนนี้เป็นช่วงของดีเจประจำคลับที่ทำหน้าขับเคลื่อนความสนุกให้กับนักท่องราตรีได้วาดรวดลายกันรวมไปถึงคนตัวเล็กที่ตอนนี้คงเมาได้ที่และกำลังโยกไปตามจังหวะเพลงอีดีเอ็ม
"ชิบ!เมารึไงวะ" เห็นดังนั้นมาคัสลุกขึ้นยืนเต็มความสูงสาวเท้าเดินออกจากห้องทำงานไปอย่างเร่งรีบเพื่อลงไปยังจุดที่คนตัวเล็กเต้นอยู่ร่างหนาก้าวฝ่าฝูงชนมากมายเข้าไปอย่างยากลำบากทั้งถูไถเบียดเสียดจนหายใจแทบไม่ออก
"จีเบล!..จีเบล!"
"……"เสียงเพลงที่ดังกระหึ่มบวกกับความเมามายทำให้เธอไม่ได้ยินเสียงเรียก
หมับ!
มือหนาคว้าข้อมือเล็กดึงเข้าหาตัวไม่แรงมากนักแต่ด้วยความเมาที่มีมากทำให้คนตัวเล็กเซถลาจนเกือบล้มลงไปกับพื้นดีที่แขนแกร่งของร่างสูงตวัดรั้งไว้ได้ทัน
"จีเบล!"
"เฮียมาคัส~...." ร่างเล็กหันมายิ้มหวานจนตาหยีให้ชายหนุ่ม "....มาเต้นกับเบลหรอคะ~" จีเบลที่เมาจนพูดแทบฟังไม่ได้ศัพท์ถามขึ้น
"ไป..กลับ!" เสียงเข้มดุดันเอ่ยบอก นี่เธอคงดื่มไปเยอะเลยมั้งถึงได้เมาขนาดนี้
"อื้อ~เฮีย..อย่าดุสิคะเดี๋ยวไม่หล่อน้า~"
"หึหึ!" ร่างสูงดึงให้คนตัวเล็กเดินตามออกมาอย่างยากลำบากเพราะเหล่าผีเสื้อราตรีที่พยายามเข้ามาบดเบียดเอ่ยแซวเขาตลอดทางเดิน
"อุ๊ย!หล่อจังค่ะ"
"สุดหล่อมีแฟนยัง"
"แกนั้น..คุณมาคัสนี่ฉันรักเขา"
"ต้องอ่อยยังไงฉันอยากได้เขาเป็นแฟน"
กว่าจะเดินออกมาถึงลานจอดรถทำเอามาคัสกับคนตัวเล็กเหงื่อซึม
"แม่ง!คนเยอะชิบหาย" มาคัสสบถออกมาอย่างหัวเสียยืนเบียดกันทั้งคืนไม่ร้อนบ้างรึไง
"เฮีย~ถึงรถรึยาง~"เสียงหวานครางยานเอ่ยถามเพราะเธอหลับตาเดินตามออกมาด้วยแอลกอฮอล์ในร่ายกายเธอกำลังออกฤทธิ์
"จะถึงแล้ว..ทำไมไม่ลืมตาเดิน" หลับตาเดินแบบนี้ถ้าเขาไม่จับมือจะเดินไปถึงรถมั้ย เฮ้ออ..มือหนายกขึ้นมากุมขมับ
"ลืมตาม่ายหวายเฮีย~"จีเบลจับมือของมาคัสไว้แน่น ตอนอยู่ในคลับไม่ได้เมาขนาดนี้พอออกมาด้านนอกทำไมโลกหมุนเร็วจัง
"ขึ้นไป!"มาคัสเอ่ยบอกให้ร่างบางก้าวเท้าขึ้นรถที่มีเคนประจำที่นั่งคนขับสตาร์ทเครื่องยนต์เปิดแอร์เย็นฉ่ำรออยู่ก่อนแล้ว
"ทำไมคุณจีเบลเมาแบบนี้ล่ะครับนาย?" เคนเอ่ยถามเจ้านาย ตอนมายังดีอยู่เลย
"กูปล่อยเธอนั่งดื่มหน้าบาร์ แล้ว....ลืมดู!" เขาลืมสนิทเลยว่าพาเธอมาด้วย'ก็มันไม่ชินนี่'
"ลืม?"
"เออ!..กูเคยมาคนเดียว" ใครจะไปคิดว่าเธอจะดื่มจนเมาขนาดนี้กัน ในรถตกอยู่ในความเงียบไม่มีใครพูดอะไรออกมาอีกรถคันหรูแล่นออกจากลานจอดด้วยความเร็วมุ่งหน้าไปยังบ้านหลังใหญ่ของมาคัส
"เฮีย~ถึงบ้านยางคะ"จีเบลเอ่ยถามเสียงยานขณะที่นั่งอยู่ในรถ
"ยัง..เมาก็นอนไป ถึงแล้วเดี๋ยวปลุก" ได้ยินแบบนั้นร่างบางถอดรองเท้ายกเท้าขึ้นเอนตัวลงนอนราบไปกับเบาะศีรษะเล็กวางไปบนตักแกร่งของชายหนุ่ม
"นี่เธอ!ฉันไม่ได้...."ผมหมายถึงให้เธอนั่งเอนตัวพิงเบาะหลับไม่ใช่ว่านอนหนุนตักผม คำพูดของมาคัสต้องหยุดอยู่แค่นั้นเมื่อร่างบางแทรกขึ้น
"เฮีย~ขอเบลนอนตักหน่อยน้าาา~" เสียงหวานเอ่ยขึ้นมาพร้อมตะแคงตัว หันหน้าเข้าหาชายหนุ่มแล้วหลับไป ส่วนอีกคนที่นั่งให้หนุนตักก็รู้สึกเสียวท้องน้อยวูบวาบไปหมด เพราะลมหายใจของคนตัวเล็กที่เป่ารดอยู่บริเวณเป้ากางเกง 'แม่งเอ๊ย!' ใครสั่งใครสอนให้นอนหันหน้าเข้ามาแบบนี้กัน
"นายไหวมั้ยครับ" เคนที่มองผ่านกระจกยกยิ้มเมื่อเห็นใบหน้าไม่สู้ดีของเจ้านาย
"มึงรีบขับให้เร็วกว่านี้ได้มั้ยไอ้เคน" มาคัสพูดน้ำเสียงหงุดหงิด น้องชายผมแข็งโด่จนปวดหนึบไปหมด แถมใบหน้าสวยยังถูไถกับโคลนขาแกร่งไปตามแรงสั่นสะเทือนของรถไม่หยุดหย่อน 'ให้ตายเถอะ!'
"หึหึ!ก็นายสั่งให้เธอนอน" ไอ้เคนยังเสือกมีหน้ามาหัวเราะอีก แม่ง! ผมไม่เคยอยากกลับให้ถึงบ้านเร็วๆแบบนี้มาก่อนเลย 'ไอ้เจ้านี่ก็อยากไม่รู้จักเวล่ำเวลา มันทำได้ที่ไหนกันเล่า นี่มันน้องเพื่อน' แต่จะไม่ให้อยากได้ยังไงก็เธอหันหน้าเข้ามาใกล้มันขนาดนี้ ผมไม่ใช่พระอิฐพระปูนนะ ความคิดในหัวผมตีกันยุ่งไปหมดมือหนายกขึ้นนวดขมับทั้งสองข้าง
เอี๊ยด!
"จีเบล...จีเบล!...เบล!"หลับลึกปลุกไม่ตื่นอีก 'เฮ้ออ..ให้มันแบบนี้สิ'
"นายอุ้มเธอขึ้นไปเลยครับ" เสียงของเคนเอ่ยบอก เขาเห็นเจ้านายเรียกเธออยู่นานแต่ไม่มีทีท่าว่าเธอจะตื่น
"……"
"หรือจะให้ผมอุ้ม" เคนเสนอขึ้น
"มึงลงมาเปิดประตูรถ"
"ครับ"
มาคัสช้อนอุ้มร่างบางในท่าเจ้าสาวลงจากรถตวัดเท้าเดินเข้าบ้านอย่างเร่งรีบ
แกร๊ก!
"อื้ออ~" คนตัวเล็กครางในคอเมื่อถูกรบกวนเวลานอน
"จีเบลถึงบ้านแล้ว" เสียงทุ้มเอ่ยบอกในขณะที่โน้มตัวลงวางร่างบางบนเตียงกว้าง
- ผู้เขียน
