Ep.2 คนพิเศษ
1026 คำ
Ep.2 คนพิเศษ
Line
Valen : อืม!
Valen : นอนละ บ๊าย
Final. : เฮ้ยๆ เดี๋ยวดิ!!! มึงจะรีบนอนไปไหนว่ะ
Valen : ???
หลังจากนั้นฉันก็วางโทรศัพท์เพื่อที่จะเดินไปอาบน้ำ เตรียมตัวนอนสักที! ไหนจะต้องนั่งปั่นงาน โปรเจคต่างๆ อีกจริงๆ แล้ว ฉันเป็นเด็กทุนนะคะ จำเป็นต้องขยันมากกว่าคนอื่น
หลังจากเรียนจบ ม.ปลาย ทางมหาลัย H ก็ยื่นทุนเต็มจำนวนให้ฉันโดยทันที ค่าเทอม ค่าใช้จ่าย รวมถึงหอพักนี้ด้วย นั้นยิ่งทำให้คุณพ่อกับคุณแม่ฉันยิ้มออกมาได้สักที
บ้านของฉันค่อนข้างมีฐานะปานกลาง...บ้างเดือนก็มีช็อตบ้างตามประสา มนุษย์เงินเดือนที่ต้องส่งลูกเรียนถึงสองคน ซึ่งท่านก็กัดฟันพยายามส่งฉันเรียนโรงเรียนที่ดีๆ และไหนจะน้องชายอีกคนด้วย
บ้านเราจึงต้องช่วยกันประหยัดมากกว่าครอบครัวอื่นๆ
" สบายดีจ้ะแม่..เรียนยังไม่ค่อยหนักเท่าไหร่นะ"ฉันคุยเฟสไทม์กับทั้งครอบครัวอย่างสุขสันต์
" แล้วพวกเพื่อนๆ ละ เจ้าไฟนอล ฟีรุส คาซัค สบายดีกันเปล่า" พ่อเอ่ยถามถึงไอ้พวกเพื่อนเลิฟๆ ของฉัน
" พวกมันก็สบายดีนะคะ" เผลอๆ ดีกว่าตอนไฮสคลูสะอีก เพราะมหาลัยมีเรียนภาคค่ำเยอะ ไม่ต้องตื่นแต่เช้าเหมือนตอนม.ปลาย 555 "ฉันตอบไปอย่างนึกหน้าพวกมันตอนเรียนม.ปลายแล้วก็ตลก"
จริงๆ ฉันกับพวกมันเรียนโรงเรียนเดียวกันมาตั้งแต่ม.ปลาย ไม่ใช่สิ กับไอ้ไฟนอลนี้ตั้งแต่ ม.ต้นเลยแหละ และพ่อแม่ก็ดูไม่ได้แปลกใจที่ฉันมีแต่เพื่อนผู้ชาย เพราะพวกมันแต่ละตัวจริงใจ กว่าคบเพื่อนผู้หญิงสะอีก แถมตัวฉันเองก็ไม่เคยมีปัญหาให้พ่อแม่กังวลใจ คงเพราะไลฟ์สไตล์ที่ห้าวๆ ของฉันด้วยละมั้ง
" แล้วนี้ คาเวียร์ยังไม่กลับเหรอพ่อ"ฉันถามคนทางบ้าน เพราะเห็นมีแค่พ่อกับแม่เท่านั้น
" อืม บอกว่าขอไปบ้านเพื่อนนะลูก"พ่อตอบขึ้นอย่างหน้ากังวลนิดๆ
" นี่มันดึกมากแล้วนะเนี่ย" ฉันมองนาฬิกาแล้วก็แอบเป็นห่วงน้องไม่ได้เลย
"เออๆ เดี๋ยวพ่อโทรไปตามก่อนๆ เริ่มซ่าแล้วสินะเจ้าเด็กน้อยคนนี้" แล้วพ่อก็ขอแยกตัวออกไปก่อน
" งั้นอย่านอนดึกมากนะลูก!! " แม่พูดขึ้นอย่างยิ้มแย้ม
ก๊อกๆๆๆๆๆๆๆ ปังๆๆๆๆๆ อยู่ๆ เสียงประตูก็ค่อยถูกกระหน่ำเคาะแบบดังสนั่น
" ไฟไหม้ๆ ฟายไหม้!!!!! " พร้อมทั้งเสียงตะโกนของ......
" วาเลนๆ ... เสียงอะไรนะลูก ไฟไหม้เหรอ? "แม่เหมือนตกใจที่ได้ยินเสียงตะโกนไฟไหม้นั้น
" ไม่ใช่ไฟไหม้หรอกแม่ ไฟนอลต่างหาก!!! "ฉันถอดหายใจอย่างเอือมๆ
" อ่อ.. แม่ก็ว่า....งั้นวาเลนไปเปิดประตูให้เพื่อนก่อนปะลูก แม่ขอไปนอนละ" พอแม่รู้ว่าเจ้าตัวก่อกวนเป็นใครท่านก็พยักหน้าก่อนจะโบกมือบ้ายบาย
" โอเค กู๊ดไนท์คะแม่ เดี๋ยวขอไปต่อยคนบ้าก่อนนะคะ" ฉันกำหมัดแน่น
" ไฟนอลคงเหงาๆ นะลูก 5555" แม่พูดทิ้งท้ายก่อนจะกดวางสายไป
ก๊อกๆๆๆๆ เสียงเคาะประตูห้องดังไม่หยุดยั้ง
" ไฟไหม้ๆ ออกมาเร็วๆ ไฟไหม้ๆๆๆ "
"รอกูแป๊บๆ มึงเจอตีนแน่ๆ " ฉันรีบคว้าเสื้อชั้นในมาใส่แบบลวกๆ ก่อนจะเดินไปเปิดประตู ทั้งชุดนอนแบบนั้น
พรุบ!! ฉันกระชากประตูเปิดออกอย่างเหวี่ยงๆ
" ไฟไหม้บ้านพ่อมึงเหรอ!!!!!! " ฉันกัดฟันกร่อน
ไอ้ไฟนอลยิ้มอย่างผู้ชนะก่อนจะถือวิสาสะเดินเข้ามาในห้องโดยไม่มีคำเชิญใดๆ
" หิว!!!! "มันลูบท้องแล้วหันมาหาฉัน
" แล้ว? " ฉันขมวดคิ้วแบบงงๆ
" ทำมาม่าให้กินทีดิ" มันส่งสายตาอ้อนวอนมาทางฉัน
" คอนโดสุดหรูของมึงไม่มีมาม่ากินรึไงวะ? " ฉันถามอย่างไม่เข้าใจ
คอนโดมันอยู่ห่างจากฉันประมาณ2ซอย แต่ถ้ามันจะถ่อมาหอพักฉันเพื่อน กินมาม่า นี่มันเข้าขั้นสติไม่ค่อยดีแล้วนะ
" ไม่มี เซเว่นปิดแล้ว" มันตอบก่อนจะทิ้งตัวลงบนเตียงของฉันเหมือนทุกครั้ง
หอพักฉันไม่ใหญ่มาก มีแค่เตียง กับโต๊ะเขียนหนังสือ และห้องน้ำเท่านั้น
" เซเว่นเขาไม่ได้เปิด 24 ชม.เหรอว่ะ? " ฉันถามอย่างคาดคั้น
มันไม่ตอบอะไร เอาแต่นอนเล่นโทรศัพท์บนเตียงของฉันอย่างสบายพระทัย
ฉันก็ก้มหน้าอ่านหนังสือต่อไปอย่างไม่ได้สนใจมันมากหนัก เพราะนี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่มันมาก่อกวน มันนะขาประจำของห้องนี้เลยละ
สักพักฉันก็ได้ยินเสียงไอ้ไฟนอล ต้มกาน้ำร้อน แกะมาม่า หาถ้วยชามอะไรของมันไป
มันนี้ก็แปลกนะ แค่แวะร้านอาหารดีๆ นั่งกินสบายๆ ก็จบแล้ว
.....
....
...
" เสร็จยังว่ะ? " มันนั่งกินมาม่าเสร็จก็ชำเลืองมองมาทางฉันที่กำลังเก็บอุปกรณ์การเรียนต่างๆ เพราะอ่านเสร็จหมดแล้ว
"เออ เสร็จละ!! " ฉันเดินมานั่งลงข้างๆ มัน
มันนั่งมองหน้าฉันสักพัก ก่อนจะเอามือมาหยิกแก้มของฉันจนจะเขียวไปหมดแล้ว
" มึงนี้แม่งน่ารักสุดเลยรู้ไหม???? "มันพูดอย่างหมั่นเขี้ยว!!
" โอ้ยๆ กูเจ็บ!! น่ารักอะไรของมึงอีกอะ? " ฉันจับมือมันเอาไว้เพื่อไม่ให้มันหยิกแก้มของฉัน เราต่างคนต่างนิ่งเหมือนค้างไปสักช่วงขณะนึง ก่อนที่ฉันจะปล่อยมือมันทิ้งทันที
ก่อนที่เสียงโทรศัพท์มันจะสั่นๆ เพราะข้อความทางไลน์ มันก็รีบหยิบขึ้นมาอ่านทันทีและพิมพ์ตอบทันที
" เดี๋ยวมึงก็รู้ เพื่อนร้ากกก" มันก็ตอบอย่างยักคิ้วกวนๆ ก่อนจะลุกขึ้นทันที
"นี่จะกลับคอนโดละเหรอ? " ฉันเอ่ยถามไป
" เปล่า...... " มันส่ายหน้า
" ไปดูหนังรอบดึกกับ...คนพิเศษ....... " มันก็โชว์ข้อความไลน์ที่ขึ้นว่า
Line
Alicce : มารับได้เลย เสร็จละ
————. ———-
- ผู้เขียน
