พูดคุยเรื่องค้าขาย

1633 คำ

หยางซิงเหยียนรีบวิ่งไปหาอาเจินทันที อาเจินที่ตอนนี้กำลังนั่งสานเก้าอี้รูปกวางอยู่ พี่สะใภ้สอนเข้าแค่ครั้งเดียวก็จำได้ หยางซิงเหยียนจับมือของเขามาลูบ จากนั้นก็นำน้ำมันที่ตนเองนำติดตัวมาทานวดให้เขา หวงหย่งเหนียนยอมรับเขาหึงเด็กเก้าขวบจริงๆ กำลังจะเดินไปหา แต่โจวหยวนกางแขนกั้นเขาเสียก่อน หลานเขยกับน้าเมียจ้องหน้ากันก่อนจะสะบัดไปคนละทาง เสิ่นเยี่ยนฟางกับเจียงเสี่ยวฮวาอมยิ้ม ได้ยินหยางซิงเหยียนเอ่ยกับเขา "อาเจิน มือของเจ้าเหมาะที่จะจับพู่กันมากกว่ามานั่งทำงานเช่นนี้นะ" "ไม่เป็นไรขอรับพี่ซิงเหยียน ข้าชอบทำมันจะได้มีสมาธิ" "อืม ข้าชอบเจ้านะอาเจิน หากข้ากับท่านอาหย่งเหนียนมีบุตรด้วยกันขอแค่น่ารักแบบเจ้า เก่งได้สักครึ่งพี่ชายเจ้า ส่วนหน้าตาสวยเหมือนข้ารูปงามเหมือนสามีข้าก็พอ เรื่องเรียนต่อที่เมืองหลวงอย่าไปเลยนะ ตระกูลท่านตาเจ้ามีแต่คนเลว พี่ชายเจ้าเคยถูกพวกเขาวางยาพิษเพื่อกำจัดหลักฐานไม่ให้พ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม