“ไง”
“มีไรวะ”
“วันนี้พาแฟนมานี่หว่า”
“อืม มึงมีไร”
“ไม่มีไรก็แค่มาทวงอะไรจากมึงไง จำไม่ได้แล้วรึไงไอ้กัส”
“ทวง? ทวงส้นตีนไรวะ”
“เอ้า! มึงลืมแล้วรึไงไอ้กัสว่ามึงพนันกับกูเรื่องเมียมึงไว้ เรียกเมียได้รึเปล่าวะ ถ้าไม่ใช่ก็บอกแล้วกันกูจะได้เรียกใหม่”
ขาที่มันควรจะก้าวเดินต่อไปหยุดเดินขึ้นมาดื้อๆ ใจที่กำลังลั้นลามันเหมือนถูกอะไรมาตัดให้จังหวะการหายใจที่ปกติมันหยุดเต้นไปชั่วขณะก่อนที่มันจะเต้นรัวเร็วแต่ไม่ได้เต้นในจังหวะที่มีความสุขหรอก สมองเองก็ตื้อขึ้นมา
“พนันเหี้ยไรวะ? กูไปพนันเรื่องเมียกูกับมึงด้วยเหรอ กูนึกว่าพนันเรื่องนิ้งแค่กับไอ้ซี” น้ำเสียงสงสัยแต่ไม่ได้เครียดของเขาทำน้ำตาฉันคลอ มันชัดเจนในคำตอบแล้วว่าบุคคลที่ 3 ที่ถูกเอ่ยถึงคือฉัน และที่มากไปกว่านั้นคือเขาเอาฉันไปพันบ้าบออะไรก็ไม่รู้ แล้วก็ไม่ใช่แค่ครั้งเดียว!
“เอ้าไอ้ห่ากัส อย่าบอกนะว่าวันนั้นมึงซั่มน้องกิ๊ฟจนลืมเรื่องที่คุยก
