ชีวิตตลอด1เดือนมานี้มีความสุขดี เหมยฮวาส่งนกพิราบสื่อสารไปให้หานตงตั้งแต่สัปดาห์แรกที่มาถึงแล้ว ส่วนอี้หลานนางก็ติดต่อไปหลังจากนั้น ยังได้พิราบสื่อสารของอี้หลานทุกๆสามวันห้าวันอยู่เลย หากแต่เหมยฮวาไม่ค่อยจะตอบเท่าใด เนื่องจากกลัวว่าตนเองจะเผลอเผยพิรุธออกไป
“หลินเฟิงซูคารวะท่านหมอหญิง” เสียงดังหน้าห้องบ่งบอกถึงการมา ชายผู้นี้ตั้งแต่ที่นางช่วยเขา เขาก็มักจะแวะเวียนมาทุกบ่าย ตอนแรกก็อ้างว่ามาเพื่อทดแทนบุญคุณ กลัวนางจะเป็นอันใดไป แต่จนวันนี้ที่นางดีขึ้นมากแล้วก็ยังมา
หลินเฟิงซูมองเสื้อคลุมขนจิ้งจอกที่ดูไม่งดงามสักนิดของเหมยฮวาด้วยหน้าตานิ่งเฉย หากแต่ในใจคุกรุ่น ทั้งๆที่เขามอบผ้าล้ำค่าหลายตับ ชุดล้ำค่าหลายชุด ผ้าคลุมเสื้อคลุมหลายตัว แต่ไม่เคยเห็นนางใช้เลยสักนิด กระทั่งเครื่องประดับตกแต่งกายที่มอบให้ก็ไม่เห็นนางใช้
“เข้ามาสิเจ้าคะ คุณชายหลิน” เหมยฮวาเอ่ยเรียก คุยกับเจ้าหนุ่มนี่ก็ดีเหมือนกัน เ
