"พวกท่านเป็นใครกัน ข ข้าขอบคุณมาก" ดรุณีน้อยที่เพิ่งหายตกใจเอ่ยตะกุกตะกักขอบคุณเสิ่นเยี่ยนฟางกับเมิ่งหย่งชวน
"ข้ากำลังจะมาดูหน้าสตรีที่คิดแย่งสามีข้าพอดี อืม เจ้าคือท่านหญิงคนนั้นที่ต้องการแต่งงานกับสามีข้าเมิ่งหย่งชวนหรือ ใบหน้างดงามราวเทพธิดาเชียว แต่ยังสวยไม่พอหรอก คนสวยต้องมีสามีของตัวเองไม่ใช่แย่งสามีคนอื่น"
"อะไรนะ?!! บัณฑิตท่านนั้นมีภรรยาแล้วหรือ ข ข้าไม่รู้ใต้เท้าลู่บอกว่าบ้านเขายากจน เป็นเพียงชาวนาแต่ว่ากลับเรียนเก่งและมีความสามารถอนาคตก้าวหน้า แต่งกับเขาข้าจะไม่ถูกคนดูหมิ่น"
หยางซิงเหยียนเอ่ยแก่เสิ่นเยี่ยนฟาง นางตกใจจนลืมสังเกตบุรุษที่ยืนอยู่ข้างๆสตรีงดงามที่ช่วยนางไว้ จนกระทั่งเขาเอ่ยขึ้น
"ท่านหญิง ตัวข้าเมิ่งหย่งชวนมีภรรยาแล้ว ชาตินี้ไม่แต่งภรรยาเพิ่ม ไม่รับอนุ ขอท่านตัดใจเถอะอย่าให้คนทั้งเมืองก่นดาว่าท่านเป็นถึงบุตรสาว ท่านอ๋องแต่กลับแย่งสามีชาวบ้าน"
หยางซิงเหยียน น
