บทที่69 กลับบ้านเสียที

1854 คำ

บทที่69 หลังจากนั้นสามวันเหมยฮวาก็พาครอบครัวนั่งรถม้าที่ถูกควบคุมโดยหว้าอูและเงาของฟางอ๋องอีกคนกลับเมืองทางใต้ โดยไม่ได้แวะเมืองอื่นใด ใช้เวลากว่า8วันเพื่อไปถึงชายแดนและเข้าเมืองหน้าด่านทางใต้แคว้นต้าซ่งในวันที่8ช่วงมืด “ท่านเงา มันดึกแล้วอย่าเพิ่งไปรบกวนจวนโหวซื่อจือดีกว่า หาโรงเตี้ยมนอนกันก่อนเถิด” เหมยฮวาเอ่ยบอกเบาๆ “ขอรับ” หว้าอูโคลงศรีษะเล็กน้อย เขารู้อยู่แก่ใจว่าหญิงผู้นั้นคือท่านหญิงเหมยฮวา ส่วนบุตรชายในอ้อมกอดนางย่อมเป็นใครไม่ได้นอกจากบุตรชายของฟางอ๋อง ดังนั้นเขาเลยกล่าวขอติดตามดูแลคุณชายน้อย ซึ่งฟางอ๋องก็ไม่ได้สงสัยอันใด แปลกนัก เงาเช่นเขาควรจะสมัครใจซื่อสัตย์นายเดียวตลอดชีพ แต่เพราะบางอย่างของเหมยฮวา หรือก็คือ ‘เหม่ยเสี้ยว’ ทำให้เขาไม่อาจตัดใจจากนางได้ เหมยฮวาอุ้มเหม่ยจินขึ้นไปชั้นสองขอโรงเตี้ยม หล่งจู้เข้ามาต้อนรับอย่างดี เพราะหว้าอูคงจะไปแสดงป้ายทางการมาเป็นแน่ นางไม่ได้สน

อ่านด้วยแอป

ดาวโหลดโดยการสแกนรหัส QR เพื่ออ่านเรื่องราวมากมายฟรี และหนังสือที่ได้รับการอัปเดตทุกวัน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม