"อันนี้ยาคุมฉุกเฉิน ส่วนอันนี้ยาคุมรายเดือน"
"ทำไมมีแบบรายเดือนด้วยคะ?"
"เผื่อครั้งหน้าผมพลาดอีก"
"คะ..ครั้งหน้าอะไร พลอย..พลอยไม่ทำแบบนั้นแล้ว" พลอยลลินณ์พูดเสียงติดขัดพร้อมกับใบหน้านวลที่แดงเรื่อขึ้นมาเมื่อได้ยินคำพูดราวกับว่าเธอและเขาจะได้ลึกซึ้งกันอีก จะเป็นไปได้อย่างไรในเมื่อเธอกับเขาไม่ได้เป็นแฟนกันสักหน่อยที่จะได้ทำเรื่องแบบนี้กันบ่อย ๆ ขณะที่พูดเธอก็แกะกล่องยาคุมฉุกเฉินและเอาเข้าปากจนสำเร็จ ตามด้วยน้ำที่ชายหนุ่มเทใส่แก้วไว้ให้ใหม่ในตอนที่เธอจัดการกับแผงยาคุม
"หึ มั่นใจจังนะ" ภูริชพูดออกมาลอย ๆ ก่อนจะยันกายลุกขึ้นเดินไปหยิบชุดคลุมของตัวเองที่แขวนอยู่ที่ตู้เสื้อผ้าหลังใหญ่มาส่งให้หญิงสาวที่เอาแต่นั่งเม้มปากหน้าแดงเพราะคำพูดปรามาสของเขา
"ไปล้างเนื้อล้างตัวหน่อย ลุกเข้าห้องน้ำไหวไหม? ถ้าไม่ไหวผมจะช่วยอุ้ม" เพราะตั้งแต่ตื่นมา คนตัวเล็กยังไม่ได้ลุกไปปลดทุกข์เลยสักครั้ง ทั้งที่ควรแก่
