ทางด้านของไป๋อิง
''ข้าหวังว่าจะพบเจ้าอีกครั้งเนี่ยเฟย ครั้งนี้ข้าจะไม่ปล่อยมือเจ้าให้หลุดออกไปอีกแล้ว''
ชายหนุ่มได้มาพักที่โรงเตี๊ยมได้สามสี่วันแล้วแต่ก็คงไม่เห็นวี่แววของหญิงสาวเลยแม้แต่น้อย ทุกครั้งเขาจะออกตามหาบริเวณแถวนั้น
จวนสกุลเว่ย
''เว่ยเวย ลูกสาวข้าวันนี้เจ้าจะออกไปที่ใดงั้นรึ'' เว่ยเสี่ยวเฉินเอ่ยถามบุตรสาวของเขาออกไป เขาเห็นว่านางกำลังที่จะเตรียมตัวออกไปไหนสักที่
''วันนี้ข้าจะไปร้านขายดอกไม้ตลาดในเมืองน่ะเจ้าค่ะท่านพ่อ''
''ให้พ่อไปด้วยหรือไม่'' เว่ยเสี่ยวเฉินพลางถามบุตรสาวด้วยความเป็นห่วงเขาไม่อยากให้นางไปโดยไม่มีเขาเลยสักนิด
''ท่านพ่อมีงานที่ต้องทำนะเจ้าคะ'' เนี่ยเฟยเอ่ยออกมาพร้อมรอยยิ้ม นางรู้สึกดีที่มีท่านพ่อของนางเป็นห่วงนางเช่นนี้ แต่ก็อดที่จะห่วงจางหมิ่นลูกน้องคนสนิทข้างๆ ท่านพ่อในยามนี้ไม่ได้ ดูแล้วถ้าหากว่าท่านพ่อไปด้วยกับนาง จางหมิ่นผู้นี้คงจะต้องตายเพราะงานที่ค้า
