คล้อยหลังแดนไทย แอรอนก็ลากแขนมัลลิกาออกมาคุยกันที่นอกบ้าน แต่ยังไม่ทันที่คนตัวโตจะได้เอ่ยปากว่ากระไร หญิงสาวก็ยิ่งคำถามใส่เสียก่อน
“คุณมีอะไรกับฉัน ทำไมถึงไม่คุยกันในบ้าน” มัลลิกาถามเสียงขุ่นด้วยความไม่พอใจ ในสถานการณ์เช่นนี้เธอไม่อยากจะห่างจากลูกแม้แต่เสี้ยวนาที เพราะเกรงว่าจะมีใครมาพรากแดนไทยไปจากอก หากเป็นเช่นนั้นคราวนี้มัลลิกาได้ตายทั้งเป็นแน่
“ทำไมคนร้ายถึงตามจองล้างจองผลาญคุณกับแดนไทยไม่เลิก” แอรอนจับร่างบางให้หันมามองหน้าตรงๆ ก่อนจะเอ่ยถามด้วยท่าทางจริงจัง
“ก็บอกแล้วไงว่าฉันไม่จำเป็นต้องเล่าอะไรให้คุณฟัง” มัลลิกาก็ยังคงดื้อดึงไม่เปลี่ยน ทำเป็นบอกปัดพร้อมกับกอดอกเชิดหน้า
“มาถึงขั้นนี้แล้ว คุณยังจะปิดบังผมอยู่เหรอลิก้า เห็นแก่ความปลอดภัยของตัวเองกับลูกบ้างสิ” กระแทกลมหายใจออกมาแรงๆ ก่อนจะรวบร่างเพรียวระหงเข้ามากอด แล้วส่งเสียงห้าวเอ็ดคนตัวเล็กเบาๆ ที่ทำไปก็เพราะเป็นห่วงอย่างสุดห
