เซฟเฮาส์ของนายพลบิช็อฟที่สร้างขึ้นในแถบห่างไกลความเจริญถูกใช้เป็นแหล่งซ่องสุมของพวกเดนมนุษย์ ที่นี่ไม่ต่างอะไรกับฐานปฏิบัติการค้าของเถื่อน ยาเสพติด และอาวุธสงคราม และยังใช้เป็นที่เก็บสินค้าก่อนที่จะลำเลียงออกนอกประเทศทางทะเล รถคันหนึ่งวิ่งมาตามถนนที่โรยตัวไปด้วยเกล็ดหิมะขาวโพลน ก่อนที่ร่างสูงใหญ่จะก้าวลงจากรถ แล้วหันซ้ายแลขวาอย่างระแวดระวัง
“สวัสดีครับท่าน” หลังจากเดินตามชายร่างยักษ์มาจนถึงห้องรับแขก ริชาร์ดก็เอ่ยทักทายนายพลบิช็อฟที่กำลังนั่งเอกเขนกคลึงแก้ววอดก้าอยู่คนเดียวเงียบๆ ที่หน้าเตาผิงขนาดใหญ่ ซึ่งทำหน้าที่ให้ความอบอุ่นไปทั่วทั้งห้อง
“หวัดดีคุณริชาร์ด นั่งก่อนสิ” นายพลใจหยาบผงกหัวขึ้น แล้วเอ่ยทักทายอย่างคุ้นเคย พร้อมผายมือให้คนที่เพิ่งมาถึงนั่งลงที่โซฟาฝั่งตรงข้ามกับตัวเอง
“ท่านเรียกผมมาพบ มีอะไรหรือเปล่าครับ” ริชาร์ดรับแก้ววอดก้าจากมือเจ้าของบ้านด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะเอ่ยถามอย่างใ
