28

1270 คำ

           “ยังหรอก ค่าที่อีย่าแก่ๆ มันด่า มันว่ากระทบฉันด้วย ฉันจะเอาคืนให้หนักเลย” อีกคนที่ทิวาทิพย์แค้นคือบุหงัน เธอไม่เคยลืมทุกคำจิกด่า เลยต้องเอาคืนด้วยสิ่งของที่ออดอ้อนให้อรุณซื้อให้ตน “ส่วนโดม ฉันไม่สนใจหรอก ให้มันขับรถเกิดอุบัติเหตุตายไปเลยได้ยิ่งดี”            “ที่ว่าไม่สนใจเพราะแกมีเหยื่อคนใหม่ใช่ไหม ได้ข่าวว่าเป็นถึงลูกชายนักการเมืองดังเลยนะ คงเปย์แกเยอะแน่ๆ” ยุพดีหมายถึงเดชดวง            “ใช่...หล่อ รวย แล้วดูท่าทางจะโง่ด้วย แบบนี้ฉันชอบ” ทิวาทิพย์ยิ้มยามนึกถึงเหยื่อรายใหม่ที่ตั้งใจบินไปเกาะ            “แต่เขามีเมียแล้วนะ เมียเป็นหลานสาวนายพลนอกราชการนะ พ่อนางก็เป็นตำรวจยศใหญ่ แกระวังตัวไว้ก็ดี ฉันกลัวแกจะไปเจอตอใหญ่เข้าน่ะสิ” ยุพดีเตือนด้วยความหวังดี “แต่ถ้าแกอยู่สงบๆ เจียมเนื้อเจียมตัวก็ไม่น่ามีปัญหา”            “อืมจริง ฉันว่านะ แกเล่นๆ สักสามสี่เดือนก็พอ แล้วไปหาคนอ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม