ไม่เหลืออะไรแล้ว…7/2

1195 คำ

เลปกรกลับมาที่ออฟฟิศและขอดูกล้องวงจรปิดในช่วงเวลาที่รถยนต์เฉี่ยววันพรรษาพร้อมกับพิฉัตรและเอกนฤณ ทั้งหมดตั้งใจจะเอาเรื่องคนขับรถที่สร้างความเดือดร้อนให้คนอื่นและไร้ความรับผิดชอบ แต่เมื่อได้เห็นภาพรถที่ขับพุ่งออกมาจนเกือบจะชนเข้ากับหญิงสาวดีที่วันพรรษาเพิ่งก้าวเท้าลงมาเพียงข้างเดียวจึงถอยหลังได้ทันแต่ก็ล้มลงก้นกระแทกพื้นในขณะที่ล้อด้านหน้าของรถยนต์ครูดไปกับขอบฟุตพาทก่อนจะหักออกแล้วก็ขับต่อไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ซึ่งล้อแมกน่าจะมีรอยครูดอยู่ ทั้งสามคนได้แต่หันมองหน้ากัน เลปกรสีหน้าเครียดขรึมจนพิฉัตรถามขึ้น “เห็นแบบนี้แล้วแกจะเอาไงวะไอ้เล บอกไม่ได้เหมือนกันว่าดาน่าจะรู้หรือไม่รู้ว่าเกือบขับรถชนคน” ชายหนุ่มหันมามองหน้าเพื่อนทั้งสองคนที่จ้องมาที่เขาเป็นตาเดียวอย่างต้องการคำตอบตอนนี้ “วัสสาต้องได้รับความยุติธรรมนะเว้ยไอ้เล” เอกนฤณพูดด้วยสีหน้าเข้ม เป็นการกดดันเลปกรอีกทาง “กูจะให้ดาน่ามาขอโ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม