เขาไม่พร้อม…1/3

745 คำ
วันหยุดอีกวันหลังจากตั้งสติได้หญิงสาวก็ขึ้นรถเมล์มาที่วัดซึ่งพันจ่าเอกวันเฉลิมผู้เป็นบิดาจะมาช่วยงานต่าง ๆ ไม่ได้ขาด เธอตั้งใจมาเยี่ยมท่านและมาไหว้พระ เมื่อมารดาเสียชีวิตไปก่อนก็มีผู้หญิงคนใหม่เข้ามาในบ้าน เรียกให้เข้าใจง่ายก็คือแม่เลี้ยงของเธอ แต่พออยู่กันนานวันเข้าบิดาก็เริ่มจะทนความจู้จี้วุ่นวายของเมียใหม่ไม่ไหว จะเลิกก็เลิกไม่ได้เพราะเป็นคนนำพาผู้หญิงเข้ามาในชีวิตเอง จึงหาทางออกด้วยการพาตัวเองมาอยู่ที่วัดมากกว่าอยู่ที่บ้านอาสาช่วยงานวัดทุกอย่างตั้งแต่เช้าจรดค่ำ เพราะอยู่บ้านก็มีแต่เรื่องร้อนหูร้อนใจไม่ได้หยุด “พ่อเป็นยังไงบ้างคะ” สองพ่อลูกนั่งคุยกันที่ศาลาท่าน้ำข้างวัด ลมโกรกเบา ๆ ช่วยให้เย็นสบายทั้งกายและใจ “ก็เรื่อย ๆ ลูก พ่อไม่มีปัญหาอะไร มาอยู่วัดมันก็ช่วยให้ใจสบาย” “พ่อไม่ได้ทำงานหนักไปใช่มั้ย” “ไม่เลย ไม่หนัก ก็อย่างที่วัสสาเห็นแหละลูก ส่วนใหญ่พ่อจะช่วยหลวงพ่อท่านติดต่อกับชาวบ้านเรื่องที่เกี่ยวกับวัดน่ะ ไม่ก็กวาดลานวัดบ้าง อะไรบ้าง” บิดายิ้ม พอเห็นสีหน้าพ่อยังดูสดใสยิ้มได้หญิงสาวก็ยิ้มตาม ก่อนหน้าที่แม่ยังอยู่ครอบครัวของเธอเป็นครอบครัวที่มีความสุขมากที่สุดเลยก็ว่าได้วัดจากไม้บรรทัดในใจของเธอเอง แม้ไม่ได้มีเงินทองมากมายแต่ครอบครัวเล็ก ๆ ของเธอก็อยู่อย่างพอเพียง ไม่มีหนี้สิน พ่อเป็นคนจิตใจดีชอบช่วยเหลือคนอื่น แม่เป็นแม่บ้านที่เรียบร้อยอ่อนหวาน วันพรรษาไม่เคยเห็นแม่โกรธใครเลย แต่แล้วความสุขก็ลดลงอย่างฮวบฮาบเมื่อมารดามาด่วนจากไป ซ้ำร้ายก็พ่อมาประสบอุบัติเหตุระหว่างปฏิบัติหน้าที่จนต้องออกจากราชการ “แล้วหนูล่ะ งานที่ทำดีใช่มั้ย” “ดีค่ะพ่อ” ตอบเสียงเศร้า แต่สีหน้ายิ้ม “ถ้าอย่างนั้นก็ไม่ต้องโอนเงินให้พ่อทุกเดือนหรอกนะ พ่อก็พอมีเงินของพ่อใช้จ่ายทุกเดือน หนูเก็บไว้ใช้จ่ายหนูเถอะ จะเรียนต่อไม่ใช่เหรอ” “ค่ะ” “เอ่อ เมื่อคืนพ่อฝันแปลก ๆ” ผู้เป็นพ่ออุทานขึ้นเมื่อนึกความฝันขึ้นได้ “ฝันอะไรจ๊ะ” “ฝันว่ามีเด็กผู้ชายหน้าตาน่าเอ็นดูมาขอเป็นหลาน ในความฝันนะ...” บิดานิ่วหน้าขณะคิดถึงหน้าเด็กที่มาขอเป็นหลานในความฝัน พร้อมกับเล่าเหตุการณ์ให้ลูกสาวฟัง ขณะที่นายวันเฉลิมกวาดลานวัดตามปกติอยู่นั้นก็มีเด็กชายสวมชุดสีขาว ผิวขาวแก้มแดงอมชมพูเดินเข้ามาดึงชายเสื้อสองสามทีจนแกหันมามอง “มีอะไรเหรอเจ้าหนู” เด็กชายในฝันยิ้มจนเห็นฟันน้ำนมซี่เล็กเรียงกันอย่างเป็นระเบียบ ทำตาปริบ ๆ อย่างน่าเอ็นดู “ตาจ๋า ตาจ๋า หนูขอมาเป็นหลานตาได้มั้ยจ๊ะ” “ฮึ จะมาเป็นหลานตาเหรอ แล้วแม่เอ็งอยู่ไหน” เด็กชายส่ายหน้าไปมา ตาวันเฉลิมจึงถอนหายใจ จังหวะนั้นเห็นลูกสาวเดินผ่านไปพอดีจึงบอกเด็กน้อยออกไปว่า “ถ้าอยากเป็นหลานตาก็ไปขอลูกสาวตาดูสิ นู่น คนนู้น ถ้าลูกสาวตาอนุญาตก็มาอยู่ด้วยกัน” เด็กน้อยหันมองตาม ก่อนจะหันมายิ้มหวานอย่างน่าเอ็นดูให้ตาวันเฉลิม ทำหน้าดีใจพร้อมกับวิ่งไปหาผู้หญิงคนนั้น วันพรรษาได้ฟังความฝันของบิดาซึ่งค่อนข้างจะเหมือนกันกับเธออย่างน่าประหลาด และถ้าเป็นเด็กคนเดียวกันตามลักษณะที่บิดาบอกว่าก็แสดงว่าลูกของเธออยากจะมาอยู่ด้วยจริง ๆ สีหน้าของวันพรรษาหมองลงทันทีผู้เป็นพ่อจึงถาม “หนูมีเรื่องอะไรรึเปล่าลูก” “ไม่ค่ะ หนูสบายดี” “เออ พ่อก็ว่างั้น แต่เด็กที่พ่อเห็นในความฝันหน้าตามันน่ารักน่าเอ็นดูจริง ๆ” ชายสูงอายุพูดพลางหัวราะอย่างอารมณ์ดีเหมือนคนที่ปลงกับชีวิตแล้ว ก็ไม่ได้คิดอะไรมากมาย ^ ^ ^ ***โปรดติดตามตอนต่อไปด้วยนะค้า ขอบคุณค่า
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม