บทที่ 1 ใจรักและอ้อมกอด [2/2]
661 คำ
หลังมื้ออาหารจบลงสองสาวก็แยกย้ายกันไปธุระส่วนตัว โดยอ้อมกอดหลบไปนั่งคุยกับแฟนหนุ่มอย่างทศที่มุมหน้าบ้าน ส่วนใจรักก็เข้าห้องไปอาบน้ำชำระล้างร่างกายเนื่องจากวันนี้เธอไปผจญทำงานมาอย่างหนัก
เมื่อคนเป็นน้องสาวอาบน้ำเสร็จก็เดินออกมาสอดส่องมองหาพี่สาว เมื่อเห็นพี่สาวเดินกลับเข้ามาในบ้านพอดีก็คลี่ยิ้มหวานให้พร้อมกับปรี่เข้าไปกอดแขนอย่างออดอ้อน
“แฟนของพี่อ้อมโอเคแล้วใช่ไหม?”
“ใช่ ทศดีใจมาก แล้วก็ฝากขอบคุณรักด้วยนะ”
“ค่ะ”
“อาบน้ำแล้วเหรอ?”
“เรียบร้อยค่ะ” พูดพร้อมกับเอาหัวอิงพิงไหล่บางของพี่สาว แล้วถูไถเบา ๆ
“ทำไมช่วงนี้อ้อนพี่เก่งจัง ทำตัวเป็นเด็กน้อยเลย อายุสิบแปดแล้วนะรัก”
เห็นน้องสาวแปลกไปอ้อมกอดก็อดที่จะทักไม่ได้ แม้ปกติใจรักจะชอบอ้อนเธออยู่แล้ว แต่หลัง ๆ มานี้สังเกตเห็นว่าอ้อนหนักกว่าเดิม
“อายุสิบแปดแล้วไง รักอยากอ้อนพี่อ้อมนี่นา ไม่มีพ่อกับแม่ให้อ้อนแล้ว ขออ้อนพี่สาวหน่อยนะคะ”
“พี่ก็เห็นอ้อนแบบนี้มาตลอด อ้อนตั้งแต่…พ่อกับแม่ยังอยู่เลยด้วยซ้ำ”
“……”
เกิดความเงียบขึ้นชั่วครู่หนึ่งเมื่ออ้อมกอดพูดแซวแบบทีเล่นทีจริงจบ ก่อนที่เสียงซึม ๆ ของใจรักจะเอ่ยถามเพื่อทำร้ายความเงียบขึ้น
“พี่อ้อมว่าพ่อกับแม่จะไปเกิดหรือยัง?”
“อาจจะไปเกิดแล้วก็ได้ หรือไม่ก็กำลังมองดูเราอยู่บนสวรรค์”
“ถ้าพี่อ้อมแต่งงานมีครอบครัว พี่อ้อมจะทิ้งรักหรือเปล่า?” ช้อนสายตาเงยหน้าขึ้นมาถามพี่สาวด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“พี่เคยสัญญาแล้วนี่ว่าจะไม่ทิ้งรัก พี่จะดูแลรักตลอดไป หรือจนกว่ารักจะแต่งงานมีครอบครัวสุขสันต์แล้วเหมือนกัน”
“รักคิดภาพตัวเองตอนแต่งงานไม่ออกเลย แต่คิดภาพวันแต่งงานของพี่อ้อมออกนะ รักว่ามันต้องโรแมนติกและสวยงามมากแน่ ๆ พี่อ้อมต้องเป็นเจ้าสาวที่สวยที่สุดในโลกอย่างแน่นอน” เด็กสาวพูดด้วยแววตาเป็นประกายระยิบระยับพร้อมกับจินตนาการถึงสิ่งที่กำลังพูดในหัวไปด้วย ทำเอาพี่สาวถึงกับหลุดยิ้มขำออกมาด้วยความเอ็นดู
“อวยพี่เก่งนักนะไอ้เจ้าเด็กปากหวาน”
“ก็รักรักพี่อ้อมนี่นา” ใจรักซบใบหน้าลงบนไหล่บางของพี่สาวอีกครั้ง พลางนึกถึงช่วงเวลาที่สองพี่น้องได้ร่วมกันฝ่าฟันมาตลอดห้าปีหลังจากที่พ่อแม่ของทั้งคู่ได้ลาจากโลกนี้ไป
“ตอนนี้เราทำงานพาร์ทไทม์กี่งานเนี่ย?”
“ก็ไม่เยอะหรอก ประมาณ...สามสี่งานนี่แหละ”
“นี่ไม่เยอะเหรอ พี่ว่าโคตรเยอะเลยนะ”
“อะไรที่ทำแล้วได้เงินรักก็ทำหมดนั่นแหละ แม้จะเป็นงานหนักและได้เงินเพียงเล็กน้อยแต่ก็ถือว่าเป็นเงิน มันมีคุณค่าหมดนั่นแหละ”
“พี่ไม่อยากให้รักหักโหม เอาแค่ที่ไหวนะ เพราะยังไงพี่ก็จะซัพพอร์ตรักเสมอ”
“ได้เลยค่ะ เหลือเวลาอีกตั้งหลายวันก่อนที่จะเปิดเทอม ขอรักทำก่อนนะพี่อ้อม ถ้าเปิดเทอมเมื่อไหร่รักจะทำแค่ตอนเย็นหลังเลิกเรียนและทำแค่งานเดียวพอ”
“ดีแล้วล่ะ ป่ะ เราไปพักผ่อนกันเถอะ พรุ่งนี้พี่ต้องตื่นไปทำงานแต่เช้า แถมมีประชุมแผนกด้วย”
อ้อมกอดทำงานในบริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง เธอเป็นพนักงานออฟฟิศธรรมดา ๆ ในตำแหน่งนักการตลาดตามสายวิชาที่เรียนจบมา
“ได้เลยจ้า”
สองพี่น้องยิ้มให้กัน ก่อนที่จะเดินควงแขนกันขึ้นชั้นสองของบ้านไป
- ผู้เขียน
