ตอนที่ 6 สวัสดีค่ะคุณผัว
984 คำ
@คฤหาสน์หรูของพรรษา
หลายชั่วโมงผ่านไป
รถสปอร์ตหรูขับเคลื่อนเข้ามาจอดยังจุดจอดรถที่มีรถสปอร์ตหรูอีกหลายคนจอดเรียงรายกันอยู่ หญิงสาวเปิดประตูรถก้าวขาลงมาท่าทีตื่นเต้นที่เห็นรถหรูจอดอยู่หลายคัน
"โห....หรูหราอะไรขนาดนี้เนี่ย บ้านก็หลังใหญ่โต อลังการสุดๆอะไรจะรวยขนาดนั้นเนี่ย"
"ตามมา แล้วก็เลิกพล่ามได้แล้ว"
นนท์กระแทกเสียงใส่
ด้านหญิงสาวเบ้ปากกรอกตาไปมาแล้วเดินตามหลังนนท์ไปติดๆ
"นายครับ ผมพาเธอมาแล้วครับ "
บอกเจ้านายหนุ่ม ที่กำลังนั่งก้มหน้าอ่านเอกสารบางอย่างที่โซฟาห้องรับแขก
เจ้านายหนุ่มเงยหน้าขึ้นมองหาหนึ่งธิดาที่ตอนนี้ยังหลบอยู่ข้างหลังของนนท์ไม่ยอมโผล่หน้าออกมา
"ไง...สาวน้อยจะหลบอีกนานไหม จะเดินออกมาดีๆหรือให้ฉันเดินเข้าไปหา"
"ตึกๆ ตึกๆ"
เสียงหัวใจของหญิงสาวเต้นแรงทันทีที่ได้ยินเสียงของมาเฟียหนุ่ม น้ำเสียงของเขาแหบพร่าช่างมีเสน่ห์และดูน่าเกรงขามยิ่งนัก หญิงสาวลอบกลืนน้ำลายและไม่ยอมโผล่หน้าไปเจอมาเฟียหนุ่ม
"ที่ฉันพูดเธอไม่ได้ยินหรือไง บอกให้ออกมา"
เงียบ มาเฟียหนุ่มลุกขึ้นยืนเต็มความสูง ตึก ตึก ตึก ค่อยๆก้าวขาช้าๆเดินมาหมายจะคว้าข้อมือหญิงสาวให้ออกมาจากข้างหลังลูกน้องคนสนิท
แต่ก็ต้องตกใจสุดขีด กับสภาพที่หญิงสาวกระโดดออกมาจ๊ะเอ๋กันพอดี
"สวัสดีค่ะ คุณผัวขา" กระโดดออกมาพร้อมกับตะโกนคำว่าผัวขา
มาเฟียหนุ่ม อ้าปากค้าง ตาเบิกโพรงราวกับเห็นภูตผีปีศาจ
"อะ...ไอ้นนท์ มะ...มึงไปพาคนบ้าจากไหนเข้ามาบ้านกู กะ...กูให้มึงไปรับลูกสาวนายสมบูรณ์ แล้วมึงไปทำท่าไหนถึงได้คนบ้าติดตัวมึงมา มึงทำอะไรของมึง"
เอ่ยถามลูกน้องเสียงตะกุกตะกัก
"นายให้ผมไปรับลูกสาวนายสมบูรณ์ ผมก็รับมาให้แล้ว ก็นี่ไงลูกสาวนายสมบูรณ์ตัวจริงเสียงจริง ผมบอกนายแล้วให้เปลี่ยนใจ นายไปฟังผมเอง ผมขอตัวก่อนนะครับ จะรีบไปเคลียร์งานที่คาสิโน"
ลูกน้องคนสนิทเดินออกไปปล่อยให้เจ้านายและลูกหนี้เผชิญหน้ากันตามลำพัง
"ได้ข่าวว่าคุณจะพาฉันมาเป็นเมีย ฉันพร้อมแล้วค่ะผัวขา"
กระโดดเข้าไปคว้าแขนมาเฟียหนุ่มมากอดไว้
"ปล่อย...แกถือดียังไงมาแตะต้องตัวฉัน แกเป็นใคร หนีออกมาจากโรงพยาบาลบ้าแถวไหน"
ผลักออกจนหญิงสาวกระเด็นไปกองที่พื้น
"ว้าย....ไอ้บ้า ฉันนี่แหละลูกพ่อสมบูรณ์ ฉันชื่อนางสาวหนึ่งธิดา ชาญชล ตัวจริงเสียงจริง นี่บัตรประชาชน "
ยันตัวเองลุกขึ้นยืน ล้วงบัตรประชาชนในกระเป๋ายื่นให้ชายหนุ่มดู
หมับ! คว้าบัตรประชาชนด้วยความรวดเร็ว ปรากฏชื่อหนึ่งธิดา ชาญชล ตัวจริงไม่อิงนิยาย
"แล้วเฟสบุ๊กนี้ล่ะ มันเป็นของใคร ทำไมถึงชื่อนามสกุลเดียวกับเธอ"
ยกมือถือขึ้นโชว์หน้าจอเห็นรูปในเฟสบุ๊กของหญิงสาว
นี่ถึงขนาดแอบส่องเฟสบุ๊กเราเลยเหรอเนี่ย หญิงสาวได้แต่คิดในใจ
"เฟสบุ๊กของฉันเอง"
"แล้วทำไมสภาพเธอถึงได้ต่างกันกับคนในรูปราวฟ้ากับนรก ฮะ"
"ฮึ่ยยย...นายไม่รู้จักแอพคาเมร่า360หรือไง ถ่ายรูปให้สวย แอพแต่งรูปมีเยอะแยะ นายนี่ไม่ทันสมัยเอาซะเลย บ้านก็หลังใหญ่ ก็ดูรวยนะ แต่ทำไมนายถึงฉลาดน้อยขนาดนี้"
"นี่เธอหลอกด่าฉันเหรอ ยัยม้าดีดกะโหลก"
"ใครแอบด่านาย ฉันก็แค่จะบอกว่านายฉลาดน้อยมีคำไหนที่ด่า แล้วไหนห้องนอนนายอยู่ตรงไหน"
"เธอจะถามหาห้องนอนฉันทำไม"
"ก็ถาม จะได้เอาเสื้อผ้าไปเก็บไง นายนี่เข้าใจอะไรยากจริงๆเลย นั่งรถมาตั้งไกล ปวดตูด ปวดหลังจะตายอยู่แล้ว ฉันต้องการพักผ่อน ง่วงนอนเข้าใจป่ะ"
"นี่เธอจะฝันสูงเกินไปแล้วนะ กล้าดียังไงจะมานอนห้องฉัน สารรูปอย่างเธอ ฉันให้ก้าวขาเข้ามาเหยียบในบ้านหลังนี้ก็บุญเท่าไหร่แล้ว อย่ามาเพ้อฝันให้มันเหนื่อยเลย"
"ก็ลูกน้องของนายบอกว่าจะให้ฉันมาขัดดอก แล้วฉันก็ได้ยินที่นายโทรคุยกับลูกน้องนายด้วย นายเป็นคนสั่งให้พาฉันมาขัดดอก มาเป็นเมีย หรือมาเป็นนางบำเรอ ไหนๆฉันก็มาแล้วจะให้ฉันกลับไม่มีทาง นายอย่าฝัน ฉันมาไกลขนาดนี้ ฉันมาเพื่อเป็นเมียนายโดยเฉพาะเลยนะ"
"ฮ่าๆ..ยัยนี่พูดไม่อายปากจริงๆ เธอไปเอาความมั่นใจจากไหน เธอส่องกระจกดูตัวเองบ้างนะ หัวนั่นเคยสระบ้างไหม ผมหรือฟาง คิ้วก็หนาอย่างกับปลิง เป็นปอบหรือไงปากแดงขนาดนั้น อ้อ..แล้วขี้ไคลเคยขัดบ้างไหม ฮ่าๆ"
"ดูถูกฉันให้มากระวังนะ ระวังสักวันจะตกหลุมรักคนอย่างฉัน โบราณเขาว่า เกลียดอะไรก็จะได้แบบนั้นฉันจะรอดู"
"เธอก็รอดูไปอีกสิบชาตินะ สง่า สง่า พาตัวยัยม้าดีดกะโหลกคนนี้ไปอยู่ห้องพักคนใช้ แล้วบอกรายละเอียดด้วยว่ามีหน้าที่ทำอะไรบ้าง ถ้าสร้างความวุ่นวาย บอกให้การ์ดจับไปโยนลงบ่อจระเข้ทันที"
"ครับนาย"
ชายอายุราว50ปลายๆ วิ่งเข้ามาทันทีที่เจ้านายหนุ่มเรียกสั่งงาน
"ไปนังหนูถ้าไม่อยากเป็นอาหารจระเข้ก็รีบตามมา"
หญิงสาวกึ่งวิ่งกึ่งเดินไปทันทีที่ได้ยินประโยคที่ทำให้เสียวสันหลัง
- ผู้เขียน
