หลังจากทนฟังประโยคเจ็บ ๆ คัน ๆ จบ เขาก็ไม่อาจทำใจปล่อยผ่านไปได้จากที่ใช้มือบีบปลายคางเล็กเปลี่ยนเป็นเลื่อนลงมาจับแขนแล้วกระชากไปยังห้องรับรองแขกของบ้าน
“นี่! อย่ามาทำตัวป่าเถื่อนแถวนี้นะ” เพียงแสนหัวเสียยิ่งกว่าเดิม พอจะตาสว่างก็แสงแทบทะลุตา เธอเริ่มถกเถียงกับตัวเองแล้วว่าปักใจรักผู้ชายคนนี้ไปได้ยังไง
“หุบปาก!” เฮยหลงก็ไม่ได้คิดจะยอม เขาไม่เคยถูกผู้หญิงที่ไหนด่าได้เจ็บแสบขนาดนี้นอกจากแม่ตัวเอง ผู้หญิงคนนี้ไม่มีสิทธิ์ทั้งไม่ใช่แม่และไม่ใช่เมียที่เขาอยากได้
“กรี้ด! ไอ้บ้า”
เพียงแสนตาเบิกกว้างเมื่อเขาลากเธอเข้ามาในห้องน้ำแล้วใช้แรงดันน้ำอย่างแรงฉีดเธอจนแสบผิวไปหมด ทั้งที่เหมือนลูกหมาตกน้ำอยู่แล้วยิ่งเหมือนเข้าไปอีก ดิ้นหนีก็ไม่ได้เพราะเธอไม่สามารถสู้แรงปลุกปล้ำของเขาได้เลย คงพูดไปสะกิดต่อมเดือดของเขาสินะ
“ปากดีนักใช่ไหม เซ็กซ์เหมือนเด็กชายพึ่งเสียซิงงั้นเรอะ?” ลูกชายเจ้าพ่อฮ่องกงถึงกับหัวเสีย เขาไม่เคยโดนใครปรามาสได้เจ็บแสบขนาดนี้ และหล่อนก็ไม่มีสิทธิ์นั้นด้วย “นี่มันคงเป็นวิธีเรียกร้องความสนใจของเธอสินะ ของขาดจนต้องลงทุนเป็นผู้ถูกกระทำขนาดนี้เลยเหรอ?” เขาก้มลงไปพูดใกล้ ๆ ใบหน้าที่ตัวเองใช้มือบีบไว้ไม่ผ่อนแรง
“อื้อ!!” เธอตั้งใจจะไม่โอดครวญให้เขาเห็นใจ แต่ไม่คาดคิดว่าเขาจะฉีกเสื้อผ้าของเธอออกจนมันขาดวิ่น แน่นอนว่ามันต้องเหนี่ยวรั้งเนื้อหนังของเธอไปด้วย
เพียะ! ไม่รู้ว่าเพราะความมันเขี้ยวหรืออะไรทำให้เขาฟาดฝ่ามือลงที่ก้นงอนงามจนเกิดเสียงดังแข่งกับเสียงน้ำกำลังไหลตกลงมากระทบพื้น จับอีกคนหันหน้าเข้ากำแพงเขาบีบครั้นไปตามลำตัวของเธอเต็มเหนี่ยวจนเกิดรอยแดงอย่างเห็นได้ชัด
“อื้อ!!” เพียงแสนพยายามดิ้นแต่ไม่เป็นผลเพราะสู้แรงไม่ได้ ยามที่เขาฝังปลายจมูกลงมาที่ซอกคอจากทางด้านหลังมันทำให้เธอรู้สึกปั่นป่วนไม่น้อย ถ้าเป็นเวลาปกติเขาใส่ใจและเธอเป็นที่ต้องการของเขาขนาดนี้คงดีใจจนอกแตกตายไปแล้ว แต่มันไม่ใช่ตอนนี้! “ปล่อยฉัน ไหนว่าร่างกายฉันมันสกปรกไง ไม่พิศวาทไม่ใช่เหรอ อร๊าย!”
เพียะ! ฝ่ามือหนาฟาดลงที่ก้นงอนอีกครั้ง เขาไม่อยากได้ยินเสียงบ่นแวด ๆ ของผู้หญิงคนนี้ พูดได้ไม่มีจบมีสิ้น
“พูดมาก!”
เพียงแสนไม่คิดว่าแค่คำปรามาสไม่กี่คำทำให้กายหยาบเขาปะทุขนาดนี้ สองมือยันผนังไว้ก่อนจะบดนิ้วลงจิกผนังคลายความเสียวที่เขามอบให้ยามที่เขาจูบซับลงไปตั้งแต่ท้ายทอยลงไปเรื่อย ๆ ตามแผ่นหลังโค้งแอ่นตามที่เขาจัดท่าให้ และที่เธอไม่คิดก็ตรงที่เขากำลังซุกไซร้อยู่บริเวณบั้นท้ายของเธอ ความนุ่มของปลายลิ้นอุ่นส่งตรงถึงความรู้สึกขนาดมีสายน้ำเย็น ๆ ตกกระทบผ่านตัว เธอควรบอกให้พอ รังเกียจสัมผัสของเขา
“อ๊า...อึก!” มือข้างหนึ่งยันผนังไว้อีกข้างต้องรีบยกมาปิดปากตัวเอง ทั้งที่พยายามปฏิเสธแต่เสียงที่กำลังโต้แย้งในใจคือนี่มันสัมผัสที่เธอเรียกร้องจากเขาเพื่อให้ได้มันมาทุกวิถีทางไม่ใช่เหรอ
เรียวลิ้นนุ่มชื้นลากลงไปที่ต้นขาแข่งกับสายน้ำที่กำลังรินไหลลงมากจากฝักบัว เขาฝังจมูกเข้ากับเนื้อนุ่มช้อนสายตาขึ้นไปมองใบหน้าเหยเกคงพยายามกักกลั้นความรู้สึกสินะ แต่โทษทีสาวน้อยให้มันรู้บ้างว่าใครลืมตาดูโลกก่อนกันแน่ สองมือลูบไล้ที่สะโพกกลมเด้งสู้มือ
“แน่ใจว่าไม่ต้องการฉัน?” เขายืนขึ้นอีกครั้งแต่รอบนี้เหลือเพียงเชิ้ตสีขาวปลดกระดุมเนื้อผ้าแนบกับเนื้อหนัง ยืนบดเบียดส่วนนั้นอยู่กับแก้มก้นนุ่ม แนบกายลงไปกระซิบถามข้างหู “แน่ใจเหรอเพียงแสน หึ”
“นายมันเลวที่สุด!” เธอกำมือแน่น พยายามหนีความรู้สึกแต่มันขัดแย้งกันไปหมด เพราะอะไรกันแน่ เธอยังหาคำตอบไม่ได้ตอนนี้สมองขาวโพลนไม่รู้ด้วยซ้ำว่าต้องทำอะไรในลำดับถัดไป เลยเป็นเขาที่จับมือเธอทั้งสองข้างไปไพร่ไว้ด้านหลังพร้อมกับส่งเจ้าแท่งเอ็นอุ่น ๆ สอดใส่เข้ามาในช่องทางรักของเธอในรวดเดียวจนมีเสียงดัง กึด! “อ๊าย! เฮยหลงนายมันประสาท!”
“เนื้อเต้นเชียวนะ อ๊า!” เงยหน้าซี้ดเพราะความคับแน่นของช่องทางรัด ยิ่งก้นงอนงามเด่นขึ้นจากการโน้มตัวลงทำให้เข้าไปลึกกว่าปกติ “ประสาทเหมือนเธอไงเพียงแสน!”
“รังเกียจกันไม่ใช่เหรอ ไหนว่าเอากับฉันแล้วรู้สึกครั้นเนื้อครั้งตัวเหมือนจะไม่สบายไง!”
“ผู้ชายเวลามันปวดลำต่อให้เกลียดแค่ไหน ก็มองเป็นที่ระบายอารมณ์ได้”
“นายมันเลว!”
“หุบปาก!”
พูดจบก็กระเด้งเอวสอบเข้าออกหนัก ๆ ให้สาแก่ใจ และแน่นอนว่าคนที่ก่นด่าเขาอยู่เมื่อครู่ตอนนี้ครางไม่เป็นส่ำ เขาก็แค่อยากจะปราบพยศการมีเซ็กซ์กับเมียตัวเองเป็นสิ่งที่เขาไม่อยากให้มันเกิดขึ้นด้วยซ้ำ ตลอดสองปีที่แต่งงานกันมาเรามีเซ็กซ์กันบ่อยก็จริง และแต่ละครั้งก็จะเป็นตอนที่เขาเมามายไม่ได้สติ และเป็นเธอที่ล่อลวงวางยาเขา ลูกไม้เดิม ๆ แต่แม่งหลงกลตลอด งงว่ะ!
เพียงแสนก็จะใช้มารยาหลอกล่อให้เขาร่วมหลับนอนด้วย นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเป็นฝ่ายเริ่มก็ว่าได้
“ทำ!” เสียงเข้มเอ่ยขึ้นในตอนที่ดึงดันร่างบางให้ขยับตามมา เขานั่งลงที่ขอบอ่างล็อกเอวคอดให้นั่งลงบนตัก บงการให้เจ้าหล่อนเป็นคนขยับเอวเอง “อ๊า ๆ ก็ยังเป็นเธอที่ต้องการฉัน”
เพียงแสนข่มความเจ็บปวดรวดร้าวไว้ในใจ ใช่! ก็ยังเป็นเธอที่ต้องการเขาเหมือนเดิม แต่พอได้ยินคำสบประมาทแล้วเธอก็อยากทำให้ได้ เธอไม่อยากผูกใจไว้กับคนอันตรายเช่นเขาอีกต่อไป
เอวบางร่อนเอวไปมาบนแท่งเอ็นอุ่นสองมือกอบกำสองเต้างามนุ่มหยุ่นของตัวเอง ความเสียวซ่านแล่นกัดกินไปทั่วทุกอณู อยากกรีดร้องออกมาทุกครั้งที่เขาเด้งเอวสวนขึ้นมาเหมือนอยากกลั่นแกล้งเธอ และเหมือนความอดทนเขาจะขาดพึ่งยกตัวเธอออกแต่เขายังช้อนหลังไม่ให้หลุด กดแผ่นหลังเธอไปกับขอบอ่างจากนั้นก็อัดกระแทกแก่นกายเข้ามาจนเธอหัวสั่นหัวคลอน
“ซี้ดด เฮยหลง...อึก ลึกไป!” เธออยากหมุนตัวหนีด้วยซ้ำแต่ทำไม่ได้ สองมือกำขอบอ่างไว้แน่น ขบเม้มริมฝีปากจนคิดว่ามันต้องห่อเลือดแน่ ๆ
“อ๊า โคตรดีเลยว่ะ!” เขาถุยน้ำให้หยดลงบนทางเชื่อมของสองเรา ซอยเอวในจังหวะสม่ำเสมอ
“อ๊า ๆ” ขาสั่นแต่ยังดีที่เขาช่วยล็อกเอวเธอเอาไว้
“จะแตกว่ะ อ๊า!” เงยหน้าซี๊ดอย่างสุขสม จากนั้นก็เร่งจังหวะเอวเร็ว ๆ ไม่นานก็รู้สึกว่าร่างบางกระตุกเกร็งปล่อยตัวเหมือนคนหมดแรง จากนั้นก็ถึงทีเขาแล้ว
พรั่บ พรั่บ พรั่บ
ซอยเอวถี่หยิบไม่นานก็รู้สึกว่าตัวโล่งสบาย เขาถอดท่อนเอ็นออกมาแล้วคว้าเพียงแสนให้หันมาจัดการกับแท่งเอ็นยักษ์ใหญ่ของตัวเอง สองมือขยุ้มผมไว้แน่น เลียลิ้นรอบริมฝีปากเหมือนคนหิวโซ
“ก็งั้น ๆ ต่อไปอย่าเสนอหน้ามาให้เห็นอีก เสนียดลูกกะตา!”
สุขสมดั่งใจแล้วเขาก็หมุนตัวเดินออกมาพร้อมกับผ้าคลุมคิดไม่ออกเลยว่าถ้าไม่มีผ้าคลุมในห้องน้ำชั้นร่างเขาจะออกมาด้วยสภาพไหน แต่นี่บ้านเป็นบ้านเขาจะทำอะไรได้ก็ได้ สายตาจงรักภักดีเปลี่ยนเป็นชิงชังแต่เฮยหลงยังไม่ทันได้เห็นเพราะหันหลังให้ เขากำลังหัวเสียกับตัวเองเป็นบ้าอะไรทำไมถึง
สด!!