ตอนที่ 3 เริ่มงานวันแรก
1609 คำ
》》ADA PART《《
“เอด้าไปทำงานก่อนนะคะแม่ เจอกันตอนเย็นค่ะ”ฉันทานอาหารเช้าเสร็จก็ลุกมาหอมคุณแม่ก่อนออกไปทำงาน
วันนี้เป็นวันทำงานวันแรกของฉัน เลยออกจากบ้านแต่เช้าและก็หวังว่ารถจะไม่ติดเพราะไม่อยากสายตั้งแต่วันแรก
“เจ่ๆจะไปแล้วหรอผมติดรถไปด้วยดิ”อเดลถือรองเท้าวิ่งตามออกมา
“รถก็มีทำไมไม่ขับไปเองละ”
“ผมมีสอบต้องอ่านหนังสือถ้าขับรถไปเองจะอ่านได้ยังไงละครับ”อเดลทำหน้าอ้อน
“ก็ได้ๆขึ้นรถเลยเจ่สายแล้ว”ฉันปลดล็อคแล้วรีบขึ้นมาประจำที่คนขับ
รถแล่นออกมาจากบ้านซักพักแต่เดลก็ยังนั่งกดโทรศัพท์บ้างเซ็ตผมบ้างไม่ยอมอ่านหนังสือซักที
“ไหนบอกจะอ่านหนังสือไง”
“ก่อนอ่านก็ขอเซ็ตผมหน่อยสิครับ”เดลจับผมแล้วหันมายิ้มกวนๆ
ฉันก็เลิกสนใจเดลแล้วหันมาสนใจถนนตรงหน้านี่จอดนิ่งๆมาเกือบ10นาทีแล้วรถไม่ขยับไปไหนเลย ไม่รู้จะติดไปไหนนี่ขนาดว่าฉันออกเช้าแล้วนะเนี่ย
“รถติดแบบนี้ทุกวันเลยหรอ”ฉันหันไปถามเดลที่พึ่งหยิบหนังสือขึ้นมาอ่าน
“ทุกวันน่ะเจ่..แต่จะสลับกันตอนเช้าจะติดเลนนี้ส่วนตอนเย็นจะติดเลนนู้น”เดลชี้ไปที่เลนตรงข้ามที่ฉันจะต้องขับผ่านตอนเย็น
“โห...แบบนี้ไม่ถึงบ้านเช้าเลยหรอ”ฉันฟุบหน้าลงกับพวงมาลัยคิดแล้วอยากจะเอาหัวฟาดซัก10ที
“ทำใจเถอะเจ่...เดลกับแม่ยังคุยกันอยู่เลยว่าเจ่ต้องไม่ไหวแน่ๆเพราะแค่ทำงานก็เหนื่อยแล้วยังต้องมาทนกับรถติดแบบนี้อีก”
“ไม่ไหวก็ต้องไหว...จะให้ทำไงได้ละ”แม่รักบ้านนี้มากท่านคงไม่ยอมย้ายไปอยู่แถวโรงพยาบาลกับฉันแน่
“เจ่จะมาทนทำไมละก็ย้ายไปอยู่คอนโดสิ”
“ไม่เอาอะเจ่อยากอยู่กับแม่”ฉันบอกเดลไปแบบนั้นแต่ในใจก็เริ่มรู้สึกว่าต้องไม่ไหวแน่ๆ อยากอยู่กับแม่ก็อยากแต่ให้ต้องมาทนกับรถติดขนาดนี้ร่างกายฉันมันจะไหวไหมเนี่ย อีกอย่างถ้ามีผ่าตัดด่วนจะทำยังไง
09.55 นาที
สายอีกตามเคย....จอดรถได้ก็รีบวิ่งเข้ามาในโรงพยาบาล
“คุณหมอเอด้ามาพอดีเลย ตอนนี้ที่OPDกำลังวุ่นวายเลยคะ”พยาบาลวิ่งหน้าตั้งเข้ามาจนฉันตกใจ
“เกิดอะไรขึ้นคะ”
“ก็คนไข้นะสิคะพอรู้ว่าคุณหมอเอด้ามาประจำอยู่ที่นี่ก็พากันจะมาหาแต่คุณหมอ แต่พอบอกว่าคุณหมอเอด้ายังไม่มาจะส่งให้ไปตรวจกับคุณหมอท่านอื่นก่อนก็ไม่มีใครยอม ตอนนี้เลยโวยวายกันใหญ่เลยค่ะ”พยาบาลร่ายยาวระหว่างที่เรากำลังขึ้นลิฟ
ทุกคนอาจจะงงๆว่าทำไมทุกคนถึงต้องอยากรักษากับฉัน เอาจริงๆฉันเองก็ไม่รู้คงอาจจะเพราะชื่อเสียงที่ฉันทำมาตอนเป็นหมอปนะจำอยู่ที่ต่างประเทศมั้ง
“หมอเอด้าคะนี่คือหมอแทนคุณค่ะเป็นคุณหมอหัวหน้าแผนกศัลยกรรม”
“สวัสดีค่ะ”ฉันยกมือไหว้คุณหมอแทนคุณ ท่านก็รับไหว้ฉันตามมารยาท
“ยินดีต้อนรับนะครับ”หมอแทนกล่าวสั้นๆก่อนจะแยกออกไปที่ห้องตรวจ
วันนี้เป็นวันแรกก็ไม่มีอะไรมากแค่ตรวจคนไข้ในห้องตรวจธรรมดา ยังไม่ได้เข้าห้องผ่าตัดหรือเข้าเวรที่ห้องฉุกเฉิน
“เหลืออีกกี่เคสคะ”ฉันหันไปถามพยาบาลที่มายืนรอแฟ้มคนไข้คนเมื่อซักครู่
“หมดแล้วค่ะ...แต่หมอแทนคุณเชิญหมอเอด้าไปพบที่ห้องทำงาน”พยาบาลพูดเสร็จก็เดินออกไป
“ต้องโดนว่าเรื่องที่เรามาสายแน่ๆเลย”ฉันรีบเก็บของเพื่อที่จะไปพบคุณหมอแทนที่ห้อง ในใจก็แอบหวาดเพราะดูท่าทางคุณหมอจะโหดอยู่เหมือนกัน
@ห้องหมอแทน
//ก๊อกๆ//
“เชิญครับ”
สิ้นเสียงคุณหมอฉันเดินเข้ามาด้วยความกล้าๆกลัวๆเพราะตัวเองมีความผิดติดตัว
“หมอแทนอยากพบดิฉันหรอคะ”
“อ่อ..ครับ พอดีเมื่อเช้าผมรีบเข้าตรวจไปหน่อยเราเลยไม่ได้คุยอะไรกันเลย...เชิญนั่งก่อนสิครับ”หมอแทนลุกจากโต๊ะทำงานแล้วเดินมานั่งที่โซฟากลางห้อง
“....”อยู่ๆความเงียบก็เกิดขึ้น
“ผมขอแนะนำตัวเองอย่างเป็นทางการนะครับ...ผม นายแพทย์ แทนคุณ เบลค เป็นหัวแพทย์ศัลยกรรมของโรงพยาบาลนี้ผมทราบมาว่าคุณหมอไอลดามีชื่อเสียงมากในวงการแพทย์ที่อังกฤษ ผมยินดีมากๆเลยนะครับที่ได้ร่วมงานกับคนเก่งๆแบบนี้”หมอแทนยื่นดอกไม้ช่อโตมาให้ฉัน
“ขอบคุณนะคะคุณหมอ จริงๆคุณหมอเรียกเอด้าเหมือนคนอื่นๆก็ได้นะคะ”ฉันตอบคุณหมอยิ้มๆ จากนั้นหมอแทนก็แนะนำอะไรอีกนิดหน่อยก่อนจะแยกย้ายกันกลับ
“หมอเอด้าจะกลับแล้วหรอคะ”
"ค่ะ!!"ฉันหันไปพูดคุยกับพยายาลน้ำคนที่มาเป็นพยายาลส่วนตัวคอยจัดตารางเวร และเรียงลำดับคนไข้ให้ฉัน
“หมอเอด้าพักอยู่แถวไหนหรอคะ เมื่อเช้าน้ำเห็นคุณหมอมาสาย”
“บ้านหมออยู่แถวบางพลีน่ะคะ เช้าๆรถติดมากๆเลย”
“โห!!!คุณหมอนั่นมันคนละฟากกับโรงพยาบาลเลยนะคะ น้ำว่าคุณหมอมาหาคอนโดอยู่แถวๆนี้ดีกว่าไหมคะจะได้ไม่ต้องตื่นแต่เช้าเพื่อฝ่ารถติด”น้ำเสนอความคิดเห็น
“หมอก็คิดแบบนั้นค่ะ แต่หมอพึ่งกลับมาจากต่างประเทศเลยไม่รู้ว่าจะไปหาคอนโดที่ไหน คุณน้ำพอจะมีที่ไหนแนะนำบ้างไหมคะ”
“ถ้าใกล้ที่สุดก็คงเป็นคอนโดT คะอยู่ห่างจากที่นี่ไม่มากใช้เวลาขับรถไม่ถึง10นาที คุณหมอแทนคุณและอีกหลายๆท่านก็พักอยู่ที่นั่นนะคะ”พยาบาลน้ำแนะนำ
“ค่ะ...งั้นเดี๋ยวว่างๆหมอจะเข้าไปดู...ขอบคุณนะคะ”
“ไม่เป็นไรค่ะ...ถ้าไม่มีอะไรแล้วน้ำขอตัวเลยนะคะ”พยาบาลน้ำพูดก่อนจะแยกตัวออกไป ส่วนฉันก็เดินมาที่รถเพื่อขับกลับบ้าน
ฟู่วว~!!ฉันเบาลมออกจากปากเพราะถึงบ้านซักทีหลังจากที่นั่งอยู่บนรถกว่าสองชั่วโมงจากโรงพยาบาลกลับมาบ้าน
“กลับมาแล้วค่ะแม่"ฉันเดินอย่างหมดสภาพแล้วทิ้งตัวลงนั่งข้างๆแม่
“ไงลูกทำไม่หน้าตาเป็นแบบนี้...หืมม”แม่หันมาจับหน้าฉันหันซ้ายขวา ตอนนี้หน้าฉันแบบไม่ไหวแล้วทั้งเหนื่อยทั้งง่วงทั้งหิวข้าว
“เหนื่อยจังเลยค่ะแม่”
“ไปอยู่คอนโดดีไหมลูกหนูจะได้ไม่ต้องเดินทางไกลๆ”
“แต่เอด้าเป็นห่วงแม่เป็นห่วงน้อง”
“เอด้าลืมไปหรือเปล่าว่าเอด้าทิ้งแม่กับน้องไปเรียนอังกฤษตั้ง4ปีเอด้ายังไม่ห่วงแล้วนี่เอด้าจะย้ายไปอยู่คอนโดแต่นี้เอด้าจะห่วงอะไรลูก”
“โห!!แม่พูดแบบนี้เอด้ารู้สึกผิดเลยคะ”
“เอาล่ะๆแม่กับอเดลลงความเห็นกันแล้วว่าเอด้าควรจะไปอยู่คอนโดหนูจะได้ไม่เหนื่อยเดินทาง”
“ค่ะ !!!ขอบคุณนะคะแม่"ฉันสวมกอดแม่ แม่ที่เข้าใจฉันทุกอย่าง จริงๆแม่อยู่ที่นี่ก็ไม่มีอะไรหน้าห่วงเพราะญาติพี่น้องก็อยู่บ้านติดๆกันหมดแล้วไหนจะแม่บ้านที่จ้างมาอีก4คน
“งั้นวันเสาร์นี้เราไปดูกันเลยนะลูกจะได้ย้ายเข้าอยู่ไวๆ”
“ค่ะ!”ฉันกอดแม่ซักพักก็ขอตัวขึ้นมาอาบน้ำระหว่างรอเจ้าน้องชายตัวแสบกลับมาทานข้าวเย็นพร้อมกัน
“อยู่คอนโดไหนดีนะ”ฉันเลื่อนหาในเว็บไซส์ก่อนจะนึกขึ้นได้ว่าพยาบาลน้ำแนะนำคอนโดT พอฉันเปิดเข้าไปดูรายละเอียดในเว็บไซส์เสร็จก็กดจองห้องแบบงงๆ
》》PEET PART《《
“เซ็งชิป!!กูต้องย้ายคอนโดอีกแล้วว่ะ!! ก่อนเอาก็ตกลงแล้วนะเว้ยว่าครั้งเดียวจบแต่นี่แม่งตามรังควานกูไม่เลิก”ผมซดเหล้าเข้าปาก พูดแล้วก็เซ็ง
“ย้ายรอบที่5ในระยะเวลาแค่ไม่กี่เดือน มันไม่ใช่เรื่องเลยนะไอ้พีท”ไอ้โน่พูดแล้วส่ายหัวเบาๆ
“เออ!!กูจะย้ายไปเรื่อยๆจนกว่าน้องมันจะเลิกตามกู”ผมก็เบื่อนะที่อยู่ไม่เป็นที่เป็นทางซักที แต่จะให้ทำไงมันทนไม่ได้นี่หว่า
“แล้วทำไมมึงไม่พาเข้าโรงแรมว่ะ เขาจะได้ไม่รู้ที่อยู่มึง”
“ไม่เอาหรอกมึงก็รู้ว่าโรงแรมสมัยนี้มันไว้ใจไม่ได้”
“งั้นมึงก็ต้องซื้อ2คอนโด...คอนโดแรกเอาไว้อยู่...ส่วนอีกคอนโดก็เอาไว้มั่วแค่นี้จบ”ไอ้บอสออกความเห็น ถือว่าความคิดดี
“เออ!!ทำไมกูคิดไม่ได้ตั้งแต่แรกว่ะ ขอบใจมากเพื่อน!!”
ผมยิ้มส่วนพวกมันก็พากันสายหัวเพราะพวกมันอยากให้ผมลงหลักกับใครซักคนได้แล้ว...
แต่...นอกจากเธอคนนั้นแล้วผมก็ไม่คิดจะรักผู้หญิงคนไหนอีก...
- ผู้เขียน
