EP.5 HATE YOUR LOVE แค้นร้ายพ่ายรัก
ซึ่งเธอเหมือนไม่ได้สนใจอะไรมากไปกว่าการเลือกชุดและน้ำหอมต่าง ๆ
ซินคือน้องสาวต่างมารดา เธอเป็นลูกสาวของภรรยานอกสมรส ทว่าแม่เธอเสียชีวิตไปตั้งแต่อีกฝ่ายยังเล็ก แม่ของผมจึงรับซินเข้ามาดูแลเหมือนลูกสาวคนหนึ่ง และคุณย่าเองก็รักซินมาก ๆ เพราะท่านชอบเด็กผู้หญิง
ซินถูกเลี้ยงมาแบบอ่อนโยนและอ่อนหวาน คนทั้งบ้านต่างตามอกตามใจเธอ ผมเองก็เช่นกัน
“มีความรักเหรอเรา” ผมเดินเข้าไปช่วยน้องสาวรูดซิปปิดกระเป๋าลากสำหรับเดินทางของเธอและถือให้พร้อมเอ่ยถามอย่างสงสัย เพราะอีกฝ่ายไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน
ทว่าซินกลับนิ่งไปและก้มหน้า
“หนูคงชอบเขา... ไม่ได้หรอกค่ะ” เธอตอบด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา
PEACH part
ค่ายพี่น้องสานสัมพันธ์
“หวังว่าแฟนคุณพีทจะไม่มาถล่มค่ายเราในคืนนี้นะครับปีนี้” เสียงเพื่อนผู้ชายในคณะถามแซะผม
ส่วนผมก็ทำได้แค่หูทวนลมไป เพราะไม่อยากมีปัญหาและทำให้ค่ายกร่อย
“นั่นดิ โทรขอแม่รึยัง แม่ทูนหัวมึงน่ะ” และอีกหลายคน ๆ ที่แซวกันสนุกสนานอย่างไม่คิดอะไร
“แม่ทูนหัวเขาเอาไว้ใช้กับนางฟ้าเว้ย แต่แฟนไอ้พีทนี่... จุด จุด จุด” อีกเสียงก็ค้านขึ้นทันที
ผมก็ทำได้เพียงกำหมัดแน่นและเดินหนีแทน ใช่ ทุกคนอาจจะไม่ได้คิดอะไร เพราะในหมู่ผู้ชายการแซวแฟนกับสาว ๆ ถือเป็นเรื่องปกติไปแล้วมั้ง
แต่บางทีผมรู้สึกแอบเซ็งอยู่บ้างกับคำพูดเหล่านั้น แต่จะให้ไปด่ากราดหรือหาเรื่องคงไม่ได้ เพราะที่พวกมันพูดก็ค่อนข้างจริง
“อย่าไปฟังเลยมึง” ไอ้นาทีตบไหล่ผมเบา ๆ
“ก็จริงของพวกมันนะ กูเหมือนกลายเป็นตัวตลกไปแล้วว่ะ” ผมส่ายหน้าเล็กน้อย เพราะทุกครั้งที่แพรฉีกหน้าผม เธอไม่เคยสนใจเลยว่าคนอื่นจะมองผมยังไง
แต่ช่างเถอะ ถึงแพรจะเป็นยังไง ผมก็รักเธออยู่แล้วละ...
@ชายหาดสุดสวย
“เนื่องจากคณะเรามีผู้หญิงจำนวนน้อยมาก พี่ขอให้สาว ๆ เลือกผู้ปกป้องของตัวเองเลยนะครับ เพราะกิจกรรมค่อนข้างผาดโผดและเสี่ยงภัย มีคนดูแลคงจะดีกว่า” เพื่อนในรุ่นประกาศออกโทรโข่งเสียงดังลั่น
“แต่ถ้าใครอยากจะเสี่ยงภัยจริง ๆ ผมก็ขอแนะนำไอ้พีท เพื่อนผมคนนี้เลย ภัยพิบัติแน่นอน” ก่อนเสียงไอ้นาทีซึ่งแย่งโทรโข่งเพื่อนคนนั้นจะแกล้งดังแหย่แซวผม
“มึงก็เว่อร์” ผมสบถด่ามันออกไป
“แต่ใครอยากปลอดภัยให้เลือกพี่นาทีคนนี้ครับ” ไอ้นาทียังคงโปรโมทตัวเองและสร้างสีสันให้งานนี้
“ใครอยากอบอุ่นให้เลือกพี่โน้ต... หุ่นหมีแสนดีคนนี้” เสียงผู้ชายในคณะเริ่มตะโกนอย่างหยอกล้อมากมาย
“พอ ๆๆ น้องเขากลัวพวกมึงกันหมดละ เลือกคนทำกิจกรรม ไม่ใช่คู่ครอง ไอ้พวกบ้า” แล้วโฆษกของคณะก็แย่งโทรโข่งคืนทันที
กิจกรรมค่อนข้างสนุกสนานไปตามประสาวัยรุ่นแหละ เพราะเราไม่ได้มีการรับน้องแบบเคร่งเครียดอะไร เน้นเฮฮาด้วยกัน ยิ่งจำนวนคนในคณะที่มีเพียงแค่ 7-10 คนต่อรุ่น ทำให้จำหน้าค่าตากันได้หมดเลย และปีนี้ก็มีน้อง ๆ ผู้หญิงแค่ 3 คนเท่านั้นเอง
“แก้วขอเลือกพี่โทนี่แล้วกันค่ะ เพราะถ่ายรูปเก่งที่สุด” น้องแก้วเดินเข้าไปหาคนที่ยืนถือกล้องพลางยกยิ้มอย่างผู้ชนะ
ไอ้โทนี่ก็คือคนถ่ายรูปเก็บภาพกิจกรรมประจำคณะเรา เหลือพลอยกับซินที่ยังคงยืนปรึกษาหารือกันอยู่
“พลอยขอเลือกพี่นาทีค่ะ ตลกดี นึกว่านาที สามช่า” แล้วน้องพลอยเดินเข้ามายืนข้างเจ้าของชื่อ เธอจะออกแนวห้าว ๆ หน่อย แต่ก็ไม่ได้ดูทอมมาก
“เดี๋ยว ๆ ไอ้น้อง!!” นาทีก็ยักคิ้วและโอบไหล่เล็กน้อยแบบพี่น้องแมน ๆ ผมรู้ว่ามันไม่ได้คิดะไรหรอก เพราะไม่ใช่คนหื่นกาม
“เอ่อ ...แล้วน้องซินล่ะครับ เลือกใครดี” โฆษกคณะหันไปถือโทรโข่งพูดใส่หน้าน้องซินอย่างหยอก ๆ และเร่งรัดไปในตัว
ซินเองก็ยืนนิ่ง ๆ มองมาทางผม เหมือนเธอค่อนข้างลำบากใจที่จะเลือก ผมเลยพยักหน้าให้เล็กน้อยเชิงอนุญาต
ซินจึงค่อย ๆ ยิ้มออกมาเล็กน้อย ก่อนจะเดินเข้ามายืนข้าง ๆ ผม
“ขอเลือกพี่พีทนะคะ” ซินหันไปบอกกับทุกคนเสียงเบา ๆ
“ดีเลย เป็นสายรหัสกันก็ต้องสนิทสนมมากกว่าคนอื่นอยู่แล้ว แหะ ๆๆ” คนที่ถือโทรโข่งพูดหัวเราะกลบเกลื่อน
หลังจากนั้นจึงเริ่มกิจกรรมทันที เพราะกลัวว่าแสงแดดจะหมดซะก่อน
“กิจกรรมแรกเป็นการขับเจ็ตสกีไปเอาธงสีแดงนั่น ใครคว้าได้ก่อนคือฝ่ายชนะ” เสียงเพื่อนในรุ่นประกาศเริ่มหลังแบ่งกลุ่มออกเป็นสองฝั่ง
ไอ้นาทีกับน้องพลอยและผมกับซินก็ขึ้นเจ็ตสกีที่ถูกเช่าเอาไว้เพื่อทำกิจกรรมแรกทันที เส้นทางคว้าธงก็จะมีกรวยหรือสิ่งกีดขวางบ้าง ทั้งยังต้องต้านกับคลื่นน้ำทะเล
บนเจ็ตสกี
“พลอย ถ้าพลอยคว้าธงไม่ได้ พี่จะถีบพลอยลงไป” เป็นเสียงไอ้นาทีที่พูดกวน ๆ หยอกล้อกับน้องแสนห้าวหาญของมัน
“อีพี่นาที พลอยเป็นผู้หญิงนะเว้ย” แล้วเจ้าตัวก็กระโดดขึ้นซ้อนท้ายไอ้นาทีทันที
“อ้าว ลืม ๆๆ” ไอ้นาทียักไหล่ขึ้นเล็กน้อย
“ไม่ต้องเครียดมากนะซิน ถ้าซินคว้าธงไม่ได้ พี่ไม่ถีบลงไปแน่” ผมหันไปบอกหลานรหัส
“แล้วพี่พีทจะทำยังไงหรอคะ” ซินใส่ชูชีพและขึ้นซ้อนท้ายผม
“พี่จะถีบเจ็ตสกีข้าง ๆ เพื่อให้ซินหยิบธงง่าย ๆ” ผมพูดจาข่มไอ้นาทีแทน
“ปีก่อนกูแค่ยอมให้มึงหรอกนะ” ไอ้นาทีดูเจ็บฝังใจจากปีที่แล้ว เพราะมันแพ้ผมในเกมนี้
เริ่ม!!!
บรื้นนนนน บรื้นนนนน บรื้้นนนนนน
ผมกับไอ้นาทีก็ขับสูสีกันมาเรื่อย ๆ ก่อนจะขับตามด่านต่าง ๆ ของตัวเอง
บรื้นนนนนนนนนนน
บรื้นนนน
สักพักจึงดับเครื่องชน เพื่อที่จะคว้าเอาธงนั้นมา
ผมปัดเหวี่ยงด้านหลังของเจ็ตสกีเพื่อให้ซินหยิบมันมาได้ พร้อม ๆ กับไอ้นาทีที่ทำแบบนั้นเช่นกัน
และ...
ฟุ่บบบบบบบ!
ฟุ่บบบบ
CIn (Sin) PART
ธงสีแดงนั้นอยู่ห่างจากฉันแค่เอื้อม... แต่มือของพลอยกลับได้ครอบครองมันก่อนเพียงเสียววินาทีเดียว
ฟุ่บบบบบบ
ฉันตัดสินใจกระชากมันคืนมาสุดแรง...
และในสุด...
“ได้มาแล้วพี่พีท” ฉันตะโกนขึ้นอย่างดีใจพร้อมยื่นหน้าไปบอกพี่พีทที่จอดเจ็ตสกีรอ
“ดีมาก” อีกฝ่ายยกนิ้วโป้งให้ ส่วนฉันก็ค่อย ๆ นั่งลงที่เดิม
“เย่ ๆๆๆ” พร้อมชูธงโบกไปโบกมาให้คนฝั่งเราเห็น
มืออีกข้างเผลอกอดเอวพี่พีทแบบลืมตัว ทำไมเวลาแข่งขันมันสั้นจังเลยนะ
“น้องซินเยี่ยมยอดที่สุด” รุ่นพี่ในฝั่งของฉันกับพี่พีทเดินเข้ามาช่วยจับเจ็ตสกีและยกนิ้ว ให้ฉันทุกคน
“พี่พีทขับเก่งมากเลยนะคะ” ฉันหันไปยิ้ม ๆ กับพี่พีท
“แฟนพี่ชอบมาทะเลนะ พี่ก็... ทำได้หมดทุกอย่างที่เขาต้องการ” อีกฝ่ายถอดเสื้อชูชีพและยิ้ม ๆ ก่อนจะเดินกลับไปในวงเพื่อน ๆ ของเขาพร้อมหยิบโทรศัพท์ที่ฝากไว้เพื่อโทรหาใครบางคนทันที
“กิจกรรมน่าสนุกนะ แต่แดดแรงไปนิด” แก้ว เพื่อนอีกคนในคณะก็เดินเข้ามาพร้อมกับขวดน้ำแล้วยื่นให้ฉัน
จริง ๆ เราก็เพิ่งสนิทกันที่นี่นั่นแหละ เพราะทั้งคณะมีแค่เราสามคนที่เป็นผู้หญิงในรุ่นนี้ จึงเหมือนเลือกไม่ได้ที่ต้องคบกัน แต่พวกเขานิสัยดีนะ
“พลอย ๆ มากินน้ำก่อนเร็ว” แก้วตะโกนเรียกเพื่อนที่เดินมาพร้อมกับพี่นาที
พลอยก็เดินตรงเข้ามาหยิบน้ำจากแก้ว ก่อนจะดื่มไปพลางมองฉันแบบแปลก ๆ
“เดี๋ยวไปช่วยพี่โทนี่ถ่ายรูปแป๊บนะ เรียกอีกแล้ว” แล้วยายแก้วก็เดินไปตามที่พี่โทนี่เรียกนาง
ทำให้เหลือแค่ฉันกับพลอย ซึ่งอีกฝ่ายเงียบกว่าปกติไปมาก ทั้งที่เธอมักจะชวนฉันคุยโน่นคุยนี่ แต่อยู่ ๆ เพื่อนก็พูดขึ้นทำลายความเงียบระหว่างเรา
“ดีนะ ที่มันเป็นแค่เกม” พลอยหันมาพูดเสียงเรียบทำให้ฉันนิ่งและตั้งใจฟัง
“เราเลยไม่คิดมากที่ซินแย่งธงนั้นไปจากมือ ทั้งที่เราคว้าไว้ได้ก่อน” อีกฝ่ายพูดขึ้นโดยไม่ได้มองหน้าฉัน น้ำเสียงเหมือนจะเคือง ๆ ฉันอยู่บ้าง
ทว่าในความคิดของฉันกลับรู้สึกว่า สิ่งที่พลอยพูดมามันไม่ค่อยถูกนัก... เพราะเอาจริง ๆ แล้ว...