“อย่าทำอะไรแม่ลิก้าเลยนะครับ แดนขอร้อง” เพียงแค่เด็กน้อยทำตาปริบๆ ออดอ้อน คนแก่ก็เกิดอาการใจอ่อนยวบ แถมยังหลงใหลในความน่ารักน่าชังของแดนไทยมากขึ้นไปอีก
“โถ…พ่อคุณ ตัวกระเปี๊ยกแค่นี้ ยังกล้าปกป้องแม่อีก” มืออบอุ่นลูบศีรษะน้อยด้วยความเอ็นดู พร้อมระบายรอยยิ้มอ่อนโยนออกมาเกลื่อนใบหน้า
“ถ้าไม่อยากให้ย่าทำอะไรแม่เรา ต่อไปน้องแดนต้องเรียกย่าว่าคุณย่าทวด ไม่สิ…เรียกคุณย่าเฉยๆ ดีกว่า เพราะคุณย่าทวดฟังแล้วแก่ชะมัด” เอ่ยต่อรองกับเด็กน้อยด้วยรอยยิ้ม
“ได้ครับ ต่อไปแดนจะเรียกคุณย่านะครับ แดนชอบ เพราะแดนไม่เคยมีคุณย่า” หนุ่มน้อยกอดร่างนุ่มนิ่มของคุณย่าคนใหม่แน่นด้วยความยินดี พร้องส่งเสียงเจื้อยแจ้วตอบรับ
ฟอด!
“น่ารักจริงเชียวเหลนย่า” หลังจากจรดจมูกลงหอมแก้มเนียนของพ่อคนช่างออดอ้อน คนแก่ก็เอ่ยชมด้วยเสียงกลั้วหัวเราะ
“ง่วงแล้วเหรอลูก หาวใหญ่เชียว” น้ำเสียงอาทรถามทันทีที่เห็นเด็กชายแดนไทยหาวจนน้ำตาเล็
