บทที่68
หนี่ชาเดินออกมาเก็บสมุนไพรที่เปียกหิมะ ทหารทำเพียงมองเด็กน้อยอย่างสนใจ ร่างเล็กๆเดินวนไปมาอยู่หลายรอบ หน้านางนิ่งขรึมเหมือนคนที่ได้ชื่อว่าเป็นแม่(เหมยฮวา) แต่ท่าทางเตาะแตะนั้นก็ยังน่ามอง
เพราะนางเพิ่งจะ5ขวบ แม้จะพยายามเป็นผู้ใหญ่แค่ไหนนางก็ยังคงเดินได้เพียงเตาะแตะเท่านั้นเอง ตัวนางรู้สึกหงุดหงิดใจยิ่งนัก อยากจะโตเร็วกว่านี้สักสิบปี
“ท่านหมอน้อยมาเก็บสมุนไพรอีกแล้วหรือเจ้าคะ ตายแล้ว ประเดี๋ยวข้าช่วยเก็บให้เอง หมอน้อยกลับเข้ากระโจมเถิดเจ้าค่ะ อากาศเย็นนัก เกรงท่านจะพลอยเป็นหวัดไป ฮัดชิ่ว” สาวใช้ที่กำลังจะเดินไปยังกระโจมหมอรีบเข้ามาขันอาสา
เวลานี้ไม่มีใครไม่รู้จัก ท่านหญิงเหมยฮวาซึ่งเป็นน้องภรรยาของแม่ทัพใหญ่ พวกเขาล้วนต้องเกรงใจไว้หน้าอยู่หลายส่วน รวมไปถึงเหล่าลูกๆทั้งสี่ของนางด้วย มีเพียงสองหนุ่ม(คนของคุณชายหลินเฟิงซู)ที่เก็บตัวเงียบอยู่ในกระโจมเท่านั้น ที่ไม่ค่อยมีใครสนใจ
“อืม
