บทที่ [23] พ่อตาลูกเขย

1358 คำ

นักเลงทั้งสองคนล้มลงไปกับพื้นโดยไม่มีทางสู้ ทำให้ชายหนุ่มนั้นหันมามองหญิงสาวที่เขาตามหามาโดยตลอด ''เนี่ยเฟยเป็นเจ้าจริงๆ ด้วย'' ก่อนที่ไป๋อิงจะพุ่งตัวเข้าไปโอบกอดร่างเล็กด้วยความคิดถึง เขากำลังลงมาจากห้องพักก็พบว่าชั้นล่างกำลังมีเรื่องกันแต่ก็ไม่สนใจนักจึงได้เดินผ่าน แต่สายตาของเขานั้นไปปะทะกับร่างเล็กที่แสนจะคุ้นเคย ''เนี่ยเฟย'' เขาเจอนางแล้ว แล้วเห็นว่ามีไอ้เวรที่ไหนไม่รู้กำลังจะรังแกนางจึงได้กระโดดเตะหน้าพวกมันออกไปอย่างแรง เนี่ยเฟยนางกำลังตกใจที่จู่ๆ เขาก็เข้ามากอดนางเช่นนี้ ไม่รู้ว่าจะตกใจที่ได้พบเขาหรือว่าเขาเข้ามากอดนางแบบนี้กันแน่ แต่ก็เหลือบไปเห็นพวกนักเลงกำลังหยิบมีดออกมาจากกระเป๋าเสื้อก่อนที่จะลุกขึ้นมาหวังจะพุ่งเข้ามาทำร้ายร่างกายชายหนุ่ม ''ท่านพี่ข้างหลัง!'' เนี่ยเฟยร้องลั่นทำให้ไป๋อิงนั้นไหวตัวทันแต่ก็โดนมีดบาดที่แขนนิดเดียวก่อนที่จะมี ชายชุดดำเข้ามาจัดการกับนักเลงทั้ง

อ่านด้วยแอป

ดาวโหลดโดยการสแกนรหัส QR เพื่ออ่านเรื่องราวมากมายฟรี และหนังสือที่ได้รับการอัปเดตทุกวัน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม