6
1206 คำ
6
เขาถอดเข็มขัดของเขาออกก่อนจะนำมามัดข้อมือของเธออย่างแน่นหนาพร้อมกับยกวางไว้เหนือศีรษะของเธอ กัญติญายังมีขาทั้งสองข้างของเธอที่จะเป็นอาวุธ เธอจึงใช้ขาทั้งสองข้างยันร่างของเขาและยังพยายามกระทุ้งไปที่หน้าท้องแกร่ง แต่เป็นเพราะเขาทาบทับร่างของเธอไว้ เธอจึงไม่ถนัดในการทำร้ายร่างกายเขามากนัก แต่ก็สามารถทำให้เขาเจ็บตัวบ้างแม้ไม่มากเท่าที่เธอต้องการ
“คิดจะสู้เรอะ ฝันไปเถอะ”
เขาพูดเสียงลอดไรฟัน ก่อนจะล็อคขาทั้งสองข้างของเธอด้วยท่อนขาของเขา เธอจึงไม่สามารถขยับเขยื้อนร่างกายได้ ไม่ว่าจะเป็นแขนทั้งสองที่ถูกเขามัดด้วยเข็มขัด ริมฝีปากที่ถูกเสื้อกล้ามของเขาอุดไว้ เรียวขางามทั้งสองข้างที่ถูกท่อนขาแข็งแรงทาบทับพันธนาการไว้อย่างแน่นหนา
“หมดฤทธิ์ซักทีนะ เธอทำฉันมามากถึงตาฉันเอาคืนบ้างแล้ว”
พูดพลางเสื้อผ้าสีสวยของเธอถูกมือหนาของเขากระชากอย่างแรง ก่อนที่จะฉีกด้วยมือเพียงข้างเดียว ทรวงอกที่ถูกห่อหุ้มด้วยเสื้อชั้นในลูกไม้อย่างดีสีฟ้าอ่อนจึงถูกเขาโลมไล้ด้วยสายตา กัญติญามองสายตาร้อนแรงดั่งเปลวเพลิงของเขาแล้วรู้สึกหวาดกลัวขึ้นมา
“อ้ายอ๊ะอ่อยอั๋น...อย่าอำอั๋น” ( ไม่นะปล่อยฉัน อย่าทำฉัน)
เสียงที่เปล่งเล็ดรอดออกมาไม่ชัดเจนและฟังไม่ได้ศัพท์ หากทว่ารัฐศาสตร์หาได้สนใจไม่ สิ่งที่เขาสนใจตอนนี้ก็คือทรวงอกที่ขาวอวบใหญ่เกินตัวตรงหน้ามากกว่า มือหนาสอดไปที่ด้านหลังของเธอ ก่อนจะปลดตะขอบราตัวสวยออกอย่างชำนาญ เมื่อตะขอแยกออกจากกันรัฐศาสตร์จึงเลิกบราขึ้นสูง ทรวงอกที่หลบอยู่ก็พลันเบ่งบานทันทีที่ได้เป็นอิสระ ตาคมกล้าของเขาจ้องมองทรวงอกเต่งตึงขาวอวบและมาหยุดที่ยอดอกสีแดงอ่อนของเธออย่างหิวกระหาย สายตาของเขาที่ลุกโชนด้วยเพลิงปรารถนาที่ไม่มีอะไรมาหยุดเขาได้ในขณะนี้
กัญติญาส่ายหน้าและมองเขาด้วยสายตาตื่นตระหนก พยายามดิ้นรนหนีใบหน้าของเขาที่กำลังก้มต่ำลงมาที่ทรวงอกของเธอ
“อ้ายนะอ้าย” ( ไม่นะไม่) เธอส่ายหน้าไปมาพร้อมกับพูดคำนี้ตลอดเวลา แต่สำหรับรัฐศาสตร์ไม่มีอะไรน่าสนใจเท่าทรวงอกที่กำลังชูช่องดงามอยู่ตรงหน้าเขา ทันที่เรียวปากของเขาครอบครองยอดอกสีสวยของเธอและดูดกลืนกินหายเข้าไปในเรียวปากพร้อมกับใช้ลิ้นสากเกี่ยวกระหวัดเล่นที่ยอดอกเป็นบางครั้ง ร่างของกัญติญาก็กระสับกระส่ายเหมือนร่างของเธออยู่ในกองเพลิง มันทั้งร้อนและวูบวาบไปทั่ว และยิ่งเมื่อไรฟันครูดเม้มที่ยอดอกของเธอ หญิงสาวก็สั่นสะท้านไปทั่วสรรพางค์กาย เส้นขนตามร่างกายลุกชัน ดวงตาคู่งามของเธอเหม่อลอยเหมือนอยู่ในห้วงของความฝัน ยอดอกทั้งสองข้างถูกเขากลืนกินไม่ยอมหยุด มันเปียกชุ่มด้วยสัมผัสรัญจวนใจของเขา มือหนาข้างหนึ่งกอบกุมทรวงอกของเธอ บีบเคล้นเบาบ้างหนักบ้าง บางครั้งก็ใช้นิ้วมือเรียวสากคลึงเคล้นยอดอกที่แข็งเป็นตุ่มไตของเธอเบาๆ
รัฐศาสตร์เพลิดเพลินกับยอดอกที่เขาดูดกลืนอยู่ ปวดร้าวกับส่วนที่พองขยายของใจกลางแก่นกายของเขา หัวใจเต้นเร็วแรงราวกับไม่เคยแตะต้องผู้หญิงมาก่อน ร่างกายบอบบางที่หอมกรุ่นด้วยกลิ่นกายสาวแสนซาบซ่านเมื่อเขาได้สูดดม มันนุ่มนิ่มและนวลเนียนยามเมื่อเขาได้สัมผัส ทำให้เขาไม่อาจทานทนกับเพลิงปรารถนาอีกต่อไป มือของเขาเลื่อนมาที่ขอบกางเกงผ้าของเธอ ก่อนจะกระชากออกอย่างแรงด้วยความใจร้อน อันเดอร์แวร์สีฟ้าอ่อนตัวสวยชุดเดียวกับบราก็ถูกกระชากขาดไปพร้อมกับกางเกง ร่างงามลออของเธอไม่มีส่วนไหนที่ปิดบังอีกต่อไป สายตาของเขาจ้องมองร่างเปลือยของเธอด้วยความหิวกระหาย กัญติญาใช้จังหวะที่เขาเผลอถีบไปที่หน้าท้องแบนราบของเขาอีกครั้ง ก่อนจะใช้หน้าผากของเธอกระแทกไปที่ปลายจมูกของเขาอย่างแรงสุดจนเรียกเลือดไหลออกมาจากโพรงจมูก
“ฉันเตือนเธอแล้วนะ ชอบให้ฉันใช้ความรุนแรงใช่ไหม ในเมื่อเธอไม่ยอมฉันดีๆก็อย่าหาว่าฉันโหดร้ายไม่ได้นะ”
กัญติญารู้สึกกลัวกับคำพูดของเขามาก เพราะเธอเองไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้มากนัก หญิงสาวกำลังจะกระเถิบถอยไปที่อีกด้านของเตียง แต่ถูกมือหนาของเขาลากที่ข้อเท้า ก่อนจะลากมาที่กลางเตียงแล้วใช้ร่างบึกบึนของตนทาบทับร่างเธอไว้
“อย่าทำเป็นผู้หญิงบริสุทธ์หน่อยเลย รู้ๆกันอยู่ว่าเธอผ่านศึกมาแล้วแค่ไหน”
กัญติญาส่ายหน้ากับคำพูดของเขา อยากบอกเขาเหลือเกินว่าเธอไม่เคยมีอะไรกับผู้ชายคนไหนในโลกนี้เลย แต่เธอไม่สามารถพูดออกมาได้ สิ่งที่เธอทำได้ก็คือส่ายหน้าไปมาเท่านั้น
“ฉันคงไม่ต้องเสียเวลาโอ้โลมเธอนานหรอกนะ เพราะว่าของของเธอมันคงจะหลวมไปหมดแล้ว” รัฐศาสตร์ปลดกางเกงของเขาออกจากร่างกายด้วยมือเพียงข้างเดียว ไม่นานร่างสูงใหญ่แข็งแกร่งของเขาก็เปลือยเปล่าเหมือนกับเธอ กัญติญาร้องไห้ออกมาด้วยความกลัว แต่ทุกอย่างสายไปเสียแล้ว
ชายหนุ่มจับเรียวขาทั้งสองข้างตั้งชันขึ้นก่อนจะแยกออกจากกันแล้ว ความเป็นชายของเขาก็สอดแทรกเข้ามาในกลีบกุหลาบของเธอด้วยความแรงและรวดเร็ว กัญติญาสะดุ้งเฮือกสุดตัวเมื่อรับรู้ว่าบางสิ่งที่ใหญ่โตคืบคลานเข้ามาในกลีบกุหลาบของเธอ ความเจ็บปวดที่มีมากมายมหาศาลทำให้เธอส่งเสียงกรีดร้องออกมาแม้ว่ามีเสื้อกล้ามของเขาปิดเรียวปากของเธออยู่ก็ตาม
“อี๊ดดดดดดดด” (กรี๊ดดดดดด)
ความคับแน่นที่เขาได้สัมผัสและรับรู้ เยื่อบางๆ ที่เขาเพิ่งทำให้มันฉีกขาด ทำให้เขารู้ว่าเธอไม่เคยมีอะไรเกินเลยกับเคนจิโร่เลย แต่เพราะเธอเป็นผู้หญิงคนแรกที่ไม่ยอมเขา รัฐศาสตร์จึงมองข้ามคำว่าปรานีไป เขาเคลื่อนไหวบนร่างกายเธอด้วยความหนักหน่วง แต่ละครั้งที่เขาขยับหมือนมีมีดมาทิ่มแทงร่างกายของเธอจนเธอเจ็บปวดไปหมด ทรวงอกถูกเขาบีบและขยำจนรอยมือของเขาขึ้นกระจายเต็มไปทั่ว ยอดอกสีสวยถูกเขาครอบครองอย่างไม่หยุดหย่อน ร่างกายสาวต้องรับกับความแปลกใหม่ที่เขาเป็นผู้มอบให้ ซึ่งแม้จะเจ็บร้าวแต่ก็แฝงไว้ด้วยความสุขสมจนเธอแทบจะแยกแยะไม่ออก
- ผู้เขียน
