"ซื้อของครบแล้วใช่ไหม?" ภูริชเอ่ยถามคนที่เดินอยู่ข้าง ๆ หลังจากที่ทั้งคู่เดินออกมาจากร้านขายผักสด ชายหนุ่มพับธนบัตรสีแดงที่ได้รับเป็นเงินทอนจากแม่ค้าให้เป็นครึ่งใบและยัดใส่กระเป๋าเสื้อเชิ้ตด้วยมือข้างเดียว เพราะอีกข้างนั้นมีถุงอาหารสดที่เขาแบ่งมาจากพลอยลลินณ์เพื่อช่วยถือ คนตัวเล็กจะได้ไม่รุงรังเกินไปในตอนที่ต้องเลือกซื้อของ
"ครบแล้วค่ะ" หญิงสาวตอบขณะที่ก้มมองถุงในมือทั้งของตัวเองและในมือคนตัวใหญ่เพื่อดูวัตถุดิบให้แน่ใจ
"วันนี้ไม่นึกอยากกินขนมเหรอ?" ภูริชถามเสียงทุ้มอย่างใส่ใจ เพราะเขายังจำภาพในตอนมาตลาดครั้งที่แล้วว่าคนตัวเล็กแทบจะพุ่งใส่ร้านขนมสายไหมเลยก็ว่าได้
"พลอยไม่ใช่เด็กนะคะที่จะเอาแต่กินขนม" แต่พลอยลลินณ์กลับเข้าใจว่าเป็นคำล้อเลียน ตวัดสายตาค้อนก่อนจะดึงกลับมองไปยังเบื้องหน้า
"โอ๊ะ! ไอศกรีมกระทิ กำลังนึกอยากกินพอดีเลย" ไม่ทันขาดคำพลอยลลินณ์ก็ต้องตาโตร้องอุทานออกมาเมื่อเห็นรถข
