Episode 7 l สัญญา
1531 คำ
Episode 7 l สัญญา
"เธอไม่ต้องสนใจคำพูดไอ้โซมากก็ได้ มันบ้า" เสียงทุ้มเข้มของพรีเมียร์เอ่ยกระซิบข้างหูฉันเบาๆ ฉันได้แต่พยักหน้าอย่างเข้าใจ ฉันเองก็คิดว่าโซบ้าเหมือนกันแถมยังเจ้าชู้ ลามก หื่นกามอีกด้วย เป็นผู้ชายที่จัดว่าไม่น่าคบหาสุดๆ
"ว่าแต่... ทำไมมันถึงไปรู้จักกับเธอได้?" เสียงทุ้มเข้มของพรีเมียร์เอ่ยถามด้วยความสงสัยอีกครั้ง ยังไม่ทันที่ฉันจะได้ตอบคำถามของเขาจู่ๆเสียงกรี๊ดกร๊าดของผู้หญิงคนอื่นก็ดังขึ้นมาและจังหวะนั้นเป็นตอนที่โซได้หยิบลูกบาสขึ้นมาในมืออีกครั้ง
จริงสิ... ก่อนหน้านี้ไม่กี่วินาทีเขาบอกว่าถ้าเขาชู๊ตบาสได้ลงห่วงเขาจะไปเที่ยวกับฉันนี่นา จู่ๆก็ตัดสินใจเองเออเองเเบบนี้เป็นผู้ชายที่ไม่ได้เรื่องชะมัด
"ขอให้โซชู๊ตไม่ลงทีเถอะ >O<" เสียงหวานใสของผู้หญิงคนอื่นเอ่ยตะโกน ฉันเองก็ภาวนาให้เขาชู๊ตไม่ลงเหมือนกัน เพราะว่าฉันไม่อยากจะไปเที่ยวกับเขา
เอ๊ะ... แต่เดี๋ยวก่อน ถ้าฉันไปเที่ยวกับเขา เราก็จะได้อยู่กันสองคนซึ่งฉันก็จะสามารถถามถึงเรื่องที่ค้างคาอยู่ในใจด้วย ฉันอดสงสัยไม่ได้จริงๆว่าวันนั้นทำไมโซกับญาดาถึงได้อยู่ด้วยกันตรงซอกตึกแถมยังเป็นที่ลับตาคนอีกต่างหาก
หรือว่าญาดาจะโกหกฉันเรื่องที่รู้จักกับโซ ถ้าฉันถามเรื่องนั้นจากปากของเขาเขาจะยอมบอกฉันรึเปล่านะ? ไม่ลองก็คงจะไม่รู้...
"กรี๊ดดดดดด โซชู๊ตแล้ว!" เสียงหวานใสของผู้หญิงคนอื่นเอ่ยดังขึ้นเมื่อโซนั้นตั้งท่าจะชู๊ตบาสและทีนี้เขาก็ตัดสินใจชู๊ต ไม่ต้องลุ้นก็รู้เลยว่ายังไงก็ลงห่วงอย่างแน่นอน
นั่นไง ว่าแล้ว ลงจริงๆด้วย...
"ไอมิ! เห็นป่ะ ฉันชู๊ตลงด้วย เธอจะต้องไปเที่ยวกับฉันแล้ว" โซเอ่ยขึ้นด้วยท่าทีที่สุดแสนจะดีใจก่อนจะรีบวิ่งมาหาฉันที่ยืนอยู่ตรงข้ามสนามกับพรีเมียร์
"ฉันยังไม่ได้ตกลงสักหน่อยว่าจะไปเที่ยวกับนาย"
"ฉันจะจำไว้ว่าเธอเป็นคนชอบผิดสัญญา" โซเบ้ปากเล็กน้อยก่อนจะเดินเข้ามาใกล้ฉันมากกว่าเดิมและจังหวะนั้นเขาก็เดินเข้ามากอดฉันทำให้ฉันถึงกับตกใจเฮือกใหญ่และเด้งตัวหนีเขาแต่เขาใช้แขนแกร่งจับเอวฉันเอาไว้เสียก่อน
"สัญญาอะไร ฉันไม่ได้สัญญาอะไรกับนายทั้งนั้น แล้วทำไมนายจะต้องมากอดฉันด้วย!" ฉันเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ไม่สบอารมณ์สุดๆ หัวใจของฉันจู่ๆก็เต้นแรงมากด้วยความตกใจอีกทั้งกลิ่นเหงื่อของโซยังมาติดตัวฉันอีกต่างหาก ฮือๆ สกปรกเป็นบ้า
"ใครๆก็อยากกอดฉันทั้งนั้น ทำไมเธอจะต้องรังเกียจฉันขนาดนั้นด้วย " เสียงทุ้มเข้มเอ่ยถามด้วยความสงสัยพลางเลิกคิ้วเล็กน้อย
"ตัวนายมีแต่กลิ่นเหงื่อ ใครจะอยากไปกอดกันละ!"
"งั้นถ้าฉันไม่มีเหงื่อเธอก็อยากกอดฉันงั้นเหรอ?" ร่างสูงเอ่ยถามพลางกระตุกยิ้มมุมปากเบาๆ ฉันได้แต่เบ้ปากให้เป็นคำตอบ เขาเป็นคนหลงตัวเองเสียจริงๆ
"เลิกหลงตัวเองสักทีได้ไหม ฉันไม่ได้อยากกอดนายเหมือนผู้หญิงคนอื่นหรอกนะ แต่ถ้านายอยากไปกอดคนอื่นก็ไปกอดเลย" ฉันบอกออกมาตามตรงก่อนจะเหลือบมองผู้หญิงคนอื่นที่มองฉันด้วยความอิจฉาริษาที่ฉันได้กอดโซ เหอะๆ ถ้าเลือกได้ฉันยอมกอดพรีเมียร์ดีกว่า
"งั้นเธอก็อย่าลืมแล้วกันว่าต้องไปเที่ยวกับฉัน เจอกันวันอาทิตย์ เดี๋ยวไปรับที่บ้าน" เสียงทุ้มเข้มของโซเอ่ยดังเป็นครั้งสุดท้าย ฉันได้แต่เลิกคิ้วเบาๆมองเขาไล่หลังไปอย่างไม่เข้าใจ เขาจะมารับฉันที่บ้านงั้นเหรอ อย่ามาขี้โม้เลย เขาไม่รู้จักบ้านฉันสักหน่อยทำเป็นพูดดี
"เธอกับโซนี่ทำตัวเหมือนแฟนกันเลยนะ" เสียงทุ้มเข้มของพรีเมียร์เอ่ยดังขึ้นเรียกสติของฉันทำให้ฉันถึงกับทำหน้าบูดบึ้งขึ้นมาทันที
"ทำไมคิดงั้นอ่ะ?"
"ปกติโซมันไม่เข้าหาผู้หญิงคนไหนแบบนี้" พรีเมียร์เอ่ยขึ้นอย่างใช้ความคิด ฉันได้แต่ยักไหล่เบาๆ ฉันว่าคนอย่างโซคงจะเก่งเรื่องเข้าหาผู้หญิงอยู่แล้วโดยเฉพาะเข้าหาบนเตียงอ่ะนะ
"ฉันรู้นะว่าโซนอนกับผู้หญิงโรงเรียนฉันมาหลายคนแล้ว ฉันเกลียดผู้ชายชอบมั่วแบบนั้น หวังว่านายจะไม่ใช่คนแบบนั้นนะ?" ฉันมองพรีเมียร์ตั้งแต่หัวจรดเท้าอย่างใช้ความคิดหวังว่าฉันจะมองคนไม่ผิด
"ฉันไม่ใช่คนแบบนั้นสักหน่อย วางใจได้" พรีเมียร์ยิ้มบางๆให้ก่อนจะใช้มือหนาลูบหัวฉันเบาๆทำให้ฉันถึงกับหน้าแดงเล็กน้อยเมื่อโดนทำแบบนี้ สัมผัสของเขามันแตกต่างจากโซดูอ่อนโยนกว่าเป็นร้อยเท่า
"นายชอบทำดีกับผู้หญิงแบบนี้เหรอ?"
"เปล่าสักหน่อย... เธอคนแรกเลยที่ฉันทำแบบนี้"
"จะจำไว้ละกันว่านายไม่ได้พูดโกหก"
ในที่สุดวันอาทิตย์ก็มาถึง วันที่ฉันจะต้องไปเที่ยวกับโซ... ฉันก็ไม่ได้อยากไปเที่ยวกับเขาหรอกนะ แต่ฉันอยากถามเรื่องบางอย่างที่ข้องใจกับเขามากกว่าที่สำคัญตอนนี้ฉันก็กำลังยืนอยู่หน้ากระจกเลือกเสื้อผ้าที่จะใส่ไปวันนี้
ถ้าฉันแต่งชุดสุดแสนจะธรรมดาเหมือนชุดนอนอยู่บ้านไปเขาจะว่าอะไรไหมนะ อยากลองแกล้งแต่งไปแบบนั้นเหมือนกันแต่คิดว่ามันคงจะเป็นภาพลักษณ์แย่ๆสำหรับตัวฉันแน่ๆ ไปในชุดนอนเน่าๆอยู่ในหน้าสดอะไรเทือกนั้น
"เฮ้อ... ตัวนี้ก็ได้" ฉันพึมพำเบาๆหลังจากที่เลือกชุดที่จะใส่เรียบร้อย มันเป็นชุดเดรสยาวสีชมพูอ่อนมีลูกไม้ประดับเล็กน้อยเพิ่มความเก๋ไก๋
หลังจากที่ฉันใส่เสื้อผ้าเป็นที่เรียบร้อยฉันก็มานั่งแต่งหน้า วันนี้ลุคที่ฉันแต่งก็คือลุคเบาบางเบาก็อยากลองแต่งแบบจัดเต็มดูบ้างละนะแต่กลัวว่าหมอนั่นจะคิดว่าฉันรอคอยที่จะไปเที่ยวกับเขา
เฮ้อ... เอาตามจริงนะฉันก็กลัวเหมือนกันว่าเขาจะคิดว่าฉันเป็นผู้หญิงใจง่ายยอมไปเที่ยวสองต่อสองกับเขาอย่างว่าง่าย แต่ช่างเถอะ จุดประสงค์ของฉันไม่ได้อยากจะใกล้ชิดเขาแต่เป็นถามคำถามจากเขาต่างหาก
"ม๊า ป๊า หนูออกไปข้างนอกกับเพื่อนนะวันนี้" ฉันบอกพ่อกับแม่ที่กำลังนั่งทำงานอยู่ตรงห้องนั่งเล่น ฉันยังไม่ได้บอกสินะว่าฉันอาศัยอยู่บ้านกับพ่อแม่ ที่จริงฉันก็อยากอยู่คอนโดเหมือนเพื่อนคนอื่นๆนั่นแหละแต่ครอบครัวไม่ให้อยู่
"เดี๋ยวนี้หัดมีเพื่อนผู้ชายแล้วเหรอเนี่ยลูกแม่" แม่ของฉันเอ่ยแซวขึ้นอย่างขำๆ ฉันได้แต่ทำหน้าบึ้งเบาๆ แม่ฉันรู้ได้ไงเหรอว่าฉันไปเที่ยวกับเพื่อนผู้ชาย? นั่นก็เพราะว่าโซขับรถมาจอดถึงหน้าบ้านฉันเลยนะสิแถมเขายังลดกระจกลงอีกต่างหากทำให้แม่ของฉันที่แอบมองดูทางหน้าต่างเห็นใบหน้าของเขาอย่างชัดเจน
"อย่าให้รู้นะว่าลูกมีแฟนแล้ว" พ่อของฉันเอ่ยขึ้นมาอย่างติดตลกทำให้ฉันหน้าบึ้งมากกว่าเดิม
"หนูไปก่อนนะคะ" ฉันบอกออกมาก่อนจะรีบเดินไปถึงหน้าบ้านและเมื่อฉันเดินมาถึงโซก็ลดกระจกลงมากขึ้นกว่าเดิม
"ขึ้นมาดิ รอนานแล้ว"
"รออะไร ฉันเห็นนายเพิ่งมา" ฉันบอกออกมาตามตรงก่อนจะเปิดประตูเข้าไปนั่งในรถเขา จะว่าไป... รถของเขาก็เป็นยี่ห้อหรูเลยทีเดียวถ้าให้ฉันเดาโซคงจะมีฐานะที่ดีมากพอควร
"แล้วนายรู้บ้านฉันได้ไง?" ฉันเอ่ยถามออกมาด้วยความสงสัยเมื่อเขารู้ว่าบ้านฉันอยู่ไหน
"ฉันรู้เกี่ยวกับเธอทุกอย่างแหละ แต่ถ้าเธออยากรู้อะไรเกี่ยวกับฉันมากกว่านี้ก็ไปที่บ้านฉันสิ " โซกระตุกยิ้มที่มุมปากเบาๆก่อนจะขับรถออกไป คำพูดของเขาทำให้ฉันถึงกับหน้าแดงฉ่าทั้งตกใจและกลัว
"นายจะพาฉันไปบ้านนายเหรอ!!!?"
"แน่นอน ฉันกำลังหาจังหวะที่จะได้นอนกับเธออยู่เลยที่รัก"
"กรี๊ดดดดดด!!! ปล่อยฉันลงรถเดี๋ยวนี้นะ!"
- ผู้เขียน
