ตอนที่ 1 โหด ดิบ เถื่อน
เพราะการแต่งงานตามคำสั่งทำให้เขาต้องมาทนอยู่กับผู้หญิงอัปลักษณ์ทางด้านนิสัย ความหัวร้อน อารมณ์รุนแรง มันทำให้เขาไม่นึกพิศวาสภรรยาตัวเองแม้แต่นิด ชีวิตนี้ไม่เคยเฝ้ารออะไรเท่ากับรอวันหย่า!
“ยาชนิดนี้แรงมากค่ะ ดิฉันรับรองคึกคักยันฟ้าสางแน่ ๆ”
ใบหน้ามีจริตทอดตามอง หล่อนไม่อยากยอมรับว่าต้องใช้วิธีนี้ ๆ รู้ถึงไหนอายถึงนั่นอย่างไม่ต้องสงสัย แต่เพราะ ‘ผัว’ ไม่รัก ทำให้หล่อนต้องใช้วิธีต่ำตมแบบนี้ แต่เอาเถอะ! ไม่ว่าจะด้วยวิธีไหนเขาก็เป็นสามีที่ถูกต้องตามกฎหมาย ก็แค่เพิ่มสารกระตุ้นในร่างกายเขาให้คึกคักเท่านั้นเอง
“อย่าริไปบอกใครเชียว ไม่อย่างนั้นอาจไม่มีหัวไว้ตั้งบ่า”
หญิงสาวในชุดสาวบ้านแสนธรรมดาขยับยิ้ม หล่อนไม่ต้องเดาก็รู้ว่าทรงนี้ ‘ผู้ชายไม่รัก’ แน่นอน ถึงกับต้องมาพึ่งสารอย่างว่า ปกปิดหน้ามายังกับเป็นดารา แต่ถ้าเป็นดาราจริง ๆ น่าหัวเราะให้ฟันร่วงนัก
“เออ กูก็ทำการค้าของกูไม่ยุ่งเรื่องสาวบ้าน แต่อย่าไปหาทำกับผัวเขาล่ะมึง เดี๋ยวกรรมตามสนองหรอก”
“ก็บอกว่าผัวฉันไง”
“เรื่องของมึงเถอะ” รับเงินแล้วก็แยกย้ายไม่จำเป็นต้องรอฟังความสำเร็จหรือว่าล้มเหลวของลูกค้ารายนี้ ดูมั่นหน้าการแต่งตัวก็ดี แต่ไม่คิดว่าจะอุตริหาซื้อ ‘ยาปลุกเซ็กซ์’ ไปใส่ให้ผัวกิน แม้จะบอกว่าแค่อยากทำให้มันตื่นเต้น “ทรงนี้ผัวไม่อยากร่วมเตียงด้วยสิถ้า”
“หุบปาก ขืนพูดมากอย่าหาว่าฉันไม่เตือน”
ใบหน้าสะสวยบึ้งตึง หล่อนยอมรับไม่ได้แม้ประโยคนั้นจะแทงไปทั้งใจดำ กำซองสีน้ำตาลในมือไว้แน่น ตัดสินใจไม่พูดอะไรต่อเพราะดูถ้าแล้วคู่ค้าออกจะมองเธอทะลุปุโปร่งไปหน่อย
เพียงแสน ปัจจุบันอายุ 24 ปี เธอเป็นคนที่จัดว่าสวยมาก แต่นิสัยน่ะเหรอ...ก็แค่ผู้หญิงคนหนึ่งที่ผัวไม่รักชอบเรียกร้องความสนใจ มีผัวหล่อ มีผัวรวยด้วยแหละ ผัวเป็นทายาทเจ้าพ่อไม่เกินจริง บ้านนี่อยู่กันนับร้อยรวมบอดี้การ์ดหน้าตาไร้ชีวิตชีวาเข้าไปด้วย แค่หน้าผัวก็เย็นชาพอแล้ว นี่มองไปทางไหนก็กล้ำกลืนไปหมด แต่รักเขาต่อให้มันจะดูอดสู่ไปมากกว่านี้เธอก็จะอยู่กับเขาจนชีวิตจะหาไม่เหมือนเดิม
ก็รวย...ซะขนาดนั้น!
หลังจากหนีขึ้นมาบนรถแล้วจึงยกซองสีน้ำตาลขนาดสองข้อนิ้วขึ้นมามอง รอยยิ้มร้ายปรากฏขึ้นบนใบหน้าสวย ฉาบด้วยแววตามากแผนการ เธอแต่งงานมา 2 ปี ผัวอยากมีอะไรด้วยแค่ตอนเมา เมาชนิดที่ว่าจำหน้าใครไม่ได้ ประหนึ่งว่าอยากเอากับคนที่ไม่ใช่เมียหรือแค่ไม่ใช่หน้าเมียแต่ก็นั่นแหละ เธอจะเป็นเมียหนึ่งเมียเดียว ผู้หญิงหน้าไหนก็ไม่มีสิทธิ์ ถ้าใครกล้าก็ต้องยอมรับสภาพที่ต้องกลับไปรักษาตัวเอง เธอร้าย...ร้ายมาก แต่เป็นเขาที่หล่อหลอมให้เธอต้องร้ายทั้งนั้น
ทุกครั้งที่เรามีอะไรกันเขามักจะดื่มจนเมาตลอด ไม่มีความรักเจือปน เป็นเซ็กซ์ที่รุนแรง ดิบเถื่อน หยาบกระด้างสมกับเป็นเขา ผู้ชายเย็นชาปากร้ายแต่กุมหัวใจเธอเอาไว้ ไปไหนก็ไม่ได้ทั้งที่รู้ว่าเขาไม่มีวันรักตอบ
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“อย่าทำแบบนี้เลยครับคุณแสน” การ์ดเริ่มหวั่น เมียนายมาอาจมีศพสองศพเกิดขึ้น ศพแรกอาจเกิดจากเมียนาย และศพสองอาจเกิดจากนายของพวกเขา แล้วใครเล่าจะเป็นผู้โชคดี ก็คงเป็นคนที่ปล่อยให้เมียนายเข้าไปถึงตัวนายนี่แหละ
เธอตั้งใจทำอาหารมาเยี่ยมสามีที่พึ่งเอาตัวไปเป็นเป้าล่อลูกกระสุน นึกว่าวงการเถื่อน ๆ นี้ชีวิตนี้จะไม่ต้องเจออีกแล้ว ไหงได้ผัวเป็นผู้มีอิทธิพล รบราฆ่าฟันกันทางศักดิ์ศรี เมียไปออกกองส่วนผัวออกไปให้คนอื่นยำเล่น แต่เธอเชื่อว่าคนระดับ ‘เขา’ ไม่มีทางตายง่าย ๆ
“มึงอยากตกงาน?” เสียงสูงถามขึ้นใบหน้าเอาเรื่องจัด
“เอ่อ...นายพึ่งพักผ่อนไปครับ” การ์ดเฝ้าหน้าประตูหน้าเจื่อน เริ่มนึกโทษเพื่อนร่วมงาน จำได้ว่านายสั่งให้คนที่เป็น ‘เมีย’ ห้ามเยี่ยมไข้ แล้วพวกมันปล่อยคุณเพียงแสนเข้ามาถึงด่านหน้าประตูได้ยังไงก่อน แต่อ๋อ...ก็เป็นคุณเพียงแสนนี่แหละ ใครจะเอาเธออยู่ถ้าไม่ใช่นาย...
มือขวานายไปประชุมแทนจึงได้ฝากฝังเขาไว้โทรไปตอนนี้คงโดนด่าเตลิด ส่วนมือซ้ายนายไปจัดการเรื่องมือปืนลอบทำร้ายนาย งานนี้คนที่ตายน่าจะเป็นเขาเองที่ไม่สามารถห้ามเมียนายไว้ได้
“คุณแสนไว้ชีวิตผมเถอะครับ” แทบจะคุกเข่าลงยกมือไหว้ ใครไม่รู้ว่าคนที่น่ากลัวที่สุดหาใช่ศัตรูแต่เป็นเมียนายนี่แหละ นางร้ายทั้งในจอและนอกจอ เคยเข้าไปอ่านคอมเม้นท์ผู้ชมที่ดูละครคุณแสนออกปากชมถึงฝีมือแสดงได้เข้าถึงบทบาท เขาอยากใช้แอคเคาท์ปลอมเข้าไปตอบว่า ‘ไม่ใช่การแสดงนั่นแหละคือนิสัยจริง ๆ ของคุณแสน’
“จะเปิดหรือจะให้ฉันกรี้ดเลือกเอา” เธอกล้า บอกไว้แค่นั้นแหละ
“โถ...” ช่วยชีวิตลูกช้างด้วยเทอญ
หล่อนไม่ชอบคนเอื่อยเฉื่อยแน่นอนว่าเดินชนไหล่การ์ดเปิดประตูเข้ามาในห้องเลย พอเข้ามาได้ก็ล้วงมือเข้าไปในบาร์ของตัวเองเพื่อยกระดับเพิ่มความมั่นใจของหน้าอกทั้งสองข้าง ทำให้หน้าอกตูม ๆ เข้าไว้เพราะวันนี้ตั้งใจมาอ่อยเหยื่อถึงที่ พอมั่นใจว่าตัวเองสวยเซ็กซี่แล้วจึงค่อย ๆ ย่องเบา พวกการ์ดหน้าห้องบอกว่าสามีเธอพึ่งพักผ่อนไป ดีเหมือนกันเธอจะได้ใช้เวลานี้อยู่กับเขานาน ๆ
พรึ่บ! สายตาแหลมคมจ้องมองคนที่ตั้งใจขว้างวัตถุบางอย่างมาทางเธอ รูม่านตาขยายเบิกกว้างสองขาก้าวถอยหลัง หัวใจดวงน้อยไหลลงไปเต้นอยู่ตาตุ่มเรียบร้อย ‘ฉึก!’ เสียงของแข็งเสียบเข้ากับผนังปูนยังดังแว่วอยู่ข้างหูไม่หาย อ้าปากค้างตาเบิกกว้างก่อนจะค่อย ๆ เหล่ตาไปมองด้านข้าง แน่นอนว่าแค่สัญลักษณ์ปักไว้ที่ด้ามมีดเธอก็รู้ว่าใครเป็นเจ้าของ
มีดพกเสียบเข้ากับผนังห่างจากใบหน้าเธอไม่ถึงหนึ่งเซนติเมตรด้วยซ้ำ!
เขามันบ้า!
น้ำตาหยดแมะลงอาบแก้มสองขาทิ้งตัวลงนั่งกับพื้นหอบหายใจหนักหน่วง มือสั่นจนไม่สามารถถือปิ่นโตต่อไปได้
“ไม่มีมารยาท” เสียงเย็นชาเอ่ยขึ้น สายตาค่อนแขวะส่งตรงถึงคนเป็นเมีย
“เฮยหลง!” น้ำเสียงแหบแห้งเอ่ยชื่อคนบนเตียงผู้เป็นสามีของตัวเองด้วยความคับแค้นในใจ เขากล้าเขวี้ยงมีดพกใส่เมียตัวเองได้ยังไง เขาต้องบ้าหรือไม่ก็ประสาทกลับไปแล้ว
หวัง เฮยหลง อายุ 29 ปี เป็นลูกเสี้ยว ไทย-จีน-อังกฤษ มารดาเป็นคนไทยเชื้อสายจีน ส่วนบิดาเป็นลูกครึ่งจีน-อังกฤษ พอรวมมาเป็นทายาทเพียงคนเดียวของพวกเขาจึงเกินคำว่าเพอร์เฟ็ก ใบหน้าที่เหมือนจะเป็นลูกรักพระเจ้า มีทั้งรูปทรัพย์ สมบัติเพียบพร้อม ธุรกิจทางบ้านหลัก ๆ คืออสังหาริมทรัพย์ และธุรกิจที่ได้เงินเกือบทั้งหมดอยู่ในแวดวงตระกูลนี้ทั้งหมดในฮ่องกงรวมถึงแผนดินใหญ่อย่างจีนอีกด้วย และธุรกิจที่ตระกูลนี้ทำกันเล่น ๆ คงจะเป็นการ...ปล่อยเงินกู้
ปล่อยเงินกู้ด้วยจำนวนครึ่งล้านขึ้นไป น้อยกว่านี้ไปเตะเอาตามบ่อนเถื่อน แน่นอนว่าใครที่กล้าหยิบยืมต้องคืนเท่านั้น ถ้าไม่คืนก็ไม่ยาก ทุกคนในตระกูลนั้นต้องมาขายแรงงานให้ตระกูล ‘หวัง’ ทั้งหมด หักเงินตามค่าแรงจนกว่าจะครบ คืนหมดตอนไหนก็เป็นอิสระตอนนั้น ส่วนเอาคนพวกนี้ไปทำอะไร ก็...แบกอิฐ ขนเหล็ก ฉาบปูน โรงงานนรกดี ๆ นี่เอง ดีเสียอีกที่ไม่ต้องจ้างพวกข้างนอก มีคนเป็นของตัวเองอยากเพิ่มดอกเอาให้ตระกูลมันเป็นหนี้ไปชั่วโคตรก็ได้ เขาเรียกว่าธุรกิจ
“ฉันต้องเข้าใจใช่ไหมว่าคนเราเติบโตมาไม่เหมือนกัน รวมถึงการสั่งสอน”
ประโยคทักทายแสนระทมนำพาน้ำตาเม็ดโตร่วงเผาะอาบแก้ม ช้อนตาขึ้นมองสามีแสนใจร้ายในอกช้ำหนองไปหมด
“แสนแค่อยากมาเยี่ยมค่ะ” เธอจะพลาดไม่ได้ กว่าจะรอดพ้นสายตาลูกน้องเขาไปแอบซื้อยาบ้า ๆ นี่ได้
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น คืนนี้ไอ้หน้าหล่อตรงหน้าต้องได้ร่วมหลับนอนกับเธอ!