พลอยลลินณ์นั่งจ้องหน้าจอโทรศัพท์อย่างเลื่อนลอย ไม่สนใจเสียงการแจ้งเตือนจากแอปพลิเคชั่นที่เพื่อนตอบคอมเมนต์กลับมา มือเล็กกำโทรศัพท์แน่นเมื่อภายในหัวนึกภาพร่างเปลือยของภูริชนัวเนียกับหนึ่งในสองสาวนั่นหรือไม่ก็เล่นสวาทพร้อมกันทีเดียวสามคน พลันเธอก็รู้สึกขยะแขยงชายหนุ่มอย่างที่สุด ทิ้งโทรศัพท์ลงบนที่นอนแล้วให้สองมือถูแขนตัวเองอย่างแรงจนเป็นปื้นแดง หวังว่าการกระทำนี้จะช่วยลบร่องรอยที่เขาเคยสัมผัสร่างกายตนเองได้
"จะอาลัยอาวรณ์อะไรกับผู้ชายคนเดียว" เมื่อได้ระบายความแค้นเคืองออกไปแล้ว พลอยลลินณ์ได้ยกหลังปาดน้ำตาเพียงลวก ๆ สูดลมหายใจเข้าปอดเฮือกใหญ่ก่อนจะผลุนผลันลุกขึ้นจากที่นอนเหมือนกับเป็นการเรียกกำลังใจให้ตัวเองกลาย ๆ ก่อนจะเดินไปหยิบผ้าขนหนูแล้วตรงเข้าห้องน้ำเพื่อชำระล้างร่างกายซึ่งหมักหมมเหงื่อไคลมาทั้งวัน
ดีแล้วที่ได้เขาแสดงธาตุแท้ออกมาเสียตั้งแต่ตอนนี้เธอจะได้ตัดใจและถอยห่างออกมา ไม่อยากจะ
