“ท่านหมอหญิง ท่านหมอหญิงเจ้าคะ”เสียงตะโกนเรียกดังมากจากหน้าเรือนเหมือนจะเป็นเรื่องชินหูไปเสียแล้ว
เหมยฮวาอาศัยอยู่ในแคว้นชิงครบ1เดือนแล้ว นางใช้เวลาไปกับการอ่านตำรา ฝึกฝน และฝึกใช้เตาหลอมโอสถ ตอนนี้ระดับการฝึกฝนถึงขั้นเซียนระดับ12แล้ว เหมยฮวายังไม่อยากก้าวข้ามจึงหยุดความสนใจในการฝึกฝนไป อย่างไรวรยุทธ์เทียมฟ้าขนาดนี้ก็คงไม่มีใครทำอะไรนางได้แล้ว
นอกจากนี้นางยังมีสกิลต่างๆจากร้านค้าอีกต่างหาก ยามนี้มิใช่เพียงความสเน่หาที่จะเพิ่มแต้มเข้าระบบ นอกจากนี้ ความชื่นชอบ และความเคารพยำเกรงก็มีผลแล้ว ที่ยังเป็นข้อกังขาก็แค่เรื่อง ชื่อเสียง
เหมยฮวาไม่รู้จริงๆว่า ชื่อเสียงนี้มีผลต่อแต้มยังไง ก็ได้แต่วางไว้ก่อน ว่าแล้วนางก็วางตำราลงก่อนจะหยิบล่วมยาแล้วออกจากห้อง
“หนี่หลิง เจ้าเตรียมยาพื้นฐานตามาข้ามา” หนี่หลิงเป็นสาวใช้ที่ไต้ซือวัดไท่จิงมอบให้ นางยินดีติดตามเหมยฮวาแต่โดยดี เห็นว่าเป็นเด็กหญิงกำพร้าที่
